فکر کردن سرلوحه تمام کارها است

《مشارکت مکتوب اعضای لژیون سوم》

همسفر حدیث:

مهم‌ترین تاثیری که وادی سوم روی من گذاشت؛ این بود که: من فهمیدم؛ باید مسولیت‌پذیر باشم و انجام دادن کارها را بر عهده دیگران نگذارم. من قبل از این‌که وارد کنگره، شوم فکر می‌کردم که؛ اگر مشکلی برایم پیش آمد؛ باید دیگران آن را حل کنند؛ ولی بعد از این‌که با وادی سوم آشنا شدم، آموزش دیدم و یاد گرفتم که هیچ کس‌ به اندازه‌ی خود من نمی‌تواند به من کمک کند. من در وادی سوم، به خودباوری و شناخت خودم رسیدم. و سعی بر آن دارم که هر روز بیشتر و بیشتر روی توانایی‌های خودم کار کنم و مسئولیت کارهایی که بر عهده من هست را به درستی انجام دهم تا هر روز موفق‌تر از قبل باشم. با این وادی من یاد گرفتم که اگر من با دکترها، نشست‌ و برخاست کنم که دکتر نمی‌شوم یا با معلم‌ها، نشست‌ و برخاست کنم که معلم نمی‌شوم. پس بنابراین اگر می‌خواهم به جایی برسم یا کاری انجام بدهم؛ باید به تلاش کردن خودم و روی توانایی‌های خودم کار کنم. خودباوری، رابطه‌ مستقیم با عزم و اراده دارد. آن‌ کس که توانایی‌های خود را باور دارد برای رسیدن به آنچه خود دریافت کرده است هر سختی را پشت سر می‌گذارد.

همسفر ثریا:

وادی سوم به ما می‌گوید: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش، فکر نمی‌کند». ما بایستی بدانیم که برای حل مشکل، بیش‌ترین بار بر دوش خودمان می‌باشد. و خودمان بایستی بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن بنماییم. مسئولیت این کار بر عهده هیچ شخصی نخواهد بود. ما با شروع زندگی در این وادی، برای خود آغازی تازه داریم، آغازی که ما را به سلامتی، صلح، آرامش و آسایش برساند. ما می‌دانیم که انسان؛ اگر خود جستجو نکند؛ حتی اگر با همه کاوشگران ماهر نیز همنشین باشد به موضوع واقعی نمی‌رسد.

همسفر رقیه:

وادی سوم و تاثیر آن روی من؛ «هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند». برای رهایی انسان، از بند ضدارزش‌هایی که خودش را درگیر آنها کرده است؛ باید در ابتدا از شهر وجودی خودمان شروع کنیم. بخش‌هایی از وجودمان که باعث تخریب و آسیب شده است، احتیاج به تلاش و حرکت دارد. ما باید به این باور برسیم؛ که می‌توان از ضدارزش یا همان اعتیاد رها شد و به خودمان فکر کنیم؛ زیرا تمام مشکلات و مسائل ضدارزشی که برای انسان اتفاق می‌افتد، از جمله: اعتیاد در درجه اول مسبب آن، خود فرد می‌باشد.

قدرت توانستن، در دانستن این مطلب که «هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند» احتیاج به آموزش و حرکت در این راه دارد. همه این آموزش و دانستن مربوط به ۱۴وادی، قانون یا راه مطرح شده است. درواقع علوم پایه و مبانی آموزش کنگره۶۰، در بخش جهان‌بینی می‌باشد؛ باید توجه ویژه‌ای به وادی‌ها نمود تا به درمان رهایی رسید.

برای ساختن یک زندگی سالم و رهایی از ضدارزش‌ها مخصوصا اعتیاد؛ باید فکر کنیم؛ زیرا فکر کردن سرلوحه تمام کارها می‌باشد. این وادی چه خوب در وصف مصرف کننده بیان شده است! هیچ موجودی به اندازه تو به فکر تو نیست. هیچ کس به اندازه خود تو دلسوز نیست. هیچ کس به اندزه تو به فکر خود تو نمی‌تواند کمک کند. خودت باید؛ بار این اعتیاد را حمل کنی و در نهایت بر زمین بگذاری. خداوند را شکر در این زمانی که در کنگره، حضور دارم و تحت آموزش هستم. خصوصا در این وادی فهمیدم که مشکلات برای همه هست و باید در زمان ناراحتی عجولانه تصمیم نگرفت.

ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم) دبیر سایت 

ارسال: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم) نگهبان سایت 

همسفران نمایندگی قیدار