باید پذیرفت بانی مشکلاتمان خود هستیم

سیزدهمین جلسه از دوره بیست و چهارم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی اسبیکو، با استادی مسافر همایون، نگهبانی مسافر حمید و دبیری همسفر فرشاد با دستور جلسه«وادی سوم و تأثیر آن روی من»، پنجشنبه ۸ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان همایون هستم یک مسافر؛
در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که اجازه داد در این جمع قرار بگیرم، از آقای مهندس و خانواده محترمشان، ایجنت محترم و استاد عزیزم آقا فرهاد عزیز، آقا رضای عزیز که این بستر را فراهم کردند که من اینجا آموزش بگیرم و خدمت کنم، رهایی‌های شعبه را در رأس به جناب مهندس، خودشان، همسفرانشان و راهنماهای گرامی‌شان تبریک عرض می‌کنم.
و اما دستور جلسه که " وادی سوم و تأثیر آن روی من" می‌باشد، تیتر این وادی می‌گوید "باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند" در خود وادی و در لایو هفته جلسه مهندس به‌خوبی اشاره کردند و به اصلاح عامیانه آب پاکی را روی دست ما ریختند که هر اتفاقی افتاده و هر اتفاقی خواهد افتاد به‌جز خودت کسی نمی‌تواند به شما کمک کند، من‌ای که در ابتدا قبل از ورود به کنگره همه را مقصر به‌وجودآمدن مشکلات خودم از جمله اعتیاد می‌دانستم و فکر می‌کردم بانی تمام مشکلات به وجود آمده به دست خودم عامل بیرونی است و یا خانواده است، یا محیط، یا اجتماع، یا حکومت و همه‌کس و همه چیز به‌جز خودم، اینجا مهندس به‌درستی اشاره می‌کنند که اگر به دنبال این‌ها هستی بیهوده رفته‌ای و تا زمانی که نگاهت به بیرون دوخته است و دنبال مقصر می‌گردی عبس و بیهوده می‌چرخی و واقعاً هم همین‌طور است و باید آن نگاه از بین برود و باز شود و به خودم بنگرم،

مهندس در CD که‌چی بسیار قشنگ به این موضوع اشاره می‌کنند و اگر از آن الگو استفاده بکنیم بسیار کارساز است، من الان متوجه شده‌ام پدر مقصر است، مادر مقصر است، محیط مقصر است باید با خودم بگویم که چی؟ من الان باید چه‌کار کنم؟ در مورد درمان اعتیاد به هر دلیلی من اعتیاد پیدا کرده‌ام که چی؟ مگر الان نباید درمانش کنم؟ هر کس مقصر مشکلات ما بوده است مهم نیست مهم این است که الان به‌جز خودم کسی نمی‌تواند به من کمک کند، فقط این گره به دست خودم باز می‌شود بله این در پندار جمله خوبی است و حرف شیک و مجلسی است که بگوئیم هیچ‌کسی به‌اندازه خود فرد به خویشتن خویش فکر نمی‌کند، در گفتار هم مقداری در کنگره یاد گرفته‌ایم که شرح بدهیم؛ ولی قسمتی که سخت است عمل‌کردن به این وادی است، خود من چند وادی که جلو آمدم فکر می‌کردم این وادی را گرفته‌ام و چون حرف حق است به هر کسی این را بگویی قبول می‌کند و محال است نپذیرد، ولی برای عملی‌کردن آن باید فقط در مسیر کنگره باشی تا بتوانی به این وادی عمل کنی، و فقط با آموزش‌های کنگره و روش DST می‌توان این وادی را عملی کرد و بتوان آن را در خارج از کنگره پیاده کرد. عملیاتی‌کردن این وادی خیلی مهم است و عملیاتی‌کردن آن پله‌پله و بسیار ریز و به‌صورت DST به نظر من امکان‌پذیر است، زمانی که من از کنگره بیرون رفتم و نگاهم به‌طرف دیگران نبود و نگاه به‌طرف خودم بود البته نه متکبرانه آن هنگام توانسته‌ام مشکل‌ام را حل کنم و آن هم با آموزش‌های کنگره و گوش به حرف راهنما بودن امکان‌پذیر است.

از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید ممنون و متشکرم.

تایپ و عکس: مسافر حسین لژیون پنجم

ارسال: مسافر حمید‌رضا لژیون اول