خویش و خویشتن در گرو یکدیگر

جلسه چهارم از دوره پنجاه وششم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی سمنان، با استادی پهلوان محترم مسافر صامت، نگهبانی مسافر محمدعلی و دبیری مسافر مجتبی، با دستورجلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من» در روز پنج‌شنبه 8 خرداد ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان صامت هستم یک مسافر. خوشحالم که امروز در جمع شما هستم، معمولاً ما تشکر می‌کنیم برای اینکه چنین بستری فراهم‌شده که ما آموزش بگیریم، یا اینکه این جایگاه را تجربه کردیم تا آموزش بگیریم، در صورتی ‌که ما نه آموزش می‌دهیم و نه آموزش می‌گیریم بلکه ما در کنگره 60 به یاد یکدیگر می‌آوریم مانند یاد الله که هرکجا جاری گردد، به یاد می‌آوریم آنچه فراموش کرده بودیم. ما به یکدیگر نگاه می‌کنیم، مانند این وادی که می‌گوید به ابعاد گسترده هستی نگاه کنیم، ما به هم نگاه می‌کنیم، در پشت سر هم حرکت و در انتها می‌گوییم: ما در پی هم روان شده‌ایم تا بدانیم آنچه را که نمی‌دانیم، در صورتی که اصلاً هیچ‌چیز را نمی‌دانیم. کوهنوردان زمانی که به کوه می‌روند، در زمان برف و بوران طنابی را به دور کمر یکدیگر می‌بندند تا کسی که جلودار گروه است متوجه به وجود آمدن مشکل برای دیگر اعضا بشود.
دقیقاً این طناب نامرئی بین ما اعضای کنگره 60 وجود دارد هرکدام از ما که بیفتیم نفر بعدی ما از قافله جا می‌ماند. پس باید به یاد یکدیگر بیاوریم تا کسی جا نماند. وادی سوم با کلمه «باید» شروع می‌شود یعنی حکم صادر می‌کند برای یازده وادی دیگر که می‌گوید باید دانست هیچ موجودی مانند انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. حال ببینیم چرا از کلمه موجود استفاده می‌کند و باید دانست که خویشتن و خویش چیست؟ موجود چیست؟ چرا از انسان نامبرده است؟ این مفاهیم بسیار مهم هستند ما یک خویش داریم و یک تن، یک صور پنهان و یک صور آشکار. خویشتن یعنی لحظه، وقتی انسان به این وادی نگاه می‌کند یاد شعر حافظ می‌افتد «مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو، یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو» هر عکس‌العملی که من در لحظه انجام می‌دهم خویش من را می‌سازد، یعنی نمی‌توانم بگویم این اتفاق برای من نیست و هر عملی که انجام دهم مانند دومینو به خودم برمی‌گردد، خویش و خویشتن من در گرو یکدیگر هستند.

دلیل گفتن هیچ موجودی، این است که تمام موجودات در درون خود ما هستند. راست‌گویی، کبر، ریا هر چیزی را که ما در بیرون نظاره گریم، در درون ما وجود دارد. همه موجودات زنده درون ما هستند انسانی موفق است که موجودات درون خود را با اطلاعات و آگاهی هوشیار کند. وادی سوم برای یازده وادی دیگر حکم می‌کند تا انسان بتواند حرکت کند و خویشتن خویشش را آباد نماید. همان‌طور که در پیام ساکنین بنای آباد گفته می‌شود، اما بچه‌های کنگره فکر می‌کنند منظور از بنا شعب کنگره است در صورتی که منظور خود انسان است و شعب کنگره 60 آباد هستند و ساکنان آن نیز آبادند. این من هستم که باید به خودم نگاه کنم و ببینم برای آبادی خودم چقدر تلاش کرده‌ام و چقدر بخشیده‌ام.
ما دو نوع بخشش داریم یکی بخشش جواد و دیگری کریمانه در بخشش جواد از ما خواسته می‌شود و ما می‌دهیم، ولی در بخشش کریمانه بدون درخواست و داوطلبانه ما برای کمک می‌شتابیم؛ مانند بسیاری افراد که از بدو تولد انسان تا به امروز داوطلبانه به کمک دیگران رفتند، چه در زمان جنگ و چه در مبارزه با بیماری کرونا. در کنگره هم بخشش باید به صورتی باشد که به اطرافیان عشق بورزیم قبل از اینکه آن‌ها از ما بخواهند مثل ارتباط برقرار کردن با فرزند یا فراهم کردن شرایط مساعد برای آموزش گرفتن همسفر. تا زمانی که من وادی چهاردهم را کاملاً آموزش نگیرم نمی‌توانم وادی اول را کاربردی نمایم وقتی عشق وجود نداشته باشد تفکری هم وجود ندارد.
من باید بتوانم تفکری را آغاز کنم که همسر و فرزندان، پدر و مادر و برادرم راحت زندگی کنند و این همان موجودات درون ما هستند، مانند تعقل انسان که فر ایزدی است که در زیر خاکسترها مدفون شده که در کنگره به ما می‌آموزند چگونه آن را طلب و بیدار نماییم که آن‌هم در لژیون سردار محقق می‌شود.

سه پارامتر مهم در لژیون سردار وجود دارد: خرد، دانش و ثروت. کسی که می‌خواهد خردمند و ثروتمند و دانشمند شود باید دارای مند بشود و این مند را زمانی به دست می‌آورد که درد یک دردمند را دوا نماید. در سرتاسر کنگره 60 ما یک راهنمای سفر دوم داریم آن‌هم مهندس دژاکام و یک لژیون سفر دوم و آن لژیون سردار است و همه ما از اینکه رهجوی ایشان هستیم افتخار می‌کنیم. همان‌طور که در پیام سفر دوم خوانده می‌شود، رهایی با آزادی تفاوت دارد. رهایی یعنی در جمع قرار گرفتن و آزادی یعنی افرادی در رهایی شما حضور داشته باشند و شما باعث رهایی آن‌ها یا به گفته‌ آقای مهندس باعث فک رغبه آن‌ها شده باشید. کنگره مانند دانشگاهی است که انسان در آن دانش کنگره را با جهان‌بینی خود ادغام و آموزش‌ها را در بیرون از کنگره کاربردی می‌کند. متشکرم از اینکه به صحبت‌هایم توجه نمودید.

در ادامه رهایی مسافر احمدرضا در لژیون تغذیه سالم

عکاس: مسافر محمد لژیون دهم
نگارش متن: مسافر هاشم لژیون هشتم
ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین