ششمین جلسه از دوره سوم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی گلمکان؛ با استادی راهنمای تازه واردین مسافر عباس، نگهبانی مسافر تقی و دبیری مسافر اصغر با دستور جلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من» در تاریخ 8 خرداد 1404 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان عباس هستم، یک مسافر.
خدا را شاکرم که توفیق حضور در جمع گرم شما عزیزان برایم فراهم شد. سپاسگزارم از ایجنت محترم، مرزبانهای عزیز، آقای مسعودی و همچنین از همه شما که من را در جمع خود پذیرفتید. انشاءالله بتوانیم با مشارکت یکدیگر جلسهای خوب و پُرانرژی داشته باشیم.
در مسیر آمدن به اینجا، خدا را شکر میکردم که چنین فرصت خدمتگزاری در کنگره برایم فراهم شده، فرصتی که باعث شده تغییرات بسیار زیبایی در زندگیام رقم بخورد. اتفاقی برایم افتاد و ذهنم به گذشته برگشت؛ به روزهایی که منزوی و گوشهگیر بودم، فردی که از اجتماع فاصله گرفته بود و بهشدت خجالتی بود. اما امروز، خدا را شکر، به جایی رسیدهام که به عنوان یک خدمتگزار در کنگره تلاش میکنم نقشی مؤثر ایفا کنم.
دو موضوع به نظر من در کنگره بسیار حائز اهمیت است که اگر به آنها پی ببریم و به آنها ایمان بیاوریم، هم مسیر خدمت آسانتر میشود و هم فهم جهانبینی برایمان روشنتر خواهد شد. هدف از خلقت انسان چیست؟ انسان آفریده شده تا آموزش ببیند و خَلق کند؛ تا به جایگاه رفیع انسانیت برسد. زمانی که به این باور برسیم، مسیر برای رسیدن به آن جایگاه برای ما هموارتر خواهد شد.
نگاه ما به وادیها و آموزشها باید نگاهی عمیق و کاربردی باشد. ما چهارده وادی داریم و چهار وادی نخست، مستقیماً روی تفکر کار میکنند. این یعنی تفکر، نقشی اساسی در ساختار زندگی ما دارد. اگر ساختار فکری ما درست نباشد، هیچ ساختار بیرونی در زندگیمان اصلاح نخواهد شد.
بهزودی شعبه جدیدی در انتهای منطقه پنجتن آغاز به کار خواهد کرد. این نیز یکی دیگر از الطاف خداوند است. هنگام عبور از مسیر منتهی به پل میدان فهمیده، ترافیک سنگینی را مشاهده کردم و ابتدا گمان بردم تصادفی رخ داده است. اما بعد متوجه شدم که نه، هیچ حادثهای در کار نیست؛ ساختار پل بهگونهای طراحی شده که بهصورت طبیعی ترافیک ایجاد میشود. اما جلوتر، در پل قائم، با وجود حجم بالاتر خودروها، ترافیکی در کار نبود. چرا؟ چون تفکر و طراحی درست در پشت آن سازه وجود داشته است.
این مثال را میتوان به زندگی خودمان تعمیم داد. اگر بخواهیم در کنگره به درمان برسیم، باید ابتدا ساختار را از درون اصلاح کنیم و این ساختار فقط با تفکر درست شکل میگیرد.

وادی سوم یکی از وادیهاییست که نقش تعیینکنندهای در زندگی من داشته است. این وادی تکلیف را با من مشخص کرد. پیش از ورود به کنگره، تصور میکردم اگر آن دوست خاصم اولین سیگار را به من تعارف نمیکرد، من هرگز مصرفکننده نمیشدم. اما در جمعی که آن سیگار به دستم رسید، شش نفر حضور داشتند و فقط سه نفر سیگار کشیدند. چرا فقط ما؟ چون ما بودیم که انتخاب کردیم. پس نباید دنبال مقصر بیرونی باشیم. مقصر خود ما هستیم.
قبول اشتباهات گذشته، اولین گام برای ورود به مسیر درمان است. اگر مسئولیت زندگی خودمان را نپذیریم، نمیتوانیم به درمان برسیم. ما ساختار زندگیمان را خودمان شکل دادهایم. حالا که متوجه اشتباه شدهایم، وقت آن است که مسیر را اصلاح کنیم. این پذیرش، آغاز یک مسیر روشن است.
نگرش ما هم باید تغییر کند. اگر در کنگره درمان نشویم، راهنما هرچقدر هم زحمت بکشد، بیفایده خواهد بود. بسیاری از ما فکر میکردیم راهنما مانند حضرت موسی معجزه خواهد کرد. اما حقیقت این است که اگر خواست از درون ما نباشد، هیچ اتفاقی نمیافتد. باید خواسته درونی ما برای تغییر، واقعی و جدی باشد.
هفده سال تخریب داشتم و با تخریب بسیار بالا وارد کنگره شدم. روزهایی بود که هنگام خواب گریه میکردم و از خدا میخواستم معجزهای شود. اما حقیقت این است که معجزهای در کار نیست. اگر قرار است اتفاقی بیفتد، باید از درون خودمان آغاز شود.
همانطور که استاد به نگهبان میفرمایند:
آنچه بر شما گذشت، کلید بستهای بود که دیر باز گردید؛ باید چارهٔ خود را بیابید. آنانی که قرنها در انتظار بودند، همین آزادی را میطلبند.
این یعنی باید خودمان به فکر درمان خود باشیم، خودمان راه را پیدا کنیم، و خودمان مسئول حل مشکلاتمان باشیم. اگر چنین کنیم، حتماً به آرامش، حال خوش و خدمتگزاری واقعی در کنگره خواهیم رسید و از آن لذت خواهیم برد.
از اینکه به صحبتهای من گوش دادید سپاسگزارم.

در ادامه، با حضور نگهبان لژیون سردار، مسافر یاسر، لوحهای تقدیر به اعضای محترم لژیون سردار اهدا خواهد شد.



گروه سایت گلمکان
مرزبان خبری : مسافر یامین
تایپ: مسافر رضا لژیون یکم
ویراستار: مسافر وحید لژیون یکم
عکاس: مسافر وحید لژیون دوم
تنظیم برای سایت: مسافر وحید لژیون یکم
- تعداد بازدید از این مطلب :
52