برای حرکت منتظر روز آرام نباش زیرا مسیر زندگی مانند دریا می باشد

جلسه ششم از دوره بیست و سوم سری کارگاههای آموزشی عمومی کنگره۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی دهخدا، با استادی: مرزبان محترم مسافر محمد، نگهبانی:مسافر علیرضا و دبیری: مسافر حسن، با دستور جلسه: " وادی سوم و تاثیر آن روی من " در روز پنجشنبه 8 خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت:۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
از گروه مرزبانی و ایجنت محترم و راهنمای خوبم علی آقا تشکر می‌کنم و از راهنمای قبلی خودم آقا علی‌اکبر قدردانی می‌کنم و امیدوارم هرکجا تشریف دارند زندگی به کام و موفق باشند
دستور جلسه وادی سوم و تأثیر آن روی من است. قبل از اینکه در مورد دستور جلسه مشارکت کنم باید نکته‌ای را بیان کنم. واحد هم‌سفران در حال انجام می‌باشد و انشا الله اگر مشکلی پیش نیاید از هفته آینده آماده بهره‌برداری می‌باشد . در مورد دستور جلسه نکته‌ای که در این وادی می‌باشد این است که دو تا کلمه خویشتن خویش استفاده‌شده است. خویش اول اشاره به جسم ما دارد و خویش دوم اشاره به صور پنهان ما دارد. ما در طول روز افکار زیادی در سر ما می‌آید و می‌رود ولی زمانی ما می‌توانیم درست فکر کنیم که جسم ما در تعادل باشد. به‌عنوان‌مثال من اگر بخواهم در مورد موضوعی تفکر کنم و به نتیجه برسم ولی دندان‌درد داشته باشم آیا می‌توانم تفکر را به‌درستی انجام دهم؟ خب قطعاً خیر. مسیر زندگی همه ما همواره با مشکلاتی همراه است ولی نباید این مشکلات باعث بشود ما از مسیر روبه‌جلو غافل بشویم و از مسیر دور شویم. ما باید سعی کنیم همواره روبه‌جلو قدم برداریم. اگر مسیر زندگی را یک دریا در نظر بگیریم این‌ور دریا ما هستیم به همراه یک قایق و پارو و آن‌سوی دریا خداوند. ما برای رسیدن به هدف نهایی که خداوند است باید دل به دریا بزنیم و به مسیر خود ادامه بدهیم. ولی اشتباه اکثر ما این است که منتظریم دریا آرام بشود و سپس شروع کنیم به پارو زدن غافل از اینکه ما دریای آرام نداریم و دریا همیشه مواج است حتی در آرام‌ترین زمان ممکن.

پس این‌یک دام است که ما منتظر یک روز آرام و بدون مشکل باشیم تا اقدام کنیم. سر حرف من با سفر اولی می‌باشد که اگر تا امروز خطایی کردی روی پله نبودی از همین امروز اقدام کن و منتظر این نباش که یک روز بدون مشکل بیایید و تو شروع کنی.
این صندلی آبی حکم همان قایق را دارد و باید محکم به آن بچشسبد و قدرش را بدانی و محکم قدم برداری و بدانی در بدترین شرایط خداوند همراه تو می‌باشد. شاید امواج دریا به قایق وجود شما برخورد کند ولی اگر در مسیر باشی نیروهای الهی از غرق شدن تو جلوگیری می‌کند.