باید دانست، هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. من در کنگره۶۰ آموختم که این ویژگی خاص انسان است که میتواند درباره خودش، زندگی خودش و انتخابهای خودش و حتی برای آیندهاش فکر کند. ما تنها موجوداتی هستیم که آگاهیم؛ یعنی فقط زندگی نمیکنیم، بلکه میفهمیم که چطور زندگی میکنیم. همین آگاهی به ما توان انتخاب میدهد. انتخابهای که مستقیم بر کیفیت زندگی ما اثر میگذارد، مثل انتخاب نوع تغذیه.
حیوانات بر اساس غریزه غذا میخورند اما انسان تونایی این را دارد که بداند چه چیزی مفید و چه چیزی مضر است. ما میدانیم مصرف غذاهای مضر و ناسالم، مصرف زیاد شکر، چربی یا فستفود ممکن است در کوتاه مدت خوشایند باشند، ولی در بلند مدت چه آسیبهایی به بدن وارد میکنند. وقتی با وجود این آگاهی باز هم به وجود خود آسیب میزنیم، در واقع یعنی از قدرت تفکر و اختیار خود درست استفاده نکرده ایم.
تغذیه سالم فقط یک انتخاب روزمره نیست، بلکه نشانهای از مسئولیتپذیری انسان نسبت به خود است. اینکه به فکر بدنم باشم، جسمم را ارزشمند بدانم؛ یعنی بفهمم که سلامت جسم و روان به همدیگر وابسته هستند و اگر بخواهم کیفیت زنگی خود را بالا ببرم، باید آگاهانه غذا بخورم. انسان چون میتواند به خودش فکر کند، بنابراین میتواند انتخابهای درست داشته باشد. پس تغذیه سالم یعنی احترام گذاشتن به خود با استفاده از نعمت بزرگ تفکر و ادای دینی که به بدن و زنگی داریم.
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر گندم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
61