تمامی انسان‌ها شاید تا میزان ۹۹ درصد در تفکرشان مشکل وجود دارد و تفکرشان بیمار است. این وادی‌ها روی ضلع جهان‌بینی، متمرکز شده است. ما در وادی اول، یاد گرفتیم که انسان به‌گونه‌ای خلق شده است که برای زندگی خود، برنامه‌ریزی کند که با تفکر صحیح همراه باشد. وادی دوم به ما می‌گوید که ما انسان‌ها بیهوده خلق نشده‌ایم که احساس هیچ بودن و بی‌ارزش بودن داشته باشیم.
وادی سوم به ما نشان می‌دهد باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. این جمله با "باید" شروع می‌شود؛ یعنی قطعاً ما باید این مطلب را بدانیم که هیچ موجودی به میزان خود انسان راجع‌به خودش فکر نمی‌کند. بعضی از انسان‌ها هستند که تفکر و اندیشه‌شان این است که کارهایشان را دیگران انجام دهند و بار مسئولیتی که در زندگی به عهده خودشان است را دیگران به دوش بکشند و یا این‌که سر خودشان را کلاه می‌گذارند و می‌گویند: ما بلد نیستیم یا این‌که بعضی‌ها می‌گویند: ما بدشانس هستیم یا این‌که خدا خواسته که این‌جوری بشود و مسئولیت را به خدا واگذار می‌کنند، ولی در حقیقت این خود ما هستیم که با تفکر، کوشش و امیدواری پله‌پله و ذره‌ذره راه را پیدا کنیم و مشکلاتمان را حل کنیم.
کاملاً واضح است که اگر با تمام کاوشگرهای ماهر هم همنشین بشویم، باز هم به اصل موضوع حقیقت نمی‌رسیم؛ مگر این‌که خودمان وارد عمل بشویم. البته ما هرگز نمی‌توانیم منکر کمک و یا همدردی سایر انسان‌ها یا اعضای خانواده خود باشیم.
نقش اول و یا وظیفه حل مشکلات و مسئولیت‌ها بر عهده خود ما است. مثبت‌نگر باشیم. بایستی شکرگزار خداوند و هستی بود. عقل سلیم، حکم می‌کند به دور از هرگونه تشنج و شتابزدگی عمل کنیم و نردبانی را که پله‌پله به مرور زمان بالا رفته‌ایم به آرامی و پله‌پله پایین بیاییم.
استاد سیلور می‌گویند: باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. ما نیک می‌دانیم که انسان اگر خود جستجو نکند، حتی اگر با همه کاوشگران ماهر نیز همنشین باشد به موضوع واقعی نمی‌رسد، اما در جهان شما برای جلو رفتن، همیشه جلودار بوده و برای یافتن، کم‌کم برای حل در امور حیات خویش، بالاترین توان عقلی و حسی را به کار بندید، خواهید دید که خود به آن‌چه فکر هم درباره‌اش نمی‌‌کردید روبه‌رو شده و توان تصویری را با توان واقعی همگام و منطبق نموده‌اید، خواهید دید می‌شود بدون دیگران هم انجام عمل نمود.
شناخت خود کلید حل مشکلات است. افرادی موفق هستند که اول صورت مسئله را که همان مشکل خودمان است، شناسایی کنند، بعد به دنبال راه‌حل باشند.
تمام وادی‌ها روی ضلع جهان‌بینی متمرکز شده است. بعضی از ما انسان‌ها تفکر و اندیشه‌مان این است که اگر در زندگی دچار چالش و مشکلی شده‌ایم، دیگران باعث و بانی این مشکلات شده‌اند؛ مثلاً اگر مسافر ما درگیر اعتیاد شده و به یک فرد مصرف‌کننده مواد مخدر تبدیل شده است تصور کنیم که بدرفتاری خانواده باعث شده یا اگر من افسردگی دارم تصور کنم اطرافیانم دخیل بوده‌اند یا اگر من در کارم ورشکست شده‌ام، بگویم بد‌شانسی آورده‌ام و یا خداوند برایم این‌جوری رقم زده است.
در واقع ما در افکارمان مسئولیت و بار مشکلات را بر دوش دیگران و خداوند محول کرده‌ایم، ولی در حقیقت با آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ ما یاد می‌گیریم، این خود ما هستیم که با تفکر و کوشش و امیدواری باید راه را پیدا کنیم.
در اینجا کاملاً مسئله روشن و واضح است که اگر ما با تمام کاوشگران ماهر و با تجربه هم همنشین بشویم باز هم به اصل موضوع و حقیقت نمی‌رسیم، مگر این‌که خودمان وارد عمل بشویم و حرکت کنیم. البته ما منکر کمک و یاری سایر اعضای خانواده و دوستان خود نمی‌شویم، ولی بایستی این نکته را در نظر داشته باشیم که نقش اول و وظیفه حل مشکلات و مسئولیت‌هایمان بر عهده خود ماست.
در پایان باید بگویم که مثبت‌نگر باشیم و شکرگزار خداوند و هستی باشیم. عقل سلیم حکم می‌کند به دور از هرگونه تشنج و شتابزدگی عمل کنیم. بدانیم که مسافر ما همان‌طور که در چند سال گذشته و در طی چندین مدت، معتاد و یا یک مصرف‌کننده شده است، باید با صبر و گذشت زمان، رها شود یا این‌که اگر یک مشکل اخلاقی و رفتاری در ما شکل گرفته شده است. این نردبان با انبوهی از بار مشکلات را که پله‌پله و ذره‌ذره بالا رفته‌ایم باید با گذشت زمان و به آرامی و پله‌پله پایین بیاییم تا به حالت تعادل و طبیعی خود برسیم. سپاسگزارم از بنیان کنگره۶۰ و خانواده محترم ایشان.
منابع: کتاب عشق (چهارده وادی)
سی‌دی وادی سوم
کتاب ۶۰درجه
نویسنده: همسفر افسانه رهجو راهنما همسفر هدی(لژیون دوم )
رابط خبری: همسفر سمیرا رهجو راهنما همسفر هدی(لژیون دوم )
ویرایش: همسفر مریم دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
132