جلسه دوم از دوره دوم سری لژیونهای خدمتگزاران نمایندگی جهانبین شهرکرد، به نگهبانی ایجنت محترم مسافر محمدجواد و استادی مرزبان محترم مسافر یاسین و دبیری مسافر مسعود با دستور جلسه «سیدی علم زندگی» در روز سهشنبه ۶ خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان یاسین هستم یک مسافر؛
شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که یک بار دیگر لیاقت داد بتوانم در این جایگاه قرار بگیرم و در کنگره حضور داشته باشم. دستور جلسه «علم زندگی» از استاد امین است. من بیشتر در مورد مسائلی که مرتبط با موضوع خدمت کردن است، صحبت میکنم. استاد امین میفرمایند: این سیدی به درد افرادی میخورد که میخواهند روی جهانبینی کار بکنند و درک بهتری از جهانبینی داشته باشند. استاد علم زندگی را اینچنین تعریف میکنند: علم زندگی نه تنها زیستن را به ما آموزش میدهد، بلکه به ما یاد میدهد که چطور زندگی بکنیم تا به تعادل و آرامش و در نهایت به رشد و تکامل هم برسیم.
تجربهای که خودم در کنگره راجع به خدمت کردن دارم، این است که من یکبار سال ۹۷ به کنگره آمدم و رها شدم و به غلط تصورم این بود که مواد مصرفی که رفت کنار کافی است. با خودم گفتم که سیگار هم روزی چهار پنج نخ بیشتر نمیکشم که آن را هم خودم درست میکنم. داخل کنگره هم هستند افرادی که خدمت کنند و به من نیازی نیست، ولی کاملاً در اشتباه بودم چون دقیقاً من به کنگره احتیاج داشتم، نه کنگره به من. با این نوع جهانبینی که داشتم از کنگره جدا شدم. نه تنها سیگارم را نتوانستم درست کنم که بعد از مدتی مجدداً به سمت مواد هم برگشتم. با اولین مصرف اوردوز کردم و در بیمارستان بستری شدم و هنوز هم متوجه نبودم که دلایل این مشکلات چیست؟ مرگ را به چشم خود دیدم ولی خداوند به من جان دوباره بخشید و توانستم مجدداً به کنگره بیایم. کم کم با آموزش های کنگره جهانبینی من تغییر کرد و توانستم متوجه علت تمام آن گرفتاریها و مشکلاتی که برایم اتفاق افتاده بود، بشوم. عامل اصلی تمام آنها فقط خدمت نکردن بود.
ما برای اینکه مشکلات و رنج های سر راه خودمان را حل کنیم باید دانایی کسب کنیم و دانایی را تبدیل به دانایی مؤثر بکنیم تا مشکلات را ببينيم و آنها را حل کنیم. من در کنگره آموزش گرفتم و دانایی کسب کردم ولی آن را عملی نکردم، یعنی تبدیل به دانایی مؤثر نکردم و باعث شد که دوباره برگشت کنم. ولی اینبار که آمدم، نه تنها برای درمان، بلکه برای رسیدن به حال خوش و خدمت به خودم و همنوعان خودم آمدم، چون در کنگره این اصل را داریم که درمان بالاتر از ترک است و تعادل بالاتر از درمان. ما اگر بخواهیم به حال خوش برسیم، باید طبق اصول کنگره بعد از رهایی؛ دوران ریکاوری و نقاهت بیماری که در کنگره یک سال بعد از رهایی است را در کنگره حضور داشته باشیم و آن را پشت سر بگذاریم.
ما باید به کنگره وصل باشیم، حالا اگر توانستیم خدمت کنیم که بهتر. همین اعضای خدمتگزار؛ ایجنت، راهنمایان، مرزبانان و... را ببینیم که چگونه در حال خدمت هستند و چه حال خوبی دارند. تعداد زیادی هم هستند که پس از رها شدن جدا شدهاند و به کنگره وصل نیستند. شاید مواد مصرف نکنند ولی مشکلاتی سر راه آنها پیدا میشود که مصرف مواد پیش آن مشکلات چیزی نیست. من خودم این مشکلات را تجربه کردم و از خداوند میخواهم که به من کمک کند که بتوانم در کنگره خدمتگزار خوبی باشم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.



نگارنده: مسافر مهدی لژیون ۸
ویراستار: مسافر بهزاد لژیون ۷
عکاس: مسافر امین لژیون ۱۸
تنظیم: مسافر بهزاد لژیون ۱۱
ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید
نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران
- تعداد بازدید از این مطلب :
461