من همیشه در ذهنم این گونه بود

اولین جلسه از دوره چهارم جلسات سردار همسفران نمایندگی شهباز با استادی دنور همسفر صبا، نگهبانی دنور همسفر زهرا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی سوم (باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش، فکر نمی کند) و تاثیر آن بر روی من» روز یکشنبه ۴ خردادماه ۱۴٠۴ ساعت ۱۶:٠٠ آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد: 

خدا را شکر می‌کنم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم. تیتر وادی سوم می‌گوید: باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش، فکر نمی‌کند. وقتی که این تیتر وادی نگاه می‌کنیم می‌گوید: «باید» یعنی خود انسان است می‌تواند به خودش کمک کند. ما اگر مشکلی برایمان به وجود می آید مقصر این مشکل خودمان هستیم، اگر در ناامید هستیم به خاطر خودمان هست، اگر دروغ می‌گوییم خودمان مقصر هستیم، اگر تهمت می‌زنیم هم همینجور، مقصر تمام مشکلاتی که به وجود می‌آید برایمان خودمان هستیم و در آن سمت هم خودمان باید به خودمان کمک کنیم که اگر من در عمق ناامیدی هستم و یا اگر هر مشکلی دارم خودم باید راه حل آن مشکل را پیدا کنم و آن را حل بکنم. شاید اطرافیان بیایند حرفی بزنند یا کمکی بکنند که یک مرهمی باشند برای زخم من، ولی نمی‌توانند به خوبی به من کمک کنند. استارت هر کاری دست خودم هست و تمام کردن کار هم باید خودم تمام بکنم. در این وادی هم می‌گوید: انسان قدرت تفکر و تحلیل و ارزیابی را دارد و مسئولیت تمام کارهایش را باید خودش بر عهده بگیرد. موضوع مهم دیگر این است که بین باور و دانستن تفاوت وجود دارد، فردی که مصرف کننده است می‌داند که اعتیاد خوب نیست، می‌داند که زندگی‌اش تباه می‌شود، می‌داند نشئگی و خماری دارد ولی زمانی می‌تواند درمان شود که به باور برسد و مشکلات اعتیاد را بداند وقتی به باور رسید راه را پیدا می‌کند و خودش به خودش کمک می‌کند. زندگی پر از گذرگاه‌های سخت است و عضو لژیون سردار شدن هم یکی از آن گذرگاه‌های سخت است. گذشتن از مال کار سختی است ولی وقتی صادقانه این کار انجام شود حس خیلی خوبی دارد. استاد امین می‌گویند: بخشش واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که خلا را احساس بکنی، نیاز را احساس بکنی. وقتی اعلام سرداری می‌کنم و پرداختی را انجام می‌دهم باید بی پولی را احساس بکنم تا بتوانم به ببخشی که استاد امین می‌گویند برسم. به نظر من انسان هر تصویر سازی که انجام بدهد به آن می رسد، من همیشه در ذهنم اینگونه بود که یعنی می‌شود روزی سردار شوم، روزی دنور شوم، آنقدر تصویر سازی کردم که این اتفاق‌ها افتاد. به نظر من حتی اگر عضو سردار می‌شویم و نمی‌توانیم دنور شویم حداقل می‌توانیم هر سال 6 تومان ندهیم و این رقم را تغییر بدهیم مثلاً 6 تومان را 7 تومان یا 8 تومان بکشیم تا انشاالله روزی به دنوری و پهلوانی هم برسیم. کسی که عضو لژیون سردار می‌شود به پدری کمک می‌کند که سال‌ها شاید بزرگ شدن بچه‌اش را ندیده، خنده و شادی بچه‌اش را ندیده، کسی که تعهدی دارد با خدای خود دارد ولی وقتی آن تعهد را پرداخت می‌کند دل یک بچه را شاد می‌کند، یک خانواده را نجات می‌دهد چون که پدرش حالش خوب شده و به تعادل رسیده است. یکی از وظایف من خدمت کردن است، من وارد این چرخه شدم که خدمت کنم و یکی از وظایفم این است که افراد بیشتری را بتوانم به این سمت بیاورم. هر کسی بذر نیکو بکارد قطعاً محصول نیکو برداشت می‌کند.

مرزبان کشیک: همسفر زهرا

عکاس: همسفر ملیحه‌ رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)

تایپیست: مرزبان همسفر صبا

ویراستار و ارسال کننده: همسفر سمیه نگهبان سایت

همسفران نمایندگی شهباز