پذیرش مسئولیت، اولین گام در وادی سوم

سلام دوستان، زینب هستم، یک همسفر

وادی سوم به ما می‌آموزد: «هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.» در وادی اول آموختیم که با تفکر، ساختارها آغاز می‌شود و من باید با تفکر و تدبیر درست، مسائل خودم را حل کنم. وادی سوم به ما تأکید می‌کند که مسئولیت زندگی، کارها و مشکلات‌مان را خودمان بپذیریم و با تفکر درست آن‌ها را حل کنیم. باید خودم کلید مسیر اصلی زندگی‌ام را پیدا کنم. هیچ موجودی برای بیهودگی پا به این جهان نگذاشته و هر یک از ما باید برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنیم. 

وقتی وارد کنگره ۶۰ شدم، تصور می‌کردم ریشه تمام مشکلات و حال خرابم به خاطر مسافرم است. اما با آموزش‌هایی که دریافت کردم، متوجه شدم بیشتر مشکلات از حال خراب خودم سرچشمه می‌گیرد و من آن‌ها را به گردن مسافرم می‌انداختم. فهمیدم هر کس مسئول مشکلات و گره‌های زندگی خودش است و باید با تفکر و تدبیر درست آن‌ها را حل کند. می‌توانیم از نظرات و مشورت دیگران استفاده کنیم، اما تصمیم نهایی را خودمان باید بگیریم.

سلام دوستان، فرشته هستم، یک همسفر

در این وادی با خودم روبه‌رو می‌شوم؛ با یک زندگی جدید و آغازی نو. باید بدانم وظیفه‌ام چیست و در این جهان خاکی چه بذری می‌کارم و چه برداشتی خواهم داشت. به قول استاد امین: «مادر تمام شادی‌ها، رنج است.» پس نمی‌توانم بپرسم چرا من؟ چرا رنج؟ چرا گرفتاری؟ من به این جهان آمده‌ام تا آموزش ببینم و رشد کنم. باید تمام مسئولیت‌های زندگی‌ام را بپذیرم و با تفکر درست حرکت کنم. 

در برابر مشکلات نباید کوتاه بیایم؛ باید با صبوری و تفکر صحیح، روزبه‌روز برای رفع مشکلاتم تلاش کنم. در مسیر زندگی، همیشه بر سر دو راهی هستیم و من باید با تدبیر، مسیر درست را انتخاب کنم. برای رشد و بزرگ شدن، همیشه باید مثبت و منفی در کنار هم باشند. تاریکی باید باشد تا ارزش روشنایی را درک کنیم. باری که بر دوشم است، باید با آرامش و ذره‌ذره زمین بگذارم تا به موفقیت برسم. در پایان، می‌دانم برای شروع زندگی باید محکم و درست در مسیر ارزش‌ها قدم بردارم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم.

سلام دوستان، زهرا هستم، یک همسفر

وادی سوم به ما می‌آموزد: «باید دانست، هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.» این تنها وادی است که با کلمه «باید» آغاز می‌شود و بر این موضوع تأکید دارد. برداشت من از این وادی این است که در زندگی، هر مشکلی که پیش می‌آید، تقصیر هیچ‌کس یا هیچ‌چیز نیست. شاید این مشکلات نتیجه اشتباهات یا تصمیمات نادرست خودم در گذشته باشند. حل این مشکلات بر عهده خودم است و باید با تفکر، تلاش و کوشش، راه‌حل آن‌ها را پیدا کنم. نباید کسی را مقصر مشکلات زندگی‌ام بدانم. وادی سوم به من آموخت که هیچ‌کس به اندازه خودم نمی‌تواند برایم کاری کند. هیچ‌کس به اندازه خودم در به وجود آمدن مشکلات زندگی‌ام مقصر نیست و هیچ‌کس جز خودم نمی‌تواند در حل آن‌ها نقش اصلی را ایفا کند.

قبل از ورود به کنگره، هرگاه مشکلی برایم پیش می‌آمد، زمین و زمان را مقصر می‌دانستم. اما به لطف آموزش‌های کنگره۶۰ آموختم که هیچ‌کس به اندازه خودم در به وجود آمدن مشکلاتم مقصر نیست و هیچ‌کس جز خودم نمی‌تواند برای حل مسائل زندگی‌ام تلاش کند.

رابط خبری: همسفر وحیده رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج