مشارکت مکتوب در مورد دستورجلسه «وادی سوم و تأثیر آن روی من»
وادی سوم می‌گوید که هیچ موجودی به اندازه خود او نمی‌تواند به او کمک کند و در مورد مسائل مهم زندگی‌اش تصمیم بگیرد. این وادی ما را برای پذیرش وادی چهارم آماده می‌کند و به ما می‌گوید تنها کسی که باید برای درمان ما کاری کند و حرکتی انجام دهد در واقع کسی نیست جز خود ما، اگر شخصی خودش نخواهد و حرکت نکند هیچ‌گاه نمی‌تواند این مرحله را پشت سر بگذارد.
بنابراین با این تفکر که دیگران باعث بیماری ما شدند و یا دیگران باید برای درمان ما کاری انجام دهند، تفکر بیهوده‌ای است و هیچ کمکی به ما نخواهد کرد. هر انسانی در زندگی باید از یکسری گذرگاه‌های سخت عبور کند تا به کمال برسد و در مورد هر فرد این گذرگاه‌ها متفاوت است؛ برای عده‌ای پول، برای عده‌ای مقام و یا منیت می‌تواند باشد و برای ما هم اعتیاد می‌باشد. برای عبور از این گذرگاه باید بدانی که همه کاره خودت هستی، حتی اگر تمام اطرافیانت جمع شوند و برای تو تفکر کنند، فایده‌ای برای تو نخواهد داشت.
به نظر من سخت ترین گذر گاه همین نفس است، اگر ما در کنگره دور هم جمع شده‌ایم، دلیل اصلیش این است که برویم و گذرگاه‌ها را طی کنیم، ابتدای کار باید از روی برنامه و حساب شده باشد تا بتوانیم درست حرکت کنیم و درس‌ها را یکی یکی اجرا کنیم. همان‌طور که می دانید سلامتی در کنگره براحتی به دست نمی‌آید و برای آن باید زحمت بکشیم و تمام سختی‌ها را تحمل کنیم. وقتی این مسیر را طی کردیم مسیرمان عوض می‌شود و دیگر مسئله مواد برای ما حل می‌شود و به مواد هیچ رقبتی نخواهیم داشت و پس از رهایی نیز انسان نباید گذشته‌اش را فراموش کند و با امید به آینده بهتر، باید از لحظه‌هایمان به بهترین نحو استفاده کنیم.
اگر امروز در جایگاهی هستیم، به خاطر تلاشی است که در گذشته کرده‌ایم و اگر امروز برای آینده تلاش نکنیم، چیزی برای برداشت نخواهیم داشت، دوستان سفر دومی نباید جایگاه خودشان را فراموش کنند، این جایگاه براحتی به دست نیامده است، چون هنوز متاسفانه نیمی از جهان با مسئله اعتیاد دست به گریبان هستند و ما باید نمونه کاملی باشیم برای کسانی که خواستار رهایی هستند .
.jpg)
نویسنده: مسافر سیاوش لژیون 8
ویراستاری و ارسال: مسافر محمد خدمتگزار سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
80