طبق مطالبی که استاد امین میفرمایند: دو دسته انسان وجود دارد. دسته اول کسانی که فکر میکنند در مسیر زندگی و رسیدن به خواستهها و اهدافشان تنها هستند. در نتیجه همیشه دچار استرس و نگرانیاند. اما دسته دوم «یومنون بالغیب» هستند. کسانی که به صورپنهان اعتقاد دارند و معتقدند سیستمی در هستی وجود دارد، نیروهای مافوقی که همواره آنها را در راه رسیدن به خواستههایشان یاری و کمک میکند و تفاوت عمده آنها در مسئله «توکل» نمایان میشود. دسته دوم سعی و تلاش خود را انجام میدهند؛ اما نتیجه برایشان مهم نیست؛ چون توکل دارند و میدانند سه اصل مطرح است که شامل خواست، تقدیر و فرمان الهی میباشد؛ پس گاهی برآوردهنشدن یک خواسته به صلاح خودشان است و قدرت مطلق او را از یک شر یا آسیب دور میکند. از پیروزی ذوق زده و از شکست نیز غمگین نمیشوند. کسانی که «یومنون بالغیب» هستند رسم بندگی را بلدند. بنده بودن یعنی خوشحال بودن؛ یعنی برای کوچکترین نعمتی که خداوند به او داده ارزش قائل است و شکرگزاری میکند. یومنون بالغیب همیشه خوشحالند... من چطور؟
برداشت از سیدی «غیب» استاد امین دژاکام
نویسنده: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون پانزدهم)
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
210