نقشه‌ الهی پذیرش تقدیر و اعتماد به قدرت بالاتر

دو دید‌گاه متفاوت در زندگی انسان‌ها وجود دارد، یکی این است که فکر می‌کنیم باید تمام برنامه‌ریزی‌ها و کارهای خود را به‌تنهایی انجام دهیم و تلاش کنیم تا به خواسته‌ها و اهداف خود برسیم. با این دید‌گاه، زندگی را آغاز کردیم؛ اما این تفکر فردی، به ما اجازه نمی‌دهد که احساس کنیم، یک خالق و نیروی ما‌فوق در این جهان وجود دارد و شناخت و دانشی بالاتر از ما دارد و ما را بهتر از خود ما می‌شناسد.

من سال‌ها به‌دلیل تاریکی‌هایی که در زندگی‌ من وجود داشت، از قدرت مطلق غافل بودم و او را در محاسبات زندگی‌ کم داشتم. این باعث شد که همه‌چیز برای من عذاب‌آور و سخت‌تر پیش برود. فکر می‌کردم باید همه کارها را به‌تنهایی انجام دهم و از کسی کمک نگیرم؛ چون از همه‌چیز و همه‌کس ناامید بودم. نمی‌دانستم که من نیز در این جهان هستی بازیگری بیش نیستم. باید تلاش خود را برای خواسته‌هایم انجام دهم و ادامه مسیر را به خدا بسپارم. فراموش نمی‌کنم که دست‌های آسمانی به کمک من می‌آیند و خداوند نقشه‌ زندگی‌ام را به بهترین شکل طراحی کرده است. جایگاه من براساس خواست و تقدیر مشخص شده است.

در کنگره‌۶۰ آموختم برای بهبود کیفیت زندگی‌ خود، باید از فشار‌ها و چالش‌های بسیاری عبور کنم و راضی‌ به رضای خداوند باشم. چشمم به آسمان باشد؛ زیرا انسانی که در غم، اندوه و ترس به‌سر می‌برد، تمام انرژی‌ خود را از دست می‌دهد و توانی برای تلاش کردن نخواهد داشت. اگر به هدف و خواسته خود نرسیدم، باید بدانم این یک آزمون الهی بوده است. اکنون نیز که به این جایگاه رسیده‌ام و در جمع اعضای کنگره‌۶۰ هستم، توفیق الهی شامل حال من و خانواده‌ام شده است و باید قدر‌دان آن باشم. شکر و بندگی خالق آفرینش را به‌جای می‌آورم.

نويسنده: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌‌دوم)
ویرایش: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌‌دوم)
ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند