مسافر محدثه(لژیون جونز)
این سیدی درباره فرمان الهی صحبت میکند. اگر بخواهم درباره تقدیر بگویم، باید اعتراف کنم که قبلاً آموزش خاصی در این زمینه ندیده بودم. هر وقت اتفاق یا مشکلی در زندگی من پیش میآمد، با خود میگفتم: تقدیر من این بوده است. در گذشته نیروی درونی قوی نداشتم و هر وقت با مشکلی روبهرو میشدم، خیلی زود ناامید میشدم. اما حالا خدا را شکر، با آموزشهای کنگره یاد گرفتم که نباید از مشکلات ترسید. باید امیدوار بود و با سختیها جنگید تا بتوان آنها را حل کرد. یاد گرفتم که از فردا نترسم و در لحظه حال زندگی کنم. تجربههای گذشته به من نشان داد که نباید اجازه بدهم افکار منفی وارد ذهنم شوند. باید همیشه مثبت فکر کنم تا بتوانم مسائل را حل کنم. همچنین آموختم که از کارهای ضدارزشی دوری کنم؛ از نیروهای الهی کمک بگیرم و آموزشهایی را که در کنگره فرا گرفتهام، به صورت عملی در زندگی به کار بگیرم تا به خواسته قلبی خود که صلح و آرامش است، برسم و زندگی سالمتری داشته باشم. هیچ وقت نباید حسرت چیزهایی را که خدا به من نداده است بخورم. امیدوارم همه ما در این مسیر موفق و سربلند باشیم.
مسافر زینب(لژیون جونز)
وقتی ما حرکت میکنیم، معنی واقعی سکون را میفهمیم. در زندگی دو دیدگاه وجود دارد. دیدگاه اول اینکه انسان فکر میکند خودش به تنهایی همه چیز را برنامهریزی میکند و هیچ نیرو یا موجود دیگری در هستی وجود ندارد. انگار فقط خودش است. در این تفکر، انسان احساس تنهایی میکند. این یک دیدگاه انفرادی است. اما دیدگاه دوم این است که علاوه بر صور آشکار، صور پنهان و یک خالق نیز وجود دارد. خداوندی که ستارهها، کهکشانها و کل کائنات را خلق کرده، از دانایی بالایی برخوردار است. خدا ما را آفریده و از خودمان بهتر میشناسد. ما باور داریم که این خالق، رحمان و رحیم است. حالا سؤال این است که آیا خداوند برای ما برنامهای دارد؟ در قرآن کریم، در ابتدای سوره بقره گفته شده است که چه کسانی به رستگاری میرسند. کسانی که خوبی میکنند، نماز میخوانند و به "غیب" ایمان دارند. تفاوت انسانها نیز در همین اعتقاد به نیروی برتر، یعنی خداوند است.
کسانی که توکل میکنند، آرامش دارند. چون توکل یعنی باور کنیم که یک نیروی بزرگتر از ما وجود دارد که دوستمان دارد و به ما کمک میکند. اما کسی که فکر میکند تنها است، مدام ترس دارد. ترس از اینکه عمر او تمام شود و هنوز به خواستههای خود نرسیده باشد. وقتی کسی از تفکر انفرادی که فقط خود یا خانوادهاش مهم است، عبور میکند؛ تازه بقیه انسانها و اجزاء هستی برای او اهمیت پیدا میکنند. این باعث به وجود آمدن یک حس جدید، درون انسان میشود. هزاران دانشمند سالها و حتی قرنها تلاش کردند تا راه درمان اعتیاد را پیدا کنند؛ ولی نتوانستند. آیا تلاش آنها کافی نبود؟ آیا نادان بودند؟ نه! اینجا است که پای نیروی مافوق به میان میآید. این یعنی ایمان! آقای مهندس میفرمایند: "اگر دستهای آسمانی کنار بروند، انسان ظرف چند هفته خود را به نابودی میکشاند. در نهایت به جز ما، سیستمها و ساختارهای دیگری نیز وجود دارند. جهانبینی به ما کمک میکند که از عذاب و مشکلات رها شویم و بتوانیم با آنها روبهرو شویم و حلشان کنیم. همیشه باید یادمان باشد که یک نیروی بزرگتر که ما را دوست دارد، حواسش به ما است.
منبع: سیدی هفته《غیب》
تایپ: مسافر زینب و مسافر محدثه(لژیون جونز)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
102