به کار گرفتن توانایی خود

جلسه هشتم از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی اسلامشهر با استادی همسفر سمیه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر پروانه با دستور جلسه «وادی سوم، باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند و تاثیر آن روی من »در روز سه‌شنبه ۶خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از خانم نگهبان، دبیر و خانم بیتا عزیز خیلی تشکر می‌کنم که مسئولیت جلسه را به من سپردند. در ابتدا خدای خودم را شاکر هستم که این جایگاه را تجربه می‌کنم و از آقای مهندس و خانواده محترم‌ ایشان خیلی تشکر می‌کنم که بستر را برای ما فراهم کردند تا ما آموزش بگیریم و خدمت کنیم. دستور جلسه امروز در مورد «وادی سوم و تاثیر آن روی من است باید دانست؛ هیچ مخلوقی به اندازه خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.» وادی‌ها؛ مانند حلقه‌های زنجیری می‌باشند که کنار هم قرار می‌گیرند و هم‌دیگر را تکمیل می‌کنند. برای مثال، از وادی اول شروع می‌کنیم که وادی تفکر می‌باشد وقتی ما می‌خواهیم کاری را انجام دهیم اول؛ حتما تفکر کنیم تا بتوانیم راه درست را انتخاب کنیم. وادی دوم، ارزش انسان را مشخص می‌کند و می‌گوید که هر انسانی که به این دنیا پا می‌گذارد؛ قطعا ارزشمند است و هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به این دنیا نگذاشته است. وادی سوم، به ما آموزش می‌دهد ابتدای وادی از کلمه باید استفاده شده؛ قطعا همین‌طور است هر کسی باید خود به فکر خود باشد و مسئولیت کارهایی که انجام می‌دهد و مشکلات خود را به عهده بگیرد و با تفکر و تدبیر برای حل مشکلات خود تلاش کند. مهم‌ترین تأثیر وادی سوم بر روی ما می‌تواند چه باشد؟ ایمان قوی، از کسی انتظار نداشتن و مشکلات را پذیرفتن است.

برای رسیدن به صلح و آرامش و فهمیدن اینکه باید کلید اصلی مشکلات را پیدا کنم. در ادامه می‌گوید که ما نباید از دیگران توقعی داشته باشیم و کینه‌ای از کسی در درون ما باشد و متکی به هیچ‌کس نباشیم؛ البته می‌توانیم مشورت و نظرات افراد آگاه را بپرسیم و از آن‌ها استفاده کنیم در اصل خود ما هستیم که باید تصمیم بگیریم و راه درست را انتخاب کنیم و خداوند به ما این اختیار را داده که راه درست و نادرست را انتخاب کنیم و تشخیص دهیم. در ضمن اگر خودمان تصمیم نگیریم، به یک انسانی تبدیل می‌شویم که اعتماد به نفس خیلی پایینی دارد همیشه سر دو راهی قرار می‌گیرد و عواقب انتخاب باید به عهده خود ما باشد. انسانی که در درون او کینه باشد، به هیچ عنوان نمی‌تواند بگوید که من این وادی را درک کردم یاد گرفتم. اگر از دیگران توقعی نداشته باشیم و کینه‌ای در دل نباشد، آرام‌آرام می‌توانیم این وادی را متوجه شویم، یاد بگیریم و اجرا کنیم؛ چون کینه داشتن از انتظار داشتن می‌آید؛ باید محبت کردن و مهرورزی را در رأس کارهای خود قرار دهیم.

در ادامه این وادی به ما می‌گوید که توانایی خودت را به کار ببرید و دنبال تأیید دیگران نباشید؛ هیچ‌کس به اندازه خود ما به فکر خودمان نیست؛ پس باید از جا با قدرت بلند شویم و قدرتمند باشیم که بتوانیم مشکل خودمان را حل کنیم. اول هر کسی باید خود او بخواهد که مشکلات حل شود. کسی که به کنگره می‌آید، اول باید خواسته درمان داشته باشد که اگر خواسته درمان نداشته باشد؛ هیچ فایده‌ای ندارد و به هیچ نتیجه‌ای نخواهد رسید. برای مثال؛ کسی که بخواهد خیاطی یاد بگیرد و خیاطی کند، اول باید دست به کار شود، حرکت کند تا خیاطی را یاد بگیرد؛ اگر با بهترین خیاط‌ها هم نشست و برخاست کند فایده‌ای ندارد. یک نتیجه کلی از این صحبت‌ها می‌گیریم که؛ باید کلیه مشکلات خود را بپذیریم باید با امید و اقتدار پیش برویم و به پیروزی ایمان داشته باشیم از قبل یک تصویر خوبی در ذهن خود ترسیم کنیم.

تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم)

ویراستار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)

عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون اول)

ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)

همسفران نمایندگی اسلامشهر