نشانه‌ای از استاد سردار

جلسه ششم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی لویی پاستور با استادی همسفر مرجان، نگهبانی دنور همسفر بهاره و دبیری دنور راهنما همسفر راحله با دستور جلسه «وادی سوم و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه 6 خرداد‌ماه 1404 ساعت 15:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

این جایگاه امسال برای من خیلی درس داشت به‌خاطر اینکه من 3 سال مداوم در فصل بهار با نگهبان‌های عزیز متفاوت استاد جلسه شده‌ام و این بار در حالی بود که دنبال نشانه‌ای از سوی استاد سردار برای تایید راهی که می روم بودم. خواستم اینجا تشکر کنم و از حس و حال خوبم که قابل وصف نیست بگویم.

دررابطه‌با دستور جلسه که وادی سوم است و می‌گوید: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». اول جمله می‌گوید «باید دانست» همان‌طور که آقای مهندس در سی‌دی وادی سوم صحبت کردند این «باید» به ما حکم و تأکید می‌کند که حتماً این را گوش بدهیم و به آن عمل کنیم. بعد می‌گوید «هیچ موجودی»، هیچ موجودی یعنی هیچ‌کس؛ عزیزان ما، خانواده‌مان، بچه‌، همسر، پدر و مادرمان که عزیزترین کسان هر فرد در رتبه اول هستند، می‌گوید این‌ها هم وقتی بخواهی کاری را انجام بدهی با تو نیستند. هر کدام از عزیزان در یک مرحله با شما همراه هستند، دوران کودکی و نوجوانی پدر و مادرت، بعد که به جوانی می‌رسی همسرت، بعد فرزندانت، همین‌جوری یک زمانی می‌شود که خود انسان تنهاست. تویی که همیشه با خودت هستی، تو هستی که همه‌جا، هر لحظه، هر ثانیه با خودت هستی؛ پس فکر کن و ببین که داری چه‌کار می‌کنی. اگر کاری انجام می‌دهی بدان آن کار چیست، بدان که چطوری داری انجامش می‌دهی. خیلی موقع‌ها من نوعی وقتی می‌بینم کارم اشتباه است می‌گویم فلانی گفت، این را به من مشورت دادند، درصورتی‌که این‌طور نیست، حرف اول و آخر را خودم می‌زنم. خودم آن را انجام دادم باید پای آن کاری که می‌کنم هم بایستم، باید به آن چیزی که انجام می‌دهم تعهد داشته باشم؛ حتی اگر غلط باشد بدانم که اشتباه کرده‌ام و از آن درس بگیرم.

وقتی به کنگره می‌آییم، آموزش‌های زیادی می‌گیریم که در عمل سعی می‌کنیم از همین آموزه‌ها استفاده کنیم. این وادی به ما می‌گوید اگر کاری کردی عواقب و مسئولیتش با خودت است، به هیچ‌کس نمی‌توانی بگویی که این آقا یا آن خانم به من این را گفت و تقصیر من نیست. نه، دارد به ما می‌گوید که مشورت بگیر؛ ولی وقتی مشورت گرفتی نتیجه آخر و تصمیم آخر با خود توست؛ پس خودت مسئول اعمال خودت هستی. چرا این را می‌گوید؟ چون آقای مهندس به ما یاد دادند که تفاوت ما انسان‌ها با موجودات اختیارمان است؛ پس من اختیار دارم یک کاری را انجام بدهم یا انجام ندهم، آن دیگر دست خود من است و نمی‌توانم بگویم که کسی من را مجبور کرد، این تفکر و این کار اصلاً درست نیست.

از سوی دیگر درست است که شاید اطرافیان ما در تفکرات و کارهای ما تأثیر داشته باشند؛ ولی باز هم می‌گویم جواب و تصمیم نهایی اول و آخر با خود ماست. ما در راه درستی که می‌رویم، اگرچه سخت است؛ چون راه درست همیشه سخت است؛ اما باید با صبر و تفکر و استقامتمان پیش برویم. اول تفکر می‌کنیم آیا آن کار درست است، از عهده‌اش برمی‌آییم یا نه، وقتی که وارد آن راه شدیم قطعاً سختی‌هایی دارد و ما باید صبر کنیم و می‌گویند صبر میوه درخت تلخی است؛ اما نتیجه‌اش شیرین است.

به فرمایش آقای مهندس خیلی‌ها مشکلات را لعنت خدا می‌دانند؛ ولی ما کنگره‌ای‌ها مشکلات را رحمت خدا می‌دانیم؛ چون می‌دانیم با طی‌کردن مسیر سختی به تکامل و ارتقا می‌رسیم و رشد می‌کنیم؛ مثل نتیجه شیرین و کارنامه زمان تحصیل که باوجود شب بیداری‌ها و سختی‌ها احساس می‌کردیم یک درجه بزرگتر شده‌ایم و به خواسته‌مان رسیده‌ایم؛ به همین دلیل آن سختی‌ها برایمان خوشایند می‌شد.

ما در کنگره یاد گرفتیم زندگی‌های دیگری هم داریم و اینجا آمده‌ایم آموزش بگیریم و کوله باری جمع کنیم. در کوله‌بار من چه می‌تواند باشد؟ وقتی من به فکر خودم نباشم بعد از من چه کسی می‌خواهد برای من کاری انجام بدهد و خیرات کند؟ تا خودم هستم باید این کار را برای خودم انجام دهم. یکی از کارهایی که من فکر می‌کنم درست است، حضور در لژیون سردار و خدمت مالی است. من به‌عنوان همسفر یک مصرف کننده آمدم اینجا و نتیجه گرفتم، حالا من می‌خواهم کمک کنم در جاهای دیگری چنین جایی باشد تا دیگران هم بتوانند استفاده کنند. حالا که کنگره و علمش درحال جهانی شدن است، حمایت ما باعث پیشبرد اهداف کنگره می‌شود. افتخار خرید حتی یک لوله آزمایش یا یک آجر در دیوار دانشگاه برای همه ماست. چقدر دعا و خدابیامرزی که بعد از درمان بیماری‌ها و اعتیاد گفته می‌شود برای هزاران هزار نفریست که در کنگره و لژیون سردار خدمت می‌کنند؛ پس من به خودم یاد می‌دهم اول به فکر خودم باشم و خودم برای کوله بار خودم آذوقه و محتویات خوب آماده کنم تا دیگر محتاج بازمانده‌هایم نباشم که از این دنیا برای من چیزی بفرستند.

عکاس: مرزبان خبری همسفر ماندانا (عضو لژیون سردار)
تایپ: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زینب (عضو لژیون سردار)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور