پذیرش مسئولیت قدمی به سمت روشنایی

یازدهمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صبا به استادی، راهنما نیکوتین همسفر سیما، نگهبانی همسفر سیاره و دبیری همسفر الناز با دستور جلسه"وادی سوم <باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند> و تاثیر آن روی من " روز سه‌شنبه ۶ خرداد ماه، سال ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد. 

خلاصه سخنان استاد:

موضوع این هفته وادی سوم با عنوان: «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.»

این وادی بیشتر در مورد مسئولیت‌پذیری صحبت می‌کند و اگر در جایگاهی هستیم که موضوعی را تجربه می‌کنیم؛ این وادی به ما می‌گوید که علت چه است؟ این‌که چرا در جایگاهی که هستی مسئولیت بر عهده خودت است؟ چون انتخاب کردی و از روز الست وقتی وارد جهان شدیم خداوند به ما قدرتی داده؛ به‌نام اختیار که به بقیه موجودات نداده است.
به همین علت اگر در مسیرهای متفاوت بین دوراهی‌های مختلف قرار می‌گیریم، انتخاب برعهده ما است؛ اما اگر بنا به دلایلی یا خواست خداوند، فراموش کنیم که چرا به دنیا آمده‌ایم و هدف و رسالت‌ ما چیست؟ در طول زندگی متوجه می‌شویم که اختیاری که به ما داده شده است، مسئولیت هم به دنبال خود دارد‌.

در سی‌دی غیب استاد امین می‌فرمایند: خیلی از انسان‌ها وقتی به یک شادی و موفقیت می‌رسند، می‌گویند باعث و دلیل آن خودم هستم و کمک الهی و نیروهای ما‌فوق را نادیده می‌گیرند، در مقابل وقتی دچار گرفتاری می‌شوند؛ این‌طور می‌گویند؛ که خداوند با من دشمن بوده و چرا من را در جایگاهی قرار داده که این سختی‌ها را تجربه کنم. در حقیقت در این مواقع ما مسئولیت کار خودمان را به عهده نمی‌گیریم و همه چیز را به خداوند نسبت می‌دهیم.

دراین جلسه می‌خواهم موضوعی را عنوان کنم که مرتبط با وادی سوم است. می‌خواهم تجربه‌ خودم را از مصرف نیکوتین در زمانی که مصرف کننده بودم عرض کنم. در آن زمان من قلیان و سیگار مصرف می‌کردم و هنوز با کنگره آشنایی نداشتم. فکر می‌کردم مصرف نیکوتین به صورت تفننی است؛ زیرا هیچ‌وقت برای خودم آماده نمی‌کردم و همیشه در مهمانی‌ها و مراسم قلیان بود و من ناخودآگاه در آن محیط قرار می‌گرفتم و استفاده می‌کردم و متوجه این نبودم که من یک مصرف کننده هستم. هنوز به پذیرش نرسیده بودم و فکر می‌کردم که یک مصرف‌کننده حتما خودش باید دنبال قلیان یا سیگار باشد و تهیه کند و در منزل داشته باشد.

زمانی که وارد کنگره شدم با شروع سفر مسافرم تصمیم گرفتم، که همراه با ایشان من هم سفر کنم و این ضدارزش را کنار بگذارم و تصور می‌کردم کار خیلی ساده‌ای است؛ اما به مرحله‌ای رسیدم که اصلا نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و در مهمانی‌ها نسبت به مصرف قلیان کمتر علاقه داشتم، ولی به کشیدن سیگار کشش زیادی داشتم. با وجود این‌که سیگار را دوست نداشتم و کمتر استفاده می‌کردم، زمانی‌ که تصمیم به ترک گرفتم نیروهای منفی به سمت من هجوم آوردند.

حالا منظورم از این تجربه این است؛ که به مناسبت هفته آینده که دستور جلسه سیگار است؛ اگر کسی در جمع مصرف کنندگان نیکوتین (قلیان یا سیگار) است، از خودش بپرسد؛ اگر درجمعی قرار بگیرم و بخواهم از آن استفاده نکنم؛ آیا می‌توانم؟ اگر توانستید که هیچ ولی اگر نتوانستید؛ حتی اگر سالی یک‌بار مصرف می‌کنید، این را بپذیرید که یک مصرف کننده هستید.

پذیرش در ابتدا برای شما بار مسئولیت به‌وجود می‌آورد؛ تا گامی به‌سوی روشنایی بردارید؛ چرا که وقتی تاریکی در وجود شما است خیلی چیزها قابل تجربه و درک نیست. تجربه من این بود که جهان شکل دیگری می‌شود، حتی مسافر را هم بهتر می‌شود درک کرد. جهان‌بینی که در جلسات ویلیام آموزش داده می‌شود دیدگاه دیگری برای انسان فراهم می‌کند.

تایپ: همسفر مهدیه رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)

عکاس: همسفر ناهید رهجو راهنما همسفر افسانه (لژیون سوم)

ویراستار: همسفر رضوان رهجو راهنما همسفر نرگس (دبیر سایت)

ارسال: همسفر مینا رهجو راهنما همسفر افسانه (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی صبا