هیچکس در قبال حل مشکلات ما وظیفه‌ای ندارد

جلسه اول از دور دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی شعبه دنا؛ با استادی مسافر محمد‌علی، نگهبانی مسافر حمید و دبیری مسافر زکی با دستور جلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۰۶ خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ شروع به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمدعلی هستم یک مسافر. خداوند را سپاسگزارم که در این جایگاه قرار دارم و این امکان را یافته‌ام تا تجربیات خود را با شما به اشتراک بگذارم. شکر بیکران خداوند که این فرصت را به من عطا فرمود تا در مسیر رشد و تعالی گام بردارم.
دستور جلسه امروز، وادی سوم است؛ وادی‌ که این اصل مهم را یادآوری می‌کند که هیچ فردی به اندازه خود انسان به فکر خویشتن خویش نیست. این یک قانون طلایی در هستی است که همواره باید مد نظر داشته باشیم. هر فرد می‌بایست بپذیرد که مسئول اصلی زندگی خود اوست و نباید انتظار داشته باشد که دیگران مشکلات او را حل نمایند.
به بیان دیگر، هر فرد به عنوان صاحب زندگی خود، نقش اصلی و اساسی را در مواجهه و حل مسائل و چالش‌های زندگی بر عهده دارد. این مسئولیت‌پذیری، نخستین گام در راستای دستیابی به موفقیت و سعادت است.

متاسفانه، بسیاری از افراد به اشتباه تصور می‌کنند که دیگران، به ویژه نزدیکان، وظیفه دارند مشکلات آن‌ها را حل کنند. آن‌ها از والدین، همسر، خواهر و برادر، یا دوستان خود انتظار دارند که همواره پشتیبان آن‌ها باشند و در سختی‌ها یاری‌رسان باشند. اما واقعیت آن است که هیچ‌کس در قبال حل مشکلات ما وظیفه‌ای ندارد. هر فردی، در وهله اول، مسئول زندگی خویش است و باید برای بهبود شرایط خود تلاش کند. لازم است این باور نادرست را کنار بگذاریم و بپذیریم که تنها کسی که می‌تواند به ما یاری رساند، خودمان هستیم. باید با تلاش و کوشش، راه حل مسائل را پیدا کنیم. هر مشکلی، بدون شک، دارای راه حلی است. مهم آن است که ناامید نشویم و به جستجو ادامه دهیم.

همواره به یاد داشته باشیم که ترس و ناامیدی، دو مانع بزرگ در مسیر حل مشکلات هستند. هنگامی که از مشکلی می‌هراسیم و یا نسبت به حل آن ناامید می‌شویم، در واقع انرژی خود را هدر می‌دهیم و فرصت موفقیت را از دست می‌دهیم. در وادی سوم، این آگاهی عمیق‌تر می‌شود که هیچ فردی به اندازه خود من نمی‌تواند دلسوز من باشد و به فکر من باشد. اگر خود من به فکر پیشرفت و بهبود زندگی‌ام نباشم، حتی اگر با بهترین و دلسوزترین افراد نیز همراه باشم، باز هم به اهداف و آرزوهای خود دست نخواهم یافت.

البته این بدان معنا نیست که نباید از دیگران کمک بگیریم. مشورت با افراد آگاه و با تجربه، می‌تواند بسیار راهگشا باشد. اما باید توجه داشت که تصمیم نهایی را خود باید اتخاذ کنیم و مسئولیت پیامدهای آن را نیز بپذیریم. نباید بابت مشکلاتی که در زندگی با آن‌ها مواجه هستم، دیگران را مقصر بدانم. سرزنش کردن دیگران، کمکی به رفع مشکل نمی‌کند. باید بپذیریم که هر آنچه در زندگی تجربه می‌کنیم، حاصل انتخاب‌ها و تصمیمات خودمان است. خداوند متعال به ما اختیار و حق انتخاب داده است و این ما هستیم که مسیر زندگی خود را تعیین می‌کنیم. بنابراین، برای حل مسائل نباید مأیوس شویم. باید با آموزش و کسب دانش، توانمندی‌های خود را ارتقا دهیم و با صبر و متانت، بهترین تصمیم‌ها را برای حل مشکلاتمان بگیریم. آموزش‌های کنگره۶۰، ابزاری قدرتمند در اختیار ما قرار می‌دهد تا بتوانیم نیروهای منفی درونی و بیرونی را شناسایی کرده و با آن‌ها مقابله کنیم.

در پایان، از توجه شما به سخنانم، صمیمانه سپاسگزارم.

تایپ: مسافر فرید لژیون پنجم. 
ویرایش و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم