هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

همسفر منصور از لژیون سوم همسفران آکادمی، مقاله‌ای در خصوص دستور جلسه "وادی دوم، هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم" ارائه نمودند که ذیلاً تقدیم حضور می‌گردد:

سلام دوستان منصور هستم یک همسفر:

همه انسان‌ها تا ۹۹ درصد در تفکر خود مشکل دارند. تفکر اشتباه یک بیماری است. اگر ۱۴ تا وادی را من درست کار کنم، تمام خصوصیات و افکار و اندیشه من تغییر می‌کند. من بیهوده به این دنیا نیامده‌ام؛ من نبایستی کارهای خودم را به دیگران واگذار کنم.

 اگر من به خودم اعتقاد نداشته باشم کارهایم را به دیگران واگذار می‌کنم؛ چون به خودم اعتقاد ندارم. می‌ترسم کاری که می‌خواهم انجام بدهم اشتباه یا خراب باشد و یا اینکه به نتیجه نرسد، همراه با حس ترس انجام می‌دهم.

 من باید مشکلاتم را بررسی کنم و راجع به آنها تفکر کنم تا کلیدی پیدا نمایم. من باید بدانم که حل‌کردن تمامی مشکلاتم بر عهده خودم است و بایستی بیشترین تلاش و کوشش را برای حل مشکلات انجام دهم. نقش اول مسئولیت‌ها بر عهده من است؛ زیرا من به حیات آمده‌ام تا بیاموزم و در زندگی‌ام به کار ببرم.

 من همسفر فکر می‌کنم که برای مسافرم می‌آیم؛ اما من همسفر حالم بسیار خراب‌تر از مسافرم است. من خودم باید درمان شوم، نیروهای منفی همیشه در دنبال دعوت‌کردن من به کارهای منفی و ضدارزش است. الهام و القا نیروهای منفی همیشه در تلاش هستند.

 در این وادی‌ها آموزش می‌بینم و به درک و فهم می‌رسم که القای نیروهای منفی را نپذیرم. در زندگی مادیات هم خیلی مهم است تا با امیدواری به زندگی ادامه دهم.

 کنگره ۶۰ از روی اول روی پای خودش ایستاده است و تلاش می‌کند که روزبه‌روز بهتر و بهتر شود. افراد باید رو پای خودشان بایستند و به زندگی با سربلندی نگاه کنند، باید در مقابل سختی‌ها ایستادگی کنند.

 نتیجه‌گیری از وادی:

 ۱-کلیه مسئولیت‌ها، کار و زندگی را خودم بپذیرم.

 ۲-کلیه سختی‌های آن را با جان‌ودل بپذیرم.

 ۳-سعی کنم از نظر مشورت با انسان‌های صالح استفاده کنم؛ ولی تصمیم نهایی را خودم بگیرم.

همسفر منصور لژیون سوم همسفران آقا، نمایندگی آکادمی
تایپ: همسفر محمدجواد (لژیون چهارم)