نکته کلیدی در سفر، توجه به خودمان است

جلسه نهم از دوره سی و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی، خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی شیخ‌بهایی اصفهان با استادی مسافر مجتبی و نگهبانی مسافر حجت و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «وادی سوم و تأثیر آن روی من» در روز سه‌شنبه ۶ خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ شروع به کار نمود.

• خلاصه سخنان استاد:
• سال‌ها دل طلبِ جامِ جم از ما می‌کرد
• وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می‌کرد.
• سلام دوستان مجتبی هستم یک مسافر
• در ابتدا خداوند را بابت قرار گرفتن در این جایگاه شاکر هستم. از مهندس عزیز بابت بستری که برای ما فراهم نمودند تا در کنار هم آموزش بگیریم و به حال خوش برسیم، سپاسگزارم.
• چنین بستری انسانی خاص می‌طلبد. کار هر انسانی نیست که این بستر را فراهم کند تا از افرادی که در تاریکی فرو رفته‌اند، چنین انسان‌های خوبی بسازد و در نهایت مشکلاتی که ما همواره به واسطه اعتیاد درگیر آنها بودیم را طی حدود ۱۰ ماه برطرف نماید. از آقای اکبر صادقی راهنمای خوبم، ایجنت محترم شعبه، مرزبانان و تمام دست اندرکاران و خدمتگزاران نمایندگی شیخ بهایی اصفهان تشکر می‌کنم.
• دستور جلسه امروز وادی سوم و تاثیر آن روی من می‌باشد. این وادی می‌گوید: باید دانست که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌نماید.
• بیشتر افرادی که ما در جامعه همواره مشاهده می‌نماییم
• مخصوصاً کسانی که مانند من درگیر تاریکی‌های اعتیاد بوده‌اند با این مشکل مواجه بودند که هر زمان مشکلی پیش می‌آمد یا کاری را می‌خواستیم انجام دهیم، برنامه‌ای برای آن نداشتیم. پدر، مادر، خانواده یا اطرافیان را مقصر می‌دانستیم. هر مشکلی که پیش می‌آمد برای آن بهانه‌ای درست می‌کردم.
• مدت زیادی درگیر این موضوع بودم که چرا اختلاف سنی من با پدرم زیاد است و برای چه مرا به دنیا آورده‌اند و تا این حد به دنبال بهانه‌جویی و مقصر دانستن دیگران بودم. 
• وادی سوم می‌گوید: هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. یعنی من باید به فکر خود باشم؛ کارها و مسئولیت‌های خود را بپذیرم و عواقب آن را به عهده بگیرم. آن وقت می‌توانم از مسائل و مشکلات به خوبی عبور نمایم؛ اما اگر به دنبال بهانه‌گیری و مقصر جلوه دادن دیگران باشم، هیچ ثمر و فایده‌ای برای من نخواهد داشت. ما در کنگره می‌بینیم که بیشترین تأکید روی خود انسان است.
• آقای مهندس در سی‌دی‌ها، سخنرانی‌ها و جلسات خود در ابتدا این جمله را می‌گویند: «برای رهایی خودمان از دست نیرومندترین دشمن خود که جهل و ناآگاهی خودمان است، به خداوند پناه می‌بریم». در اینجا سه بار کلمه خود به کار می‌رود. وقتی وارد یک مکان بزرگ مثل کنگره۶۰ می‌شویم و ان‌شاءالله جهانی شود؛ باید به همه کلمات دقت کنیم. یکی از جملات مهمی که در همه جلسات گفته می‌شود، تأکید بر خود است. این وادی مختص خود، فکر کردن درباره خود و قبول مسئولیت اشاره دارد. اگر من تلاش نکنم در مسیر اشتباه می‌روم، همان‌طور که سال‌ها در مسیر اشتباه بودم. هرچقدر در مسیر اشتباه قدم بدارم انحراف من بیشتر می‌شود. اگر من به کنگره ۶۰ بیایم و مسئولیت کارم را به گردن دیگران بیندازم به هدفم نخواهم رسید. من به این مسیر آمده‌ام که مسئولیت کارم را بپذیرم و هر بذری که کاشته‌ام، نتیجه‌اش را خودم ببینم. دیگران نمی‌توانند به جای من بذر بکارند.
• امروز به اینجا آمده‌ام چون برای اولین بار مسئولیت استادی جلسه را قبول کرده‌ام. با نگاه کردن به بچه‌های هم‌ لژونی خودم که همیشه با آنها صحبت می‌کردم و مانند برادرانم هستند، انرژی می‌گرفتم تا در اینجا استرس نداشته باشم. اما حالا آنها آخر سالن نشسته‌اند و هیچ‌کدام از آنها را نمی‌بینم. باید مسئولیت را قبول کنم و خودم جلسه را اداره کنم.

• تایپ: مسافر اسماعیل (لژیون۲۱)، مسافر جواد (لژیون۷)، مسافر رضا (لژیون۱۶)
• ویراستار: مسافر مهدی (لژیون۱۶)، مسافر حسین (لژیون۲۳)
• عکاس: مسافر نیما (لژیون۵)
• سیستم صوتی و دیتا‌شو: مسافر مهران (لژیون۴)، مسافر محمد (لژیون۱۹)
• مرزبان خبری: مسافر میلاد (لژیون۱۹)
• تهیه و ارسال: مسافر حمزه