جلسه هفتم از دوره دوم جلسات لژیون سردار ویژه همسفران نمایندگی شوشتر با استادی همسفر رقیه، نگهبانی همسفر نازنین و دبیری همسفر زینب با دستور جلسه:《وادی سوم و تاثیر آن روی من 》در روز دوشنبه 5 خرداد ماه 1404 رأس ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از راهنما همسفر نازنین و راهنما همسفر مرضیه تشکر میکنم که به من اجازه دادند در این جایگاه بنشینم و آموزش بگیرم. آقای مهندس معتقد هستند که وادیها ستون و پایههای آموزش جهانبینی هستند و هر رهجویی که بتواند سه وادی را به صورت حقیقی آموزش ببیند و به عمل دربیاورد به درمان کامل خواهد رسید. در وادی اول که وادی تفکر است ما یاد گرفتیم درست فکر کنیم و آن را سرلوحه کارهایمان قرار دهیم، در وادی دوم یاد گرفتیم هر کدام از ما ارزش و جایگاه خاصی داریم و هر شخصی استعدادهای خاص خودش را دارد و برای پیدا کردن این استعدادها؛ باید در صراط مستقیم قرار بگیرد، در وادی سوم خواندیم که، باید بدانیم هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند، اینجا از کلمه باید استفاده شده است نگفته شده که خوب است یا بهتر است تاکید میکند که هر فردی باید نسبت به کارهای خود مسئول باشد و کسی دیگر را مسئول کارهای خود نداند و این یک قانون است چه قبول داشته باشیم چه قبول نداشته باشیم، این قانون در زندگی ما حکم فرما است و خوش به حال کسانی که از آموزگار بیاموزند و اگر نیاموزند روزگار به آنها میآموزد و روزگار آموزگار بی رحمی است. این وادی به ما میگوید: که هیچ کس به اندازه خود ما به فکر خود ما نیست و نباید از کسی توقع داشته باشیم که بار مسئولیت ما را به دوش بکشد؛ باید خودمان بار مسئولیتهایمان را به بدوش بکشیم و به زمین بگذاریم و میتوانیم برای این کار به طبیعت نگاه کنیم و الگو برداری کنیم و تلاش کنیم مانند گذشتگان برای اختراع وسایل مورد نیازشان از طبیعت الگوبرداری میکردند مثل قایق یا هواپیما.
یکی از مشکلاتی که ما برای خودمان به وجود آوردهایم اعتیاد به مواد مخدر است و کسانی که مواد مخدر مصرف میکنند این مشکل را خودشان برای خودشان به وجود اوردهاند و کسی در بوجود آمدنش نقشی نداشته است؛ اما خیلی از مصرفکنندگان مواد مخدر دیگران را مقصر و باعث اعتیاد و بدبختی خود میدانند و تعدادی از آنها میگویند: این سرنوشت ما یا شانس ما بوده یا خواسته خداوند بوده است این فکر اشتباه است و باید بتوانند آن کلید حل مشکلات را پیدا کنند و ذره ذره یا پله پله خودشان مشکلشان را حل کنند و هرگز امیدشان را از دست ندهند؛ زیرا پایان شب سیاه سفید است.
ما در کنگره نباید تمام مسئولیت را به عهده بنیان گذاران بیاندازیم؛ چون مانند آن است که ما در زندگی همه مسئولیتهایمان را بر عهده خداوند بیاندازیم، ما برای انجام مسئولیتی که در کنگره بر عهده ما است در لژیون سردار شرکت میکنیم و هرکس به اندازه توان خود یک گوشه این مسئولیت را بر عهده میگیرد از نظر مالی کنگره را حمایت میکنیم تا همیشه این مکان مقدس برای کسانی که نیاز دارند پا برجا باشد و در آخر از آقای مهندس و خانواده ایشان سپاسگزارم که این بستر را برایمان فراهم نمودند.

مرزبان کشیک: همسفر مهشید و مسافر محمد
تایپیست: همسفر الناز رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول )
ویرایش و ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر
- تعداد بازدید از این مطلب :
62