هر شخصی مسئول کار خودش است

 نهمین جلسه از دوره سی و هفتم از سری کارگاه های آموزشی، خصوصی کنگره 60، نمایندگی فردوسی مشهد، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر حجت و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه وادی سوم و تاثیر آن روی من سه شنبه 6 خرداد ماه 1404 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافرخداوند را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را به من داد تا خدمت کنم و آموزش بگیرم، دستور جلسه وادی سوم و تأثیر آن روی من است اما من در ابتدا مختصری از وادی اول و دوم می;گویم: وادی اول میگوید با تفکر ساختارها آغاز میگردد بدون تفکر آنچه هست روبه زوال میرود یعنی اینکه اگر ما تفکر کنیم زندگی ما رو به رشد است و چیزی را از دست نمی دهیم ولی اگر تفکر نکنیم همان چیزی هم که داریم را از دست می دهیم .

محصول تفکر آرامش و آسایش است اما اگر تفکر نکنیم در انتها پشیمان و ناراحت خواهیم بود، در ابتدای سفرم در کنگره 60 وقتی تفکر می کنم می بینم که حجم خرابی ها زیاد است چون من بیست سال مواد مصرف می کردم و هیچ کاری نکرده ام، بلافاصله وادی دوم می گوید هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمیدهد، هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم یعنی ناامید نباش، بلند شو و حرکت کن، وقتی که بلند شدم در وادی سوم می گوید باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند یعنی نگاهت را از روی دیگران بردار، خداوند هم در قرآن میفرماید هیچکس بار دیگری را به دوش نمی کشد یعنی هر شخصی مسئول کار خودش است چه کار ضد ارزشی انجام دهد که نتیجه اش بدبختی و حقارت خواهد بود و چه کار ارزشی انجام دهد که نتیجه اش خوشبختی و سرفرازی خواهد بود.

باید این پذیرش را در خودم به وجود بیاورم و بدانم که من خودم راه اشتباه را انتخاب کرده ام که امروز در این حال و شرایط هستم، چنانچه درک نکنم که مسئول کارهای خودم، خود من هستم هیچ رشدی نخواهم کرد باید بدانم که هیچ کس به اندازه خودم نمی تواند به من کمک کند. قبل از ورودم به کنگره بارها خانواده ام دورهم جمع شدند تا راهی پیدا کنند که من به درمان برسم اما تا زمانی که خودم نخواستم از هیچ راهی هیچ نتیجه ای نگرفتم.

در کنگره 60 هم قسمت عمده درمان بر عهده خود مسافر است و شخص باید با تکیه بر توانایی های خودش به رهایی و هر خواسته ای که دارد برسد، افراد زیادی هم م آیند، می روند و چون خواست قوی ندارند به درمان نخواهند رسید، شاید هم هنوز فرمانش داده نشده و وقتش نرسیده است، در مسیر درمان راهنما فقط راه را به من نشان می دهد و کسی که باید آن راه را برود خود من هستم و اگر خودم نخواهم، هیچ وقت به درمان نمیرسم در تمام کارها نیز به همین صورت است خانواده و اطرافیان کمک می کنند اما نقش اصلی خود من هستم، سکون در هیچ موجودی جایز نیست و حقه نیروهای منفی است و تحرک وظیفه نیروهای الهی است، مثل چشمه که باید خودش جوشش داشته باشد و اگر کسی با سطل در آن آب بریزد چشمه نخواهد شد. از این که به صحبتهای من گوش کردید از شما سپاسگزارم.

اعلام رهایی و ورود به سفر دوم جهان بینی

تایپ: مسافر مرتضی لژیون هجدهم

ویراستار: مسافر موسی لژیون دهم تصویربردار : مسافر علی لژیون یکم

تنظیم و ارسال : مسافر علی لژیون هجدهم