هیچکس به اندازه خود انسان به خودش فکر نمی کند

دومین جلسه از دور دوازدهم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره60 نمایندگی باغستان کرج با استادی راهنمای محترم مسافر بهزاد، نگهبانی مسافر هادی و دبیری مسافر امیر عباس با دستور جلسه وادی سوم و تاثیر آن روی من سه شنبه 6 خرداد ماه 1404 ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدارا شاکرم که امروز در کنگره60 و این جایگاه در بین شما عزیزان حضور دارم تا خدمت کنم، دستور جلسه این هفته وادی سوم و تاثیر آن روی من می باشد، گاهی اوقات که وارد کنگره60 می شوم تغییراتی در چهره های رهجویان می بینم و این بسیار ارزشمند است و حال بنده را خوش می کند، یکی از دلایلش این است که امید را می شود در چهره های افراد دید، افرادی که تا چندی پیش مصرف کننده بودند اما امروز مسیر خودشان راپیدا کرده اند و خنده بر لب هایشان برگشته است، همه این ها به واسطه آموزش ها و روش درمان کنگره60 می باشد.
و ما باید قدرش را بدانیم، شخصی که وارد کنگره60 می شود در روز های اول ورودش متوجه حال و احوال خود و حتی پوشش خود نمی باشد اما راهنمایان کنگره60 کاملا متوجه حال و اوضاع افراد هستند، راهنمایان کاملا تغییرات را در افراد رویت می کنند، این جمله کمی ناراحت کننده است ولی اگر نگاهی به بیرون از کنگره60 بیاندازیم معمولا رکود و پس رفت می بینیم اما در کنگره60 روند به شکل دیگری می باشد و افراد و سیستم به لطف خداوند هر لحظه در حال رشد می باشند.
وادی سوم به ما می گوید که هیچ کس به اندازه خود انسان به خودش فکر نمی کند، هنگامی که استاد جلسه، راهنما یا جناب مهندس صحبت می کنند اگر بنده به این سخنان فکر نکنم هیچ مطلب و نکته مهمی از این سخنان برداشت نخواهم کرد، جناب مهندس در رابطه با کلمه باید در اول تیتر وادی فرمودند که این باید به معنی اجبار نیست و دستوری نمی باشد، این باید یعنی این که بنده این را بفهمم که هیچکس به اندازه خودم به من فکر نمی کند.
و این که این فهمیدن چه زمانی برای من رخ می دهد کاملا بستگی به خودم دارد، گاهی اوقات این فهمیدن در سن پایین اتفاق می افتد و برای بعضی افراد در سنین بالا، گاهی اوقات در بدترین حالت مصرف مواد و گاهی جور دیگر، یا این که زمانی شخص با خودش فکر می کند که فرد پرخاشگر و عصبی ای است و باید این مسئله را حل کند، یا اینکه فرد می رود و سال ها مصرف کنند مواد می شود، سال ها در گیر قرص و حتی به مرز دیوانگی می رسد و بالاخره روزی متوجه این موضوع می شود که باید خودش برای خودش کاری کند.
در واقع این باید یعنی همین، یعنی آموزگار و روزگار، این وادی می گوید به خویشتن خویش فکر کنید، در این جا فکر بسیار مهم است و اولین قدمی که بنده برای اعمالم خواهم برداشت از فکر شروع می شود و سپس باید خودمان وارد عمل بشویم و کارهایمان را انجام بدهیم، بنده افرادی را از جمله خودم دیدم که همه چیز خودرا به واسطه اعتیاد از دست داده اند و بعدا پس از سال ها به این نتیجه می رسند که خودشان این وضعیت را به وجود آورده اند و خودشان هم باید درستش کنند.
خیلی از مواقع منتظر بودیم که دیگران کاری برایمان انجام بدهند اما وادی سوم می خواهد این پیام را به ما بدهد که منتظر چنین چیزی نباشیم، بنده اگر راه رفتن، کلام و یا افکارم ایرادی دارد باید خودم دست به کار بشوم و اصلاحش کنم، شیرین ترین چیزی که افراد در کنگره60 لمسش می کنند تغییرات درونی می باشد و افراد تغییر را در درون خودشان حس می کنند که جناب مهندس نامش را گذاشته است پاداش، برای مثال بنده از شخصی به آن صورت خوشم نمی آید و می روم حسم را از درون درست می کنم و دیگر به آن شخص حس بدی ندارم به دلیل این که حس من ایراد داشته است،  این یکی از بهترین لذت ها می باشد و پاداش این امر آن حال خوشی است که دریافت می کنم.
و حرف آخر این که ما هرچقدر در مسیر درمان باشیم حالمان بهتر است و اگر از مسیر درمان خارج شویم قطعا نتیجه معکوس خواهد داد و این که درمان در کنگره60 فقط درمان اعتیاد نیست و ما در این جا مثلثی داریم به نام جسم، روان، جهان بینی که باید روی هر سه ضلع این مثلث کار کنیم، از این که به صحبت های بنده توجه کردید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.
تایپ: مسافر پیمان لژیون یکم
تنظیم و ارائه: مرزبان خبری مسافر محمدرضا