وادی سوم، وادی باور و خودشناسی است

«و ان لیس للانسان الا ماسعی » نیست برای آدمی جز آن‌چه با سعی و تلاش به دست می‌آورد. در وادی سوم می‌گوید: انسان اگر خود جستجو نکند؛ حتی اگر با همه کاوشگران ماهر نیز همنشین باشد، به موضوع واقعی نمی‌رسد. یعنی اگر انسان خودش تلاش و کوشش نکند به جایی نمی‌رسد. در این وادی اشاره به این دارد که هیچ‌کس به اندازه خود تو به فکر تو نیست و هیچ‌کس به اندازه خود تو دلسوز و غمخوار تو نیست؛ آن کس که باید به تو کمک کند، خود تو هستی نه اطرافیان و نباید از دیگران هیچ توقع و انتظاری داشت، چون مسئولیت این کار و مشکلات بر عهده خود ماست و خودمان باید این مشکلات را حل کنیم، چون سازنده اصلی این مشکلات خود ما هستیم.

هر کس برای درمان یا حل مشکلات و مسائل خودش باید خود حرکت و تلاش کند و راه نهایی را بیابد. ما با تلاش و کوشش به روزنه‌های امید، نور، صلح و آرامش نزدیک و از ضد‌‌ارزش‌ها دور می‌شویم. حال برای خروج از مشکلات و حرکت به طرف آسایش، آرامش و سلامتی بایستی نیروهای خود را و همچنین نیروهای تخریبی و بازدارنده را کاملاً بشناسیم و بدانیم که شیطان به زیباترین شکل ممکن و گاهی کاملاً به صورت دلسوزانه وارد افکار و اندیشه ما می‌شود تا گوهر جان ما را شکار کند و هستی ما را به ویرانی تبدیل کند؛ در این مبارزه نرم گاهی شیطان، کشش نیروهای منفی و یا انسان‌های منفی‌باف در همه جا ما را احاطه می‌کنند‌ و دائما در حال القاء یا الهام پیام‌های منفی خود هستند.

ما با دشمن بسیار نیرومندی که غیر قابل رویت نیز است، مواجه هستیم. در این‌جا باید دانست؛ هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. در عبارت فوق از کلمه باید استفاده می‌کند و نمی‌گوید: خوب است یا بهتر است، می‌گوید: باید و این تاکید نشان دهنده قانون محکم است. این قانون در تمام سطوح زندگی ما جاری است. این قانون در همه جا عمل می‌شود چه بپذیریم، چه نپذیریم. همان‌طور که می‌دانیم در کنگره، مثلث درمان شامل سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی است. برای این‌که شخص به تعادل و درمان برسد، هر سه‌ضلع باید به تعادل برسند.

هر کدام از دستور جلسات کنگره، روی یکی از اضلاع مثلث درمان فرود می‌آید. وادی‌ها ستون‌ها و پایه‌های آموزش جهان‌بینی هستند و روی ضلع جهان‌بینی فرود می‌آیند تا جهان‌بینی، تفکر و نگرش فرد را درست کنند و اگر شخص حداقل سه وادی اول را خوب یاد بگیرد و عمل کند به درمان قطعی خواهد رسید.

در وادی اول با تفکر آشنا شدیم و درست فکر کردن را یاد گرفتیم. در وادی دوم آموختیم که ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. هر کدام از ما ارزش و جایگاه خاص خودمان را داریم هر کدام از ما یک سری توانایی‌ها و مهارت‌هایی داریم که باید از آن‌ها درست استفاده کنیم.

وادی سوم که وادی باور و خودشناسی است می‌گوید: باید دانست؛ هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. بدانیم و آگاه باشیم که خود کرده را تدبیر است. 

  بیرون ز تو نیست هر آن‌چه در عالم هست

   از خود بطلب هر آن‌چه خواهی که تویی

  به هر حال نتیجه‌ای که می‌توانیم از این وادی دریافت کنیم به طور خلاصه عبارت است از:                                                 

۱_ مسئولیت کار زندگی و مشکلات خودمان را خودمان بپذیریم.

۲_ سختی‌های آن را با دل و جان بپذیریم.

۳_ سعی کنیم با تمام توان مسائل را با تفکر و تدبیر حل نماییم. 

۴_ از نظر مشورتی از انسان‌های صالح استفاده کنیم ولی تصمیم نهایی را بایستی خودمان بگیریم. 

نویسنده: همسفر جمیله رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر صفیه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون هفتم)
ویراستار: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول) دبیرسایت
ارسال: همسفر پرتو رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عمان سامانی