با انجام مسئولیت به آسایش و آرامش می‌رسیم

هشتمین جلسه‌ از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰، نمایندگی صفادشت با استادی همسفر فریبا، نگهبانی همسفر الهام و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۶ خرداد ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان فریبا هستم همسفر، خدا را شاکر هستم که در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم و تشکر می‌کنم از راهنمای بزرگوارم همسفر ژیلا و نگهبان که اجازه خدمت کردن در این جایگاه را به من دادند. دستور جلسه این هفته؛ باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. ما می‌توانیم این‌طور در نظر بگیریم که در هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، یک قانونی وجود دارد و آن کار باید طبق قانون انجام شود؛ مثل زندگی کردن، ورزش کردن یا وقتی داریم در جایی استخدام می‌شویم؛ باید طبق قانون آن‌جا جلو برویم. در کنگره۶۰ هم که بر پایه قوانینی برای ما تعیین شده پیش می‌رویم، این ۱۴ وادی که برای ما در نظر گرفته شده است، می‌توانیم با اجرایی و کاربردی کردن آن‌ها در زندگی به آرامش برسیم و در نهایت به قدرت مطلق نزدیک‌تر شویم.

در وادی اول در مورد تفکر صحبت شده، در وادی دوم به ما گفته شده که هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. به وادی سوم می‌رسیم، در این وادی از کلمه باید استفاده شده و این‌جا خیال من همسفر را راحت می‌کند که نباید انتظاری از کسی داشته باشیم تا برای ما کمکی برسد یا از غیب برای ما کمک برسد. طبق فرمایش آقای مهندس همین اول کاری، آب پاکی روی دست ما می‌ریزد که ما انتظاری از کسی نداشته باشیم، من نباید برای انجام کارها یا خوب شدن حال خود از کسی انتظار داشته باشم، این انتظار؛ باعث می‌شود که حال خودم خراب شود؛ باید بدانم که هیچکس به اندازه خود من به فکر خود من نیست، دلسوز من نیست و کسی که باید کمک کند به خود من، خود من هستم؛ حتی نزدیک‌ترین آدم‌های زندگی‌ام نمی‌توانند به من کمک کند؛ پدر مادر یا همسرم؛ چون مشکلی که از درون من سرچشمه می‌گیرد؛ منشا آن را نمی‌دانند که کجاست که راه حلی ارائه بدهند.

نه این‌که در مشکلات خود از دیگران مشورت نگیریم؛ اتفاقاً مشورت کردن خیلی خوب است؛ در صورتی که تصمیم نهایی را خود بگیریم و تصمیم باید در راستای عقل باشد و این باری است که به دوش خودمان است و با انجام آن مسئولیت به آرامش و آسایش مد نظرم خود می‌رسیم. عدم پذیرش مسئولیت به دلیل عدم آگاهی و آگاهی ما بوده است؛ اگر بخواهیم از اجرا کردن این وادی در زندگی شخصی خودم بگویم: قبل از این‌که به کنگره بیایم، ناخودآگاه در مسیر این وادی‌ها بودم؛ ولی مفهوم آن‌را نمی‌دانستم چیست که بیایم و اجرایی کنم. برایم شکافته شده نبود. جایگاه خودم را گم کرده بودم، در تاریکی زندگی می‌کردم؛ زندگی برایم دشوار شده بود، افسرده شده بودم و در زندگی خود سردرگم بودم تا این‌که راه کنگره، این راه این بهشتی برای من باز شد.

با حال خراب و افسردگی آمدم، سعی کردم خوب سفر کنم، روز به روز حالم بهتر شد. رفته رفته خودم را شناختم و فهمیدم که یک انسان می‌تواند با دوری از ضد ارزش‌ها ارزشمند باشد، آرامش داشته باشد و در ادامه، برای سفری که داشتم سفری پر از عشق؛ یک نیرو و انرژی برای من لازم بود که بتوانم این مسیر را ادامه دهم که به بهترین شکل پیش برود و نتیجه‌اش مورد دلخواه خودم باشد. از راهنمای خودم، اجازه گرفتم که وارد لژیون سردار شوم و این شروعی بود برای خدمت کردن در کنگره و من خدمت‌های هر چندکوچک که در اینجا انجام می‌دهم؛ واقعاً برای من انرژی مثبت و آرامش به همراه دارد. کلام آخر این‌که؛ منتظر کسی نباشیم که بیاید حال ما را خوب کند، حال خوبی که با آمدن کسی بیاید؛ مطمئناً با رفتن او هم از بین می‌رود. با خود خوب برخورد کنیم و خودمان را دوست داشته باشیم.

در ادامه تقدیر و تشکر دبیر جدید از دبیر قبلی

مرزبان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر رسول
عکاس: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر ژیلا (عضو لژیون سردار)
تایپ: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون ششم)
ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ژیلا (عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر ژیلا (عضو لژیون سردار) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی صفادشت