باید صبر کنیم تا میوه صبر را در سفر دوم بچینیم

جلسه سوم ازدوره یازدهم سری کارگاه های خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی زالپارس بااستادی مسافر رحمان، و نگهبانی مسافر علیرضا ودبیری مسافر حسین، بادستور جلسه:" وادی سوم و تاثیر آن روی من " سه شنبه 06 خرداد ماه 1404 راس ساعت 17:00شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان رحمان هستم یک مسافر
خدا را شکر می کنم که در این جایگاه قرار گرفتم از ایجنت محترم نمایندگی گروه مرزبانی و نگهبان و دبیر جلسه و راهنمای خوب خودم آقا رضا متقی تشکر می کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم اگر وقت و انرژی این عزیزان نباشد قطعا این حس و حال را امروز نداشتم و این جایگاه را شاید هرگز تجربه نمی کردم.
دستور جلسه امروز وادی سوم و تاثیر آن روی من است. این وادی می گوید باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند. در تیتر وادی از کلمه باید استفاده می شود یعنی این یک قانون است که هیچکس به اندازه خودم به فکر خودم نیست و باید این را بدانم که این یک قانون است. خویشتن به معنای من و خویش به عنوان ضمیر من و درون من استفاده می شود.

اگر ازتاثیراین وادی بر روی خودم بخواهم بگویم زمانی که وارد کنگره شدم با کوله باری از ناامیدی، شکست، ودرعین بی اعتمادی به کنگره 60 برای درمان در لژیون روی صندلی آموزش نشستم وبعد از گذشت مدتی با نوشتن وادی سوم مانند آب پاکی بر روی ناپاکی های تفکراتم ریخته شد و من را از خواب گران بیدار کرد که باید این را بدانم هیچکس به اندازه خودم به فکر خودم نیست. هیچکس به اندازه خود انسان دلسوز خودش نمی تواند باشد، باید این را بدانم که هیچکس نمی تواند باراعتیاد من را به دوش بکشد و آن را به سر مقصد منزل که درمان است برساند. باراعتیاد را حتی عزیزترین افراد ما هم قادر به دوش کشیدن آن نیستند حتی پدر، مادر، همسر، فرزند و صمیمی ترین دوستان نزدیک ما. این کار فقط فقط بر دوش خود، من است و باید در این مسیر درتلاش حل مشکلات خودم هم باشم.

مشکلات انسان با ورود به کنگره گویی بیشتر می شود اما حقیقت اینطور نیست زیرا در گذشته حس های ما بسته بوده و طعم تلخی آن ها را حس نمی کردیم و یا گویی وارونه احساس می کردیم. اما با سفر کردن در کنگره با باز شدن حس های مثبت درون مان، ما ذره ذره معنای مشکلات و مسائل منفی را حس می کنیم و آنجا تازه متوجه وجود سختی ها و فشارهای نیروهای منفی را در هنگام سفر به طرف نور و یا درمان متوجه می شویم. در اوج مشکلات و گرفتاری ها باید برای یک لحظه به قلب خودمان رجوع نماییم و ببینیم که رو به نور در حال حرکت هستیم یا پشت به نور؟ آیا در صراط مستقیم هستیم یا نه در مسیر ضد ارزشی ها در حال دست پا زدن هستیم؟ اگر رو به نور بودیم باید این را بدانیم که هرچند این روزنه نور کوچک باشد باید محکم و استوار قدم برداریم اگر در مسیر درست و برنامه سالم بودیم باید قدم هایمان را محکم برداریم و استوار بمانیم، حتی اگر دراین مسیر به ظاهر برای ما به ضرر باشد باید این را بدانیم که احساس ما هنوز کاملا پالایش نیافته است و باید این را بدانیم که در صور پنهان برای ما مفید خواهد بود و باید صبر کنیم تا میوه این صبر را در سفر دوم بچینیم.

از اینکه سکوت کردید و به صحبت های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

باتشکر از مرزبان کشیک مسافر محسن،لژیون خدمتگزار لژیون سوم
راهنمای محترم مسافر رضا

گروه سایت نمایندگی زال پارس
مرزبان خبری مسافر حامد
تایپ و ویراستاری: مسافر جوادازلژیون ششم
تنظیم وارسال خبر: مسافر جواداز لژیون ششم
عکاس:مسافر جلال لژیون ششم