مشارکت مکتوب در مورد دستورجلسه «وادی سوم و تأثیر آن روی من»
در وادی سوم، به نکتهای کلیدی و بنیادین اشاره شده است که تأثیر عمیقی در زندگی ما، بهویژه در مسیر درمان اعتیاد و رسیدن به آرامش دارد. این وادی به ما یادآور میشود که هیچکس دلسوزتر، مسئولتر و آگاهتر نسبت به خود ما، نسبت به زندگیمان، جسم و روانمان نیست؛ مگر خودمان.
مدتها بود که انتظار داشتم دیگران مشکل من را حل کنند. از خانواده، دوستان، جامعه و حتی خداوند توقع داشتم که بیایند و مرا از چاه اعتیاد بیرون بکشند. اما واقعیت این بود که تا زمانی که خودم نخواهم، هیچ نیرویی نمیتواند مرا نجات دهد. این وادی زنگ بیدارباشی بود که فهمیدم مسئول اصلی زندگیام فقط خودم هستم. وقتی فهمیدم که "هیچکس به اندازهی خودم به من فکر نمیکند"، بار مسئولیت را پذیرفتم. فهمیدم که اگر به دنبال درمان، آرامش و تغییر هستم، باید از خودم شروع کنم. دیگر مقصر دانستن دیگران فایدهای نداشت؛ بلکه باید با خودم روبهرو میشدم و در درون خود دنبال راهحل میگشتم.
وادی سوم به من یاد داد که تفکر، تصمیمگیری و عمل کردن، پایههای حرکت بهسوی رهایی هستند. وقتی یاد گرفتم به خودم احترام بگذارم و برای آیندهام ارزش قائل باشم، تغییر آغاز شد. اکنون میدانم که در هر مرحله از زندگی، اگر دچار مشکل یا لغزشی شوم، ابتدا باید درون خود را بررسی کنم و از خود بپرسم: من چه کردهام؟ و حالا چه باید بکنم؟
در نهایت، وادی سوم برای من آغاز خودباوری بود؛ آغاز مسئولیتپذیری واقعی. فهمیدم تا وقتی خودم نخواهم، هیچ معجزهای رخ نخواهد داد. اما اگر بخواهم و قدم بردارم، خداوند و هستی هم مرا یاری خواهند کرد.
نوسنده: مسافر مجید لژیون 6
ویراستاری و ارسال: مسافر محمد خدمتگزار سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
44