انسان می‌تواند سرنوشت خود را تغییر دهد

جلسه نهم از دوره اول جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی دکتر احمد-اراک با دستورجلسه «وادی سوم (باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند) و تاثیر آن روی من» با استادی دنور همسفر پروین، نگهبانی دنور همسفر فاطمه و دبیری دنور همسفر مهدیه روز دوشنبه تاریخ 5 خردادماه 1404 ساعت 15:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
اگر وادی‌ها را نگاه کنیم پلکانی است یعنی به هم متصل هستند. حال اگر تمام وادی‌ها را یاد بگیریم و آن‌ها را کاربردی کنیم متوجه می‌شویم که وادی قبلی چه گفته است و برای وادی بعدی خود را آماده می‌کنیم. وادی اول می‌گوید:« با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد» وادی دوم می‌گوید:« هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌دهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم» و وادی سوم می‌گوید:« باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند» وقتی نگاه می‌کنیم به وادی سوم می‌بینیم که خداوند همه ما را خلق کرده است برای هر کس هم یک مسئولیتی را در نظر گرفته است.

حالا وقتی به طبیعت نگاه کنیم هر کدام یک مسئولیتی دارند و این مسئولیت‌ها به صورت خودکار نهاده شده است. اگر به کروات نگاه کنیم شاید از نظر ظاهر قابل توجه نباشد وقتی به خورشید زمین و ماه نگاه می‌کنیم می‌بینیم که هر کدام از این‌ها یک برنامه‌ریزی دارند اگر یک ثانیه جایگاه آنها عوض شود جهان از بین می‌رود؛ اما در مورد انسان این‌گونه نیست. جایگاهی که خداوند به انسان داده است و آن اختیار است و با اختیاری که به انسان داده شده می‌تواند در زمینی که قرار دارد بذرهایی بکارد که همه به صورت حنظل باشد یعنی گیاهانی که مورد استفاده نباشد یا می‌توانند بذری بکارد که مورد استفاده خود و اطرافیانشان باشد؛ پس انسان خودش می‌تواند سرنوشت خود را با اختیاری که خداوند به او داده است تغییر بدهد. حال چگونه می‌تواند این کار را بکند؟ با آموزش دیدن. انسان تا زمانی که آموزش نبیند نمی‌تواند از آن هدف در زندگی خود جلوتر باشد. اگر بخواهیم از اراک به تهران برویم باید نقشه راه را بلد باشیم اگر بلد نباشیم امکان دارد به جای تهران سر از خوزستان در بیاوریم؛ پس انسان باید از نوشتار‌ها جلوتر باشد.

بعضی اوقات آن‌قدر تنگدستی و مشکلات به انسان فشار می‌آورد که می‌گوید ای کاش من به این دنیا نیامده بودم! چه گناهی کردم که باید این بلاها سر من بیاید؟ ولی اگر بدانیم که  مشکلات با انسان آغشته شده است. اگر انسان به جز این باشد انسانی وجود ندارد. انسان زمانی به تکامل می‌رسد که بتواند این سختی‌ها را پشت سر بگذارد. بیشتر مشکلات انسان بر اثر ناآگاهی خودش است. اگر فرزند من به اعتیاد کشیده شده است مقصر من هستم. چرا که فرزند من از کودکی گناهی نداشت شاید خواسته‌های من با توانایی‌های فرزندم همخوانی نداشت.  برای همین او را تحت فشار قرار می‌دادم. او به خاطر این مسائل به سمت اجتماع پناه برد و ناخواسته به سمت دوستانی می‌رفت که او را به راه اشتباه راهنمایی می‌کردند و می‌گفتند امروز را بگذران تا فردا بیا این را مصرف کن این کار باعث بدبختی او شد. اگر من بخواهم مشکل را حل کنم اول باید راه آن را پیدا کنم. مثل قفلی است که باید کلید آن را پیدا کرد؛ ولی اگر بخواهیم قفل را به هر روشی باز کنیم جز اینکه به آن قفل آسیب می‌زنیم کار دیگری نمی‌کنیم. البته در بعضی از مشکلات و سختی‌ها عامل آن ما نیستیم مثل بیمارهای ژنتیکی.

خداوند به همه انسان‌ها نیکی می‌کند خداوند به همه عقل داده است بدون استثنا به همه امکانات زندگی داده است. خداوند تمام گیاهان نباتات و... برای آسایش انسان  آفریده است.انسان باید با آموزشی که می‌گیرد و آگاهی که پیدا می‌کند مشکلات را یکی پس از دیگری حل کند. در کنگره ۶۰  هیچکس سرور و آقای دیگری نیست. از خود بنیان کنگره، آقای مهندس گرفته تا تمام خدمتگزارانی که خدمت کردند تا بتوانند این راه را پیدا کنند. درمان اعتیاد در کنگره هم سهل است هم سخت. حالا  وقتی من وارد لژیون سردار شدم به این باور بودم که این پیوند ادامه دارد تا بتواند از این سیستم استفاده کند.  اگر من دارم خدمتی می‌کنم فقط به خودم خدمت می‌کنم. اگر هر کس این را بفهمد که کسی برای کس دیگری خدمت نمی‌کند و هر کس به خودش خدمت می‌کند تا به ارتقا برسد مجموعه همیشه برپا خواهد بود؛ پس باید کمک کنیم که کنگره ۶۰ برپا باشد نه به خاطر درمان اعتیاد بلکه درمان‌های دیگری که تمام مقالات‌های آن در سایت موجود است از جمله سرطان، بیماری‌های سایکوسوماتیک که دنیا در حل آن مانده است . امیدوار باشیم که گوشه‌ای از این خدمت‌ها به زندگی ما برمی‌گردد.

تایپ: دنور همسفر مهدیه (دبیر لژیون سردار)
ویراستاری و ارسال: نگهبان سایت، همسفر فاطمه
همسفران نمایندگی دکتر احمدـ اراک