سلام دوستان یلدا هستم یک همسفر؛
در آموزشهای کنگره۶۰ آموختیم که انسان مجموعهای از رذایل و فضایل میباشد؛ یعنی مجموعهای از خوبیها و بدیها و ممکن است هرکدام از ما بارها مرتکب خطا و اشتباهاتی شده باشیم و این خطاها ما را به عمق تاریکیها برده باشد و با انبوهی از علفهای تلخ و زهرآگین مواجه شده باشیم، حال که متوجه اشتباهاتمان شدهایم باید چهکاری انجام دهیم؟ آیا باید زانوی غم بغل بگیریم و بگوئیم خود کرده را تدبیر نیست؟ خیر باید بگوئیم خود کرده را تدبیر است، از جا بلند شویم و به یاد داشته باشیم که وادی سوم به ما میگوید باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند یعنی؛ تنها و تنها کسی که میتواند به ما کمک کند تا از این تاریکیها خارج شویم خودمان هستیم، البته انسانهای دیگر مانند راهنما هم هستند که فقط ما را راهنمایی میکنند و راه درست را به ما نشان میدهند ولی آنها فقط انگشت اشاره هستند و این من هستم که باید از جا بلند شوم و آموختههایم را به عمل درآورم و حرکت کنم و از کسی توقع و انتظار کمک نداشته باشم؛ چون تنها بار مسئولیت بر دوش خودم است. توقع و انتظار از دیگران نه تنها ما را نجات نمیدهد بلکه ما را بیشتر در عمق تاریکیها فرو خواهد برد. این وادی به من میآموزد که بیارزش نیستم و اعتماد به نفس لازم را برای طی کردن ادامه مسیر به من نشان میدهد که با عزم راسختر حرکت کنم و کلید اصلی راه و مسیرم را پیدا کنم.
سلام دوستان ترنج هستم یک همسفر؛
در وادی سوم آقای مهندس میفرمایند: که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند و آب پاکی را روی دست ما میریزد و میگوید: هیچ موجودی به میزان خود انسان به خودش فکر نمیکند. ما با شروع زندگی در این وادی، آغازی تازه داریم، آغازی که ما را به سلامتی، صلح، آسایش و آرامش برساند. امیدوارم که شما هم با نگاه کردن به طبیعت به ابعاد گستردهای برسید و چون اصوات موسیقی در جهان خود، کلید اصلی مسیر راه را بیابید و لیک ما میدانیم اگر انسان خودش جستجو نکند، حتی اگر با تمام کاوشگران ماهر هم همنشین باشد به موضوع واقعی نمیرسد. ما هم به این نتیجه رسیدهایم که بالاترین نقش بر عهده خود من است و اگر تصور کنیم که دیگران باید به مشکلات من رسیدگی کنند کاملا در اشتباه هستیم. من باید بدانم برای حل مشکلات بیشترین بار بر عهده خود من است.
سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر؛
تا قبل از ورودم به کنگره این تفکر را داشتم که دیگران باعث ناراحتی و مشکلات، در زندگی من هستند و همیشه به کسانی که باعث اعتیاد مسافرم شده بودند ناسزا میگفتم ولی وقتی وارد کنگره شدم، متوجه شدم که مسئولیت کارهای من بر عهده خود من است، اعتیاد مسافرم را گردن کسی نیندازم و باید خودش مسئولیت کار خود را بر عهده بگیرد. باید این تفکر را داشته باشم و بدانم که برای حل مشکلات خود بیشترین نقش را دارم و نباید از دیگران انتظاری داشته باشم. وقتی به این نتیجه رسیدم آرامش پیدا کردم و خیلی بهتر توانستم مشکلاتم را حل کنم. خدا را شکر میکنم که با کنگره۶۰ آشنا شدم و از آقای مهندس و خانواده محترمشان کمال تشکر را دارم.
سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر؛
در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم که این بستر را فراهم کردند تا من آموزش و انرژی بگیرم. وادی سوم میگوید: هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. من در کنگره یاد گرفتم که اگر مشکلی در زندگی دارم تمام توان خود را برای حل مشکل به کار بگیرم و اینگونه نباشد که به قول آقای مهندس همسایهها یاری کنند تا من شوهرداری کنم و این را یاد گرفتم که اگر مشکلی داشتم خودم به دنبال راه حل بگردم و حتی با دیگران مشورت کنم اما تصمیم نهایی را خودم بگیرم تا اعتماد به نفس لازم را به دست بیاورم. انسان تاریکیها را تجربه میکند و انتخاب اشتباه را انجام میدهد تا تجربه لازم را به دست بیاورد و به تشخیص لازم برسد تا در نهایت به روشناییها نزدیک شود.
سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر؛
وادي سوم میگويد كه بايد دانست كه هيچ موجودی به ميزان خود انسان به خويشتن خويش فكر نمیكند. تیتر اين وادي با جمله «بايد» شروع میشود، نمیگويد شايد و يا ممكن است چون اين يک قانون است و قطعاً بايد آن را بدانيم كه هيچ موجودی به ميزان خود انسان به خويشتن خويش فكر نمیكند. هرکس بخواهد مسئوليتها، افكار و اشتباههايش را گردن ديگران بيندازد و يا بخواهد ديگران مشكلاتش را حل كند، هميشه شکست میخورد. از مطالب فوق چنین استنباط میشود که برای حل هر مشکل بیشترین بار بر دوش خود ما است و باید بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن بنماییم.
رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر یلدا (لژیون یازدهم)
ارسال و ویراستار: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی جهانبین شهرکرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
192