رنج‌ها باعث شادی انسان می‌شوند

بعضی انسان‌ها بر این باورند که نمی‌توانند خیلی از کارها و مسائلشان را انجام دهند و همیشه خودشان را محتاج دیگران می‌دانند؛ احساس می‌کنند که ناتوان هستند و توانایی انجام کارهایشان را به‌تنهایی ندارند. این وادی به ما می‌گوید: «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.»

این وادی چه درسی برای ما دارد؟ در ابتدا جمله با «باید» آغاز می‌شود؛ پس یک جمله تأکیدی است و این معنی را می‌دهد که جای هیچ شک‌وتردید و دودلی نیست. در ادامه می‌گوید: «هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.» هیچ موجودی اعم از عزیزترین افراد؛ حتی پدر، مادر، همسر و عزیزانمان که در اطراف ما هستند، به‌اندازه خودمان به فکر ما نیستند.

خوش‌بینانه‌ترین دلیل این است که هر کدام از این افراد از بدو تولد تا لحظه مرگ، همیشه و در هر لحظه کنار ما نیستند. تنها کسی که همیشه و همه‌جا بعد از خداوند در کنار ماست خودمان هستیم؛ پس دلسوزترین فرد نزدیک به ما هم خودمان هستیم.

ما برای حل مسائل و مشکلاتمان می‌توانیم از سه مؤلفه تفکر، صبر و استقامت استفاده کنیم. با فکر صحیح می‌توانیم راه درست را پیدا کنیم و با صبر و استقامت در این راه، می‌توانیم به هدفمان برسیم که در این مسیر درس‌های زیادی می‌گیریم. گاه در این راه، سختی‌های زیادی همراه ماست که گاهی اوقات کار را برایمان دشوار و غیرقابل‌حل می‌کند و اگر استقامت نداشته باشیم، شاید از نیمه‌راه برگردیم؛ ولی ما انسانیم و با هزاران نیرو و قوای عظیم می‌توانیم از پس آن‌ها برآییم، فقط به‌شرط اینکه بخواهیم و حرکت کنیم.

من اگر بتوانم با آموزه‌های کنگره خودم را طوری پرورش دهم که تمام نکات آموخته‌ شده را در زندگی‌ام کاربردی کنم، بیشتر مشکلاتم را می‌توانم حل کنم. وقتی بدانم که در مسائل فقط و فقط باید به خودم تکیه کنم، توقعی از دیگران نداشته باشم و خودم را درگیر خیلی از مسائل حاشیه‌ای نکنم، حل مسائل برایم خیلی راحت‌تر است.

این وادی باعث می‌شود که من از کسی توقعی نداشته باشم و تمام کوشش خود را انجام دهم که راه را پیدا کنم. هرگاه کاری را انجام دادم بدانم که مسئولیت آن و تمام عواقبش بر عهده خود خودم است؛ پس در نتیجه‌ این امر، ناخودآگاه من را به حرکت وادار می‌کند. با حل مشکلات و مسائل، ذره‌ذره من انسان خودساخته و توانمندی می‌شوم که توانسته از سختی‌ها عبور کند.

استاد امین در سی‌دی «تاریکی» می‌فرمایند: «رنج‌ها باعث شادی انسان می‌شوند.» من با شنیدن این جمله کمی تعجب کردم؛ ولی وقتی ادامه صحبت‌هایشان را شنیدم برایم خیلی جالب بود و دیدم که واقعاً این صحبت واقعی‌ترین دلیل است؛ چون با حل مشکلات، انسان یک پله صعود می‌کند و نکاتی را در این راه آموزش می‌بیند. من آمده‌ام که بیاموزم، ارتقا پیدا کنم و با کوله‌بار پر به مرحله‌ دیگر بروم؛ به همین سبب تمام تلاشم را می‌کنم که کوله‌باری پر از اعمال صحیح داشته باشم.

نویسنده: همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر معصومه (عضو لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر خندان (عضو لژیون سردار)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور