ایجاد ظرفیت با قبول مسئولیت

جلسه هشتم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس به استادی راهنما همسفر محبوبه، نگهبانی همسفر رقیه و دبیری همسفر آزیتا با دستور جلسه «وادی سوم (باید دانست هیچ موجودی به میزان انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۵ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از راهنمام همسفر زهره، نگهبان، همسفر رقیه و مرزبانان تشکر می‌کنم که این فرصت را به من دادند تا در این جایگاه خدمت کنم. امیدوارم بتوانم در کنار شما همسفران، آموزش‌های کافی دریافت کنم. موضوع جلسه امروز، وادی سوم است. قطعاً درس‌های زیادی از این وادی گرفته‌ایم. زمانی که با حال خراب به کنگره می‌آییم، بهترین چیزی که می‌تواند به ما کمک کند تا از تاریکی جهان اعتیاد و مشکلات رهایی یابیم، آموزش‌های کنگره و کتاب وادی‌هاست. ما ۱۴ وادی داریم که هرکدام به ما کمک می‌کنند تا بخشی از درون خود را آباد کنیم. وادی اول درباره تفکر است، وادی دوم می‌گوید هیچ مخلوقی بیهوده به حیات نمی‌آید و وادی سوم ما را با وظایف خودمان روبرو می‌کند. این وادی به ما نشان می‌دهد که باید خودمان برای حل مشکلاتمان اقدام کنیم. وقتی برای اولین بار به کنگره می‌آییم و از مشکلاتمان صحبت می‌کنیم، راهنما با حس خوب و غیرمستقیم به ما یادآوری می‌کند که باید خودمان برای حل مشکلات تلاش کنیم و هیچکس نمی‌تواند به اندازه خود ما کمک کند.

آرام آرام که جلو می‌رویم، متوجه می‌شویم که اگر مشکلی پیش آمده یا مصرف کننده‌ای در زندگی ما حضور دارد، این نتیجه انتخاب‌های خودمان است. شاید درست زندگی کردن را بلد نبوده‌ایم یا خواسته‌های بیش از اندازه داشته‌ایم. زمانی که این را بپذیریم، کارمان سبک‌تر می‌شود و دیگر از کسی توقع نداریم و کسی را مقصر نمی‌دانیم. مسئولیت خود را قبول می‌کنیم و با افراد دانا مشورت می‌کنیم، تفکر می‌کنیم و در نهایت خودمان تصمیم‌گیری می‌کنیم. وقتی با راهنما صحبت و شکایت می‌کنیم، راهنما می‌گوید باید بپذیریم و مسافر را رها کنیم. او خود راهنما دارد و شما هم راهنما دارید. وقتی این را می‌پذیریم، مسئولیت خودمان را قبول می‌کنیم و به حرف راهنما گوش می‌دهیم تا زمانی که وادی سوم را نپذیریم و مشکلات و تاریکی‌های خود را قبول نکنیم، نمی‌توانیم به اندازه خودمان به خودمان کمک کنیم. پیش خودم می‌گفتم: چطور توقع داشتم که مسافرم حال من را بفهمد؟ مثلا چرا نیامد بگوید چه می‌خواهی؟ چرا خدا قوت نگفت؟ این توقعات ناشی از القائات منفی است.

وادی سوم به ما کمک می‌کند تا متوجه شویم که ما خودمان و تاریکی‌هایمان را نمی‌شناسیم، چطور توقع داریم مسافرمان این را بشناسد؟ در وادی سوم داریم که خودت باید مسیر اصلی را پیدا کنی. ما به این دنیا آمده‌ایم تا مسیرمان را پیدا کنیم. حالا که کنار مصرف کننده یا مشکلات دیگر هستیم، باید بفهمیم چه خواسته‌ای داریم و چه وظیفه‌ای به عهده ماست. زمانی می‌توانیم به این رسالت برسیم که مسئولیت کارمان را بدانیم و ظرفیتمان را آرام آرام بالا ببریم. کنگره هدف نیست، بلکه ما را به هدف نزدیک می‌کند. وقتی آرام می‌شویم و در سایر قسمت‌ها مسئولیت خود را بر عهده می‌گیریم، ظرفیت در ما ایجاد می‌شود و آرام آرام به ما مسئولیت داده می‌شود. موانع و مشکلات را حل می‌کنیم و این بسیار ارزشمند است. امیدوارم خداوند به ما کمک کند، همانطور که مسئولیت خود را قبول می‌کنیم، اجازه دهیم دیگران هم مسئولیت‌های خود را انجام دهند و رشد کنند. اگر خطا می‌کنند، با حس خوب، دعا و رفتار درست کمک کنیم، نه با دخالت، به یاد داشته باشیم که نیروی منفی و القائاتش همیشه هستند؛ اما نباید به آن‌ها گوش دهیم. با توکل به خداوند و نادیده گرفتن صداهای منفی، القائات مثبت آغاز می‌شود و مسیر درست را پیدا می‌کنیم. می‌توانیم تصمیمات درست بگیریم، اعتماد به نفس پیدا کنیم و به اطرافیانمان کمک کنیم تا به مسیر اصلی برسند. امیدوارم خداوند به ما کمک کند که در این مسیر کوشا و در منظر الهی سربلند باشیم.

تصاویری از تعویض جایگاه دبیری

مرزبانان کشیک: همسفر ساناز و همسفر عنایت
تایپیست: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
عکس: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا دبیر سایت
همسفران نمایندگی بندرعباس