پذیرش مسائل و چالش‌های زندگی

دومین جلسه از دوره هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان با استادی همسفر فریبا، نگهبانی همسفر سهیلا و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «وادی سوم (باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۵ خرداد‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند، از مرزبانان عزیز و ایجنت محترم خانم سلیمه و همچنین راهنمای عزیزم خانم ساناز که امروز به من اجازه دادند تا در این جایگاه خدمت کنم تشکر می‌کنم. از آقا حسن و آقا محسن که باعث شدند که مسافر من به کنگره بیاید تشکر می‌کنم و از خداوند متعال برای آن‌ها بهترین‌ها را آرزو می‌کنم، این حال خوب و آرامشی را که امروز دارم مدیون این عزیزان هستم. در مورد وادی سوم اگر بخواهم بگویم؛ باید دانست که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. اکثر مشکلاتی که ما داریم خودمان برای خود به‌وجود می‌آوریم، بعضی از انسان‌ها از دیگران و خداوند انتظار دارند که مشکل آن‌ها را برطرف کنند، اگر مشکل و گرفتاری‌ آن‌ها حل نشود به زمین و زمان و خداوند ناسزا می‌گویند. من وقتی مسئول عملکرد زندگی خودم هستم باید مسئول حل مشکلات خودم نیز باشم و نباید به دیگران وابسته باشم که بیایند مشکلات من را حل کنند، من باید از دیگران مشورت بگیرم؛ ولی تصمیم نهایی را خودم بگیرم و به خداوند توکل کنم.

قبل از ورود به کنگره وقتی نماز می‌خواندم اگر ده مشکل داشتم توقع داشتم که هر ده مشکلم برطرف شود و اگر به آن‌ها نمی‌رسیدم می‌گفتم؛ خدایا چرا من؟ اما وقتی وارد کنگره شدم هنگامی که دعا کنگره خوانده می‌‌شد فقط یک خواسته یا یک دعا بود، با خودم می‌گفتم شاید خواسته من بی‌منطق بوده، من چند مشکل داشتم و می‌خواستم همه با هم حل شوند، خواسته من بدون تفکر بود؛ اما الان در نماز خود یک خواسته دارم، توکل به خدا می‌کنم و اگر به آن خواسته رسیدم شکرگزار هستم؛ ولی اگر نرسیدم ناسپاسی نمی‌کنم شاید صلاح و مصلحت من نبوده است. کلمه باید در وادی سوم قطعی بودن را به من نشان می‌دهد، اگر من در زندگی راه را اشتباه رفتم نباید دیگران را مقصر بدانم، خودم باید راه خودم را پیدا کنم که کلید آن با تفکر و اندیشه کردن می‌باشد تا بتوانم مشکل خودم را برطرف کنم. خانم ساناز همیشه سر لژیون می‌گویند؛ مشکلات لعنت خداوند نیستند بلکه رحمت خداوند هستند، واقعاً وقتی به همین جمله فکر می‌کنیم خیلی چیزها را متوجه می‌شویم، من خودم قبلاً اعتقادی نداشتم و همیشه ناسپاسی می‌کردم، مشکلات و گرفتاری‌ها برای ساخته شدن منِ فریبا هستند.

اگر از خودم بخواهم بگویم؛ من آدمی هستم که همیشه دیگران را به خودم ترجیح می‌دهم و دیگران را در الویت قرار می‌دهم، اگر یک مهمانی یا جشن دعوت می‌شدم و موقعیت آن را نداشتم در هر شرایطی می‌رفتم که فرد از دست من ناراحت نشود؛ ولی اگر آن فرد را دعوت می‌کردم اگر شرایط آمدن را نداشت به راحتی می‌گفت وقت ندارم و نمی‌توانم بیایم. من برای اوقات فراغت دیگران بودم؛ ولی دیگران برای من هیچ اهمیتی قائل نبودند؛ الان هم در مسائل کاری‌ هم همین‌طور است، چیزهایی برای من اتفاق می‌افتد که از خودم می‌زنم؛ ولی نمی‌گذارم طرف ناراحت بشود. ان‌شاءالله بتوانم روی خودم کار کنم و نه‌ گفتن را یاد بگیرم و برای خودم ارزش قائل شوم، خودم را دوست و باور داشته باشم، بهترین خودم باشم. من عشق بی‌قید و شرط را با ورود به کنگره فهمیدم که باید وقت خود را برای کسانی بگذارم که برای من ارزش قائل می‌باشند و قدم اولی را که در کنگره می‌گذارم برای خودم می‌باشد، قبلاً فکر می‌کردم برای مسافرم می‌آیم؛ اما الان متوجه شدم برای حال خوب خودم بوده؛ یعنی هر طور برای خودم ارزش قائل باشم دیگران هم با من همان‌طور رفتار می‌کنند. خیلی خوشحال هستم که راهنمای دلسوز و مهربانی مثل خانم ساناز را در کنارم دارم و می‌توانم از ایشان آموزش بگیرم.

مرزبانان کشیک: همسفر محدثه و مسافر عبدالرضا
تایپ: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
عکاس: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گنجعلی‌خان