English Version
This Site Is Available In English

باید مانند یک قانون است

باید مانند یک قانون است

جلسه هشتم از دوره هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ساوه با استادی راهنمای تازه واردین همسفر لیلا، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه «وادی سوم( باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.) و تاثیر آن روی من » روز دوشنبه ۵ خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.


خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاسگزارم که در جمع شما دوستان هستم از نگهبان جلسه، ایجنت و راهنما همسفر سارا تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته وادی سوم هست( باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.) همه وادی‌ها خیلی ارزشمندند چون تمام وادی‌ها تک‌تک به ما راه درست زندگی کردن را آموزش می‌دهند.
وادی اول به ما تفکر و ساختار را آموزش می‌دهد، وادی دوم به ما گفت که هیچ مخلوقی بیهوده خلق نشده و اما وادی سوم که هیچ انسانی به اندازه خودش به خودش نمی‌تواند کمک کند. این دستور جلسه مهمی هست و به من کمک می‌کند که من مسئولیت کارم را خودم به عهده بگیرم و هیچ وقت سعی نکنم مسئولیت کار خودم را به دیگران محول کنم. ۱۴ وادی، کتاب عشق هر کدام یک مسیر را برای ما نشان می‌دهند و کمک می‌کنند که ما مسیر را هموارتر و راحت‌تر پیش برویم. اول وادی سوم به کلمه باید اشاره شده، باید مانند یک قانون است و همانطور که در کره زمین هر چیزی در طبیعت و هستی قانون دارد این باید هم مانند قانون هست و به من می‌گوید که من نباید مسئولیت خودم را به دوش دیگران بگذارم. من خودم زمانی که مسافرم مصرف کننده بود هر وقت که گیر می‌کردم دست به دامن ائمه، خدا و امام رضا می‌شدم و می‌خواستم گره کار من را باز کند و نذر می‌کردم، سفره می‌انداختم تا مسافرم یک راه حلی پیدا کند و ترک و درمان شود.
یک روز مسافرم در خانه تصمیم به ترک گرفت و من هم گفتم امام رضا صحبت من را شنیدی و من به زیارت تو می‌آیم و بعد از ۱۰ روز از ترک ایشان به مشهد رفتیم و من آن‌جا یک انگشتر نذر کردم و در حرم انداختم و در راه برگشت مسافرم از یک شخصی که مواد می‌فروخت مواد تهیه کرد ولی نتوانسته بود استفاده کند و در نهایت شروع به مصرف دوباره کرد. من در اینجا یک نذر کردم که بیهوده بود چون ما هیچ شناختی از اعتیاد و هیچ آگاهی در مورد صورت مسئله اعتیاد نداشتیم و به خاطر همین فکر می‌کردیم که خدا، دیگران و همسایه باید یک راه حلی را برای ما نشان بدهند که ما بتوانیم مشکل را حل کنیم، ولی اینجا باید خود مسافر من خواسته درمان را داشته باشد. کسی که شروع به درمان می‌کند مسیر خیلی سختی را پیش رو دارد و باید طی ۱۰ ماه تغییرات را ذره‌ذره در خود شکل دهد و شروع به تبدیل شدن به یک موجود و انسان دیگر کند و به خاطر همین مسئله آقای مهندس می‌گویند: همسفرانی که به کنگره می‌آیند و کنار مسافران هستند باید کفش آهنی بپوشند. ما همسفران هم در کنار مسافران باید از گذرگاه‌های خیلی سختی عبور کنیم و همانطور که آن‌ها ذره‌ذره از این دام رهایی پیدا می‌کنند ما هم در کنار مسافران باید استمرار، استقامت، صبر و پشتکاری داشته باشیم تا بتوانیم به نتیجه لازم که رهایی مسافران برسیم.

مسئله دیگر این که اعتیاد درمانگر ندارد. ما خودمان یا خود شخص مصرف کننده باید خودش بخواهد و خواسته درمان داشته باشد. در کنگره  راهنما، مسیر و آموزش هست. شخصی که به عنوان راهنما هست فقط می‌تواند بگوید که این دارو هست و مسیر را نشان می‌دهد. این خود شخص هست که باید این کار را انجام دهد و بار سفر را به دوش بکشد و باید با خود حمل کند تا به انتهای مسیر برسد و این بار را در نهایت بعد از رهایی می‌تواند روی زمین بگذارد.
شخصی که به عنوان مصرف کننده به کنگره می‌آید یک موجود بسیار توانمندی هست که می‌تواند بپذیرد که می‌تواند تغییر کند وقتی در مسیر کنگره قرار گرفت به واسطه آموزش‌های کنگره ذره‌ذره تغییر کند و  در حین اینکه این آموزش‌ها را می‌گیرد با مشکلات زیادی مواجه است همان قدر که نیروهای احیا و القا به ما کمک می‌کنند تا ما خوب پیش برویم، همان قدر هم نیروهای بازدارنده در مسیر راه ما هستند که با هر شکل و عنوانی و به بهترین شکل ممکن می‌آیند و ما را از مسیر منحرف می‌کنند. امیدوارم که همسفران بتوانند از آموزش‌ها به نحو احسن استفاده کنند و مسئولیت کارشان را خودشان به عهده بگیرند.  تنها کسی که می‌تواند حال یک همسفر را خوب کند قطعاً خود آن همسفر هست. من قبل از اینکه به کنگره بیایم همیشه می‌گفتم علت حال خراب من مسافرم هست وقتی با کنگره آشنا شدم متوجه شدم که دلیل اصلی حال بد من، خود من هستم چون هیچ شناختی از درون خودم نداشتم. خدا را هزاران مرتبه شکر می‌کنم که ما کنگره را داریم و اولین چیزی که به ما یاد می‌دهد این است که با درون خودمان آشنا شویم و با آموزش‌های کنگره  بتوانیم پله‌پله اول خودمان را بسازیم و خودسازی را شروع کنیم. انشاالله که همه ما در مسیر درست قرار بگیریم و از آموزش‌های کنگره به نحو احسن استفاده کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر شهلا و مسافر علی
عکس: همسفر وجیهه مرزبان خبری
تایپ :همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ساوه

 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .