گروه خانواده – بار مسئولیت بر عهده شخص خود ماست

جلسه دوازدهم از دوره اول کارگاه‌‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی غزالی مشهد به استادی راهنما همسفر طاهره، نگهبانی همسفر منیره و دبیری همسفر الهام، با دستور جلسه « وادی سوم و تأثیر آن روی من»، روز دوشنبه 5 خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان همسفر منیره و ایجنت همسفر اکرم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم، تشکر می‌کنم. حس خیلی خوبی دارم که امروز در شعبهٔ غزالی حضور دارم. این شعبه شروع خوبی برای من شد. بعد از اتمام خدمتم به‌عنوان راهنما و ایجنت در جلسات دوشنبه‌ها شرکت نمی‌کردم تا اینکه حدوداً یک ماه پیش به شعبهٔ غزالی آمدم و خانم محبوبه استاد بودند. از آن روز استارت خورد و تقریباً حالا بیشتر جلسات در کنگره حضور دارم و توفیق این را پیدا کردم که  در لژیون جونز شرکت کنم و این مسئله دوباره من را به کنگره وصل کرد.
  این نمایندگی تا کنون برای من خیلی برکت داشته است؛ البته قبلش هم وصل بودم ولی به جلسات نمی‌آمدم. خوب به هر صورت خدا را شکر می‌کنم. ممنونم از این نعمت که خیلی نعمت بزرگی است و باید قدرش را بدانیم. وقتی که آدم از این صندلی‌ها دور می‌شود، خیلی بیشتر قدر می‌داند.
  اما در مورد دستور جلسه: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خود فکر نمی‌کند». این جایگاه‌ها عنوانش استادی است؛ اما در واقع شاگردی است. جایگاهی است که انسان در آن آموزش میگیرد.
دستور جلسه وادی دوم در نمایندگی زالپارس توفیق استادی را داشتم و درهای تازه‌ای برای من باز شد. در وادی دوم دوباره وادی دوم و سی‌دی‌های وادی دوم را گوش و مرور کردم و خیلی برای من آموزش داشت؛ زیرا در گیر مسائل درونی‌ بودم و این وادی برای من خیلی گشایش داشت.
امروز هم توفیق استادی وادی سوم را دارم. قطعاً این وادی یک پیام برای من دارد؛ زیرا دقیقاً این روزها درگیر هستم و امیدوارم که بتوانم کلید اصلی راه خودم را پیدا کنم. ما در این جایگاه‌ها قرار می‌گیریم که آموزش بگیریم. پیش‌تر تصور می‌کردم وادی‌های اول تا چهارم ساده و پیش پا افتاده هستند. فکر میکردم اینها را گذراندم و هیچ مشکلی در این مسائل ندارم و از وادی ده به بعد سخت می شود. اما در جایگاه استادی وادی دوم برای من مشخص شد و فهمیدم که نه، هنوز در هر جایگاه و هر مرحله ای که هستیم،  در بعضی از وادی ها و مسائل گره و گیر داریم و در هر مرحله ای از آموزش هم که باشیم باز هم نیاز داریم که برگردیم.
تمام این چهارده وادی برای ما مرور می‌شود تا آخر مسائل مختلف وادی‌های مختلف را کاربردی کنیم.  باز به تفکر برمی‌گردیم، ممکن است در ناامیدی قرار بگیریم، ممکن است اعتمادبه‌نفس و خودباوری‌مان را از دست بدهیم. همهٔ اینها پشت‌سرهم تکرار می‌شود.
نباید وادی‌های اول را پیش‌پاافتاده و ساده در نظر بگیریم؛ چه بسا که پایه و ریشه است و پایه ی تمام مشکلات ما در وادی های اول است.
همیشه این جمله را  در مشارکت وادی سوم می‌شنویم که این وادی با «باید» شروع می شود. من همیشه می گفتم این جمله چقدر تکراری است، از روی نااگاهی و جهل بود و قضاوت میکردم. آقای مهندس هم در لایو چهارشنبه، صحبت های خود را با همین توضیح شروع کردند.
باید بدانیم که فقط و فقط خودمان هستیم. نباید انتظار داشته باشیم هیچ‌کس دیگری از بیرون بیاید و کمک کند؛ حتی نزدیک ترین افراد به ما نمی توانند به ما کمک کنند. به هر حال در هر مرحله ای از زندگی ما دچار مشکلاتی می شویم و در زندگی همه مسائلی است که ممکن است به خاطر آن ها با خودمان درگیر باشیم .این درگیری از بیرون باشد یا از درون، و در هر جایگاهی که باشیم، باید بدانیم که همه ی بار مسئولیت به عهده ی شخص خود ماست. نمی توانیم انتظار داشته باشیم کس  دیگری به ما کمک کندو نباید توقع داشته باشیم دیگران به ما کمک  کنند. باید روی نیروهای درون خودمان متمرکز شویم، زیرا نیروهای درون انسان بسیار قدرتمند و قوی است. در واقع خداوند انسان را موجودی قدرتند و قوی خلق کرده اما این قدرت و توانایی در جایی گم شده است. در کتاب 60 درجه هم داریم و استاد می گویند که انسان خودش را جایی جا گذاشته وخودش بر آن آگاه نیست. باید بگردد و آن را پیدا کند.
زمانی که درگیر مشکلات می‌شویم، باید بگردیم و این نیروها را در خودمان بشناسیم و پیدا کنیم، سپس با استفاده از آن نیروها بتوانیم مشکلاتمان راحل کنیم.
باید نسبت به همه افراد مسئولیت‌هایمان را بشناسیم، اما تا زمانی که انسان منتظر نیروهای بیرونی باشد که به کمکش برسند، نمی‌تواند نقطه‌ضعف‌های خودش را بشناسد؛ در واقع نمی‌تواند روی خوش آرامش را ببیند و به آرامش برسد. زمانی انسان ضعف‌هایش را می‌شناسد که روی خودش متمرکز شود؛ در این حال با آن ضعف‌های درونی مواجه می‌شود.
ما می توانیم نیروهای درونی و توانایی‌هایی که خداوند به ما داده است را در جهت منفی یا مثبت به کار ببریم. اگر در درونمان به صداهای منفی و حس های منفی گوش بدهیم و منتظر امداد های غیبی ای باشیم که پشت سرش توقع به وجود می آورد، این حس های منفی در ما رشد کرده و تقویت می شود. اما اگر  نیروهای درونی مان را به طرف مثبت هدایت کنیم، یعنی با حس های خوب این نیروها رو تقویت کنیم، قطعا نیروهای درون ما به سمت ارزش ها تقویت میشوند. در این حال ما انسانی قوی، کارآزموده و نیرومند می شویم. ممنون که با سکوت خود به صحبت های من گوش کردید.

بازدید از دفاتر خدمتگزاران توسط ایجنت همسفر اکرم

مرزبانان کشیک: همسفر معصومه، مسافر حسین
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، دبیر سایت
تایپ: همسفر سونا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، نگهبان سایت
گروه سایت نمایندگی غزالی مشهد