انسان چیزی نیست جز سعی و تلاش خودش

جلسه دهم از دوره چهارم جلسات لژیون سردار در نمایندگی اردستان با استادی راهنما همسفر مرضیه، نگهبانی دنور همسفر زهرا و دبیری همسفر بتول با دستور جلسه‌ «وادی سوم (باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش، فکر نمی­‌کند) و تأثیر آن روی من.» در روز دوشنبه ۵ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که امروز در کنار شما همسفران خوب اردستان حضور دارم و توفیق یافته‌ام از شما عزیزان آموزش بگیرم؛ به‌ویژه کسانی که بامحبت و عشق‌شان، جزو بخشندگان در کنگره هستند. امیدوارم با حس‌های خوبی که از شما دریافت می‌کنم، آنچه لازم است، بر زبانم جاری شود و جلسه‌ای خوب و پُرانرژی داشته باشیم. کنگره۶۰ یک سازمان مردم‌نهاد است که بر اساس اصل پذیرفته‌شده‌ی «کمک فرد رهاشده به فرد در حال مصرف» فعالیت می‌کند. برای درمان اعتیاد، باید سه پارامتر جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل برسند تا شخص بتواند از دام اعتیاد رها شود. در بخش جهان‌بینی، دستور جلسات، نوشتارها و کتب آموزشی وجود دارد که یک مسافر و همسفر باید آن‌ها را آموزش ببیند و سپس به‌صورت کاربردی تجربه کند. در مرحله‌ی بعد، از این تجربه‌ها برداشت کند و تفکر کند تا به معرفت و شناخت برسد؛ پس برای کسب معرفت، لازم است دستور جلسات به‌خوبی شکافته شوند که این امر به‌تنهایی میسر نیست؛ بلکه در جلسات عمومی، خصوصی و لژیون‌ها، با مشارکت اعضاء اتفاق می‌افتد.

وادی‌ها در کنگره ابزارهای بسیار مهمی برای ما هستند و محور اصلی آموزش‌ها را تشکیل می‌دهند؛ به‌خصوص چهار وادی اول که مبانی فکری هرکدام از ما را تشکیل می‌دهند و به ما کمک می‌کنند آن‌ها را اصلاح کنیم. آقای امین می‌فرمایند: «اگر کسی این چهار وادی را یاد بگیرد و اجرا کند، می‌تواند از زندگی لذت ببرد؛ چراکه برای کل زندگی کافی است.» در وادی اول می‌آموزیم که حتی خداوند نیز برای خلق این جهان تفکر کرد؛ بنابراین، به ما آموخته می‌شود که با تفکر می‌توانیم در سطح کوچک‌تری، خالق باشیم. در وادی دوم می‌آموزیم که بیهوده نیستیم و نباید ناامید باشیم. در این مسیر، اگر در صراط مستقیم حرکت کنیم، خداوند یار و یاور ما خواهد بود. وادی سوم به ما می‌آموزد که ازاین‌پس باید نسبت به شناخت خودمان و وظایفمان دقیق‌تر عمل کنیم؛ چراکه کسی از بیرون قادر به حل مشکلات ما نخواهد بود. این وادی ما را با دنیای درونمان آشنا می‌کند و به ما یاد می‌دهد، انسانی که فقط تاریکی‌ها را می‌بیند و مشکلات را گردن خانواده یا جامعه می‌اندازد و از چالش‌ها و سختی‌ها می‌هراسد، نمی‌تواند توشه‌ی خوبی از این وادی بردارد.

در سی‌دی «موج و ذره»، آقای امین می‌فرمایند: «خاصیت موجی و ذره‌ای هر دو باید در انسان تقویت شوند تابه‌حال بهتری برسد.» خاصیت موجی در لژیون و از طریق آموزش‌های گروهی و لژیون شکل می‌گیرد و خاصیت ذره‌ای، به انسان موجودیت و شخصیت می‌دهد. آنجا که انسان به هستی اعلام می‌کند: «من هستم و مفیدم»؛ به عقیده‌ی من این می‌تواند همان شرکت در لژیون سردار باشد. آقای امین می‌فرمایند: «چاله‌ای کندیم که در آن درختی بکاریم که فقط درمان اعتیاد داشته باشیم؛ اما به گنج رسیدیم.» اکنون شاهد چاپ مقالات علمی متعددی هستیم که همه نشأت‌گرفته از علم ناب کنگره است. کجا مصرف‌کنندگان مواد مخدر می‌توانستند به این سادگی درمان شوند؟ کجا مسافران و همسفران مصرف‌کننده‌ی دخانیات می‌توانستند درمان شوند؟ کجا افراد می‌توانستند به‌درستی از اضافه‌وزن رها شوند؟ کنگره یک ساختار تحقیقاتی کاملاً مستقل است و هزینه‌های آن، تنها توسط خود اعضاء، آن‌هم به‌صورت داوطلبانه، تأمین می‌شود. آقای مهندس هیچ‌گاه کمکی از هیچ جا نپذیرفته‌اند. من روی همین صندلی‌ها نشسته‌ام و از کنگره خدمات گرفته‌ام؛ بنابراین باید قدردان باشم و در برابر این آموزش‌ها مسئولیت‌پذیر باشم؛ در غیر این‌ صورت، اجازه‌ی حضور از من گرفته خواهد شد.

مسئله‌ی بزرگی که در وادی سوم مطرح می‌شود، پذیرش مسئولیت است؛ یعنی شروع حرکت ما و نخستین قدم برای تغییر و شرط آن این است که مسئولیت کارم را بپذیرم و تسلیم شوم. به فرموده‌ی آقای امین، شروع تغییرات اصلی در انسان یا اذن خروج از تاریکی، دقیقاً با وادی سوم ارتباط دارد. سخت‌ترین کار برای انسان، روبه‌رو شدن با خودش است؛ این‌که بپذیرد و تغییر کند. باید بپذیریم که موقعیت فعلی ما، نتیجه‌ مستقیم انتخاب‌ها و تصمیمات ما هست؛ حال به‌عنوان ذره‌ای از این ساختار، چگونه می‌توانم نقش خودم را ایفا کنم؟ من بخشی از این ساختار هستم و در قبال آن مسئولم. در ابتدای ورود به لژیون سردار، ترس داشتم یا منتظر بودم همسرم این مبلغ را برایم پرداخت کند؛ اما این وادی به من یاد داد که به‌جای تکیه‌بر دیگران، به خودم و توانایی‌هایم تکیه کنم؛ وقتی لبخند فرزندم، سلامتی مسافرم و حال خوب خودم را دیدم؛ فهمیدم باید زکات حال خوبم را پرداخت کنم. هرکدام از ما، با هر توانی که داریم و این را سیستم و هستی بهتر از هرکس می‌داند؛ می‌توانیم سهمی در این راه داشته باشیم. توان یک نفر، پهلوانی‌، توان دیگری دنوری‌ و توان یک نفر، سرداری است و حتی یک نفر فقط پانصد هزار تومان، مهم حرکت ما است.

من همیشه به رهجوهای لژیون دوم تأکید می‌کردم که با اجازه، به‌عنوان مهمان در جلسات سردار شرکت کنند. اغلب کسانی که حتی فقط در یک جلسه شرکت کردند، تحت تأثیر بار علمی و محبت جاری در لژیون، به خدمت‌گزاران این مسیر تبدیل شدند. من باید بدانم که در برابر این‌همه نعمت مسئول هستم و باید شکرگزار باشم. به قول آقای امین، بنده بودن یعنی شکرگزار بودن؛ باید بخشیدن را بیاموزم و درد بخشیدن را حس کنم تا ظرف وجودی‌ام بزرگ‌تر شود. چه من باشم و چه نباشم، کنگره در مسیر رشد و پیشرفت است. افرادی هستند که همیشه آماده‌ی خدمت‌اند؛ چراکه اگر دیر به ایستگاه برسی، اتوبوس رفته است! و «لیس للإنسان إلا ما سعی» انسان چیزی نیست جز سعی و تلاش خودش. آقای امین در سی‌دی هفتگی فرمودند: «با حس خوب تلاش کن و کاری به نتیجه نداشته باش؛ خداوند و آفرینش به تلاش تو نمره خواهند داد.» در پایان، صحبت‌هایم را با آیه‌ای از قرآن کریم به پایان می‌برم: «هرگز به حال خوش نمی‌رسید، مگر آن‌که ازآنچه دوست دارید، انفاق کنید.» امیدوارم بتوانیم معنای این آیه را درک کنیم، به حال خوش برسیم و قدردان آموزش‌ها و نعمت‌های کنگره باشیم.

تایپیست: همسفر بتول دبیر لژیون سردار
عکاس و ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اردستان