کوشش کنیم تا کلید را بیابیم

وادی سوم مرحله‌ای دیگر از وجود ما را نشان می‌دهد و می‌گوید: باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. این وادی با کلمه باید شروع شده است، یعنی این را باید بدانیم که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خودش فکر نمی‌کند.

اگر شخصی نخواهد حرکت کند، هیچ‌گاه نمی‌تواند این مرحله را پشت سر بگذارد؛ بنابراین این تفکر که دیگران باعث بیماری من شدند یا برای درمان من کاری نمی‌کنند تفکر غلط و بیهوده‌ای است. هر انسانی در زندگی باید از یک سری گذرگاه‌ها عبور کند تا به کمال برسد.

اصولاً ما انسان‌ها در زندگی یک سری مشکلات داریم که خواسته یا ناخواسته خودمان به وجود آورده‌ایم و مسئولیت آن را باید بر عهده بگیریم و نباید از دیگران توقع حل مشکلاتمان را داشته باشیم، هر چند کمک دیگران و خانواده را نباید نادیده گرفت و یا حل این مشکلات را گردن خداوند بیندازیم. ما در کنگره آموزش دیده‌ایم، الهامات و القائات را می‌شناسیم و از هیچ‌کس انتظار و توقع نداریم.

ما بایستی بدانیم که برای حل هر مشکل، بیشترین بار بر روی دوش خود ما می‌باشد و خود ما بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن انجام می‌دهیم؛ بایستی با تفکر، سعی، تلاش و امیدواری برای پیدا کردن کلید مسائل غیرقابل حل نیز کوشش کنیم تا کلید را بیابیم.

نویسنده: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم)
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ابن‌سینا