همسفر مینا به همراه مسافر خود با بیش از ده سال تخریب وارد کنگره شدند، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی مسافرشان شیره و تریاک بود که به روش DST و داروی OT، با راهنمایی مسافر اسماعیل و همسفر لیلا سفر کردند و الان به لطف خدا و دستان پر‌مهر آقای مهندس یک سال و هشت ماه است که آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر باستانی و رشته ورزشی همسفر ایروبیک و دارت می‌باشد.
گفت‌وگویی با این همسفر ترتیب داده‌ایم که تقدیم نگاه پر‌مهرتان می‌شود:
از اینکه عنوان وادی سوم با واژه “باید” شروع می‌شود، شما چه پیامی را دریافت می‌کنید؟
وادی‌هایی که در کنگره آموزش داده می‌شوند، بدون شک اصول و قوانین زندگی هستند که برای داشتن زندگی بهتر و کاهش مشکلات، لازم است بر اساس آن‌ها حرکت کنیم. وادی‌ها در عمل، مشابه فرمول‌های ریاضی هستند که اگر به درستی اجرا نشوند، قطعاً نتیجه آن را در زندگی مشاهده خواهیم کرد. نکته مهم در رابطه با وادی‌های کنگره این است که ابتدا باید به مرحله اجرا برسند؛ به عبارت دیگر، داناییِ ایمان را به داناییِ مؤثر تبدیل کنیم. بنابراین، وجود واژه “باید” در ابتدای عنوان وادی سوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. باید بدانیم که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به فکر او نیست و این قانونی تغییرناپذیر است. هر انسانی برای رسیدن به آرامش و آسایش، لازم است آن‌ها را عملی سازد.
با توجه به وادی سوم، وجود درد، رنج و سختی زندگی را چگونه برای خود تعبیر و تفسیر می‌کنید؟
خداوند در کلام الله شریف می‌فرماید: “لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ” (به یقین، انسان را در رنج و زحمت آفریدیم). همان‌طور که جناب مهندس نیز می‌فرمایند، وجود درد، رنج و مشکلات در زندگی، رحمت خداوند است و نه عذاب او. ما با آموزش‌های کنگره به این درک رسیده‌ایم که تمام دردها و مسائل زندگی، انسان را پخته‌تر و بزرگ‌تر می‌کنند. تا زمانی که از روحیه طلبکاری و توقع بی‌جا از دیگران (دوستان، خانواده، آشنایان و…) دست نکشیم، نمی‌توانیم اعتماد به نفس لازم برای عبور از گذرگاه‌های دشوار زندگی را به دست آوریم. بدون تردید، نباید انتظار کوچک‌ترین موفقیت و پیشرفتی را در زندگی داشته باشیم. خوشا به حال کسانی که از آموزگار می‌آموزند، زیرا اگر بیاموزیم، آموخته‌ایم؛ در غیر این صورت، از روزگار می‌آموزیم و روزگار معلمی بی‌رحم است.
درباره این عبارت که “خود کرده را تدبیر نیست” چه توضیحی دارید؟
شاید سال‌ها با این تفکر زندگی کرده باشیم که چرا این همه مشکل برای ما پیش می‌آید و همواره به دنبال مقصر می‌گردیم و از همه چیز گله و شکایت داریم، به جز خودمان. وادی سوم به من آموخت که اگر سال‌ها مسیری را، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، اشتباه رفته‌ام و بذری را کاشته و آن را آبیاری کرده‌ام و آن بذر اکنون تبدیل به محصولی زهرآگین شده است، در حالی که من منتظر میوه‌ای شیرین بوده‌ام، اکنون چه باید کرد؟ آیا باید بگویم خود کرده را تدبیر نیست؟ در صورتی که تدبیر وجود دارد. زیرا تنها کسی که در مورد صبر و استقامت در برابر نیروهای منفی و شیطانیِ خود آگاهی دارد، خود من هستم و نباید اجازه دهم این نیروها گوهر جان مرا شکار کنند و مرا به سمت انزوا و ناامیدی سوق دهند.
راه خروج از مشکلات و رسیدن به آرامش را با توجه به وادی سوم بیان کنید؟
دوزخ، شرری ز رنج بیهوده ماست / فردوس، دمی ز وقت آسوده ماست.
شرط رهایی از مشکلات و دستیابی به آرامش، پرهیزکاری و درست زندگی کردن است؛ چرا که آرامش، معادل بهشت یا جنت است. ما تنها از طریق آموزش، تفکر و تجربه صحیح و سالم می‌توانیم آسان‌تر از مشکلات عبور کنیم؛ زیرا به این باور رسیده‌ایم که مسئولیت تمام اعمالمان بر عهده خودمان است. می‌توانیم از نظرات و مشورت دیگران بهره‌مند شویم، اما تصمیم نهایی با خود ماست.
کلام آخر:
هزاران بار خداوند منان را به خاطر قرار گرفتن در مسیر کنگره شکر می‌کنم. سپاسگزارم از جناب مهندس دژاکام به خاطر ایجاد بستر کنگره برای آموزش و خدمت، و همچنین از زحمات راهنما همسفر لیلا و راهنما همسفر اعظم، به خاطر تمام آموزش‌ها و خدماتشان، تشکر می‌نمایم. امیدوارم بتوانم با خدمت صادقانه، قدردانی خود را از زحمات گروه سایت ابراز نمایم.
تایپ و ویرایش: همسفران گروه مصاحبه
عکاس: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مهناز رهجو راهنما همسفر اعظم (لژیون هشتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی دنا
- تعداد بازدید از این مطلب :
91