راه رهایی از درون خودت آغاز می‌شود

سلام دوستان صفا هستم یک همسفر

وادی سوم می‌گوید: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند» وادی سوم با کلمه‌ی باید آغاز می‌شود ویک قانون است، بخا طر همین در اول جمله از کلمه‌ی باید استفاده شده و این به دلیل اهمیت زیادی است که وادی سوم دارد. قطعاً این را باید بدانیم که هیچ کس به اندازه خود فرد، به خودش اهمیت نمی‌دهد و راجع به اعمال و رفتارش فکر نمی‌کند. بعضی افراد هستند که فکر می‌کنند دیگران مسئول زندگی آن‌ها هستند و اگر مشکلی در زندگیشان پیش آمد خود را مسبب این مشکل و گرفتاری نمی‌دانند و همه‌ی تقصیر‌ها را گردن دیگران میاندازند و حتی بدتر از آن، خود را آن قدر دست کم و دست پایین می‌گیرند که فکر می‌کنند نمی‌توانند هیچ کار مثبت و درستی انجام بدهند. اما وادی سوم به ما آموزش می‌دهد که هیچ کس به اندازه خود فرد در موفقیت‌ها و شکست‌های زندگی او سهیم نیست. موفقیت‌های ما به خاطر تلاش، پشتکار و آموزش‌های ماست و شکست‌ها نیز به خاطر منیت، نادانی و جهل‌های ما می‌باشد و هیچ موجودی به اندازه خود انسان نمی‌تواند در زندگی به او کمک کند و مهمترین نقش در حل مشکلات بر عهده‌ی خود فرد می‌باشد. بنابراین این تفکر که دیگران باعث شکست من شدند تفکر بیهوده‌ای است که هیچ کمکی به من نمی‌کند. هر انسانی باید از مسیر‌های سخت و پرفراز و نشیب عبور کند تا به قله‌های موفقیت و کمال برسد. باید بدانم که در این مسیر همه کاره خود من هستم و باید سطح توقعات خود را از دیگران کم کنم، اگر امروز گرفتار مشکلات هستم نباید انتظار داشته باشم دیگران مشکل من را حل کنند، اگر غرق در تاریکی هستم خود باعث تاریکی دنیای خودم شده‌ام، پس تنها خودم می‌توانم از تاریکی‌ها خارج شوم البته با کمک و همراهی خانواده و دیگران به خصوص راهنما در ر‌هایی من از گرفتاری مؤثر است اما باید در این مسیر به تلاش و کوشش خود ادامه بدهم و نیرو‌های مخرب و بازدارنده را شناسایی و از آن‌ها دوری کنم تا به آرامش نسبی برسم. پس در این وادی یاد گرفتم که همه‌ی سختی‌ها را با دل‌و‌جان بپذیرم و بر روی مشکلات، تفکر و تعمق داشته باشم و از انسان‌های صالح و دانا مشورت و کمک بگیرم اما بدانم که در نهایت درست تصمیم گرفتن برای حل مشکلات برعهده‌ی خود من است.

سلام دوستان رقیه هستم همسفر

دستور جلسه؛ وادی سوم و تأثیر آن روی من است. در وادی اول آموختم که با تفکر ساختار‌ها آغاز می‌گرد و بدون تفکر، آنچه هست رو به زوال می‌رود. خداوند ما انسان‌ها را به گونه‌ای آفریده است که هر کدام برای زندگی خود برنامه‌ریزی داشته باشیم و برای برنامه‌ها باید تفکری هم داشته باشیم. در وادی دوم آموختم هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. می‌گوید که هیچ کدام از ما بیهوده نیستیم و موجودی نمی‌باشیم که هیچ گونه ارزشی نداشته باشد. وادی سوم به م آموخت؛ باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. خود من قبل از اینکه در کنگره حضور پیدا کنم مشکلی که داشتم این بود که اعتقاد و باور نداشتم که اگر مشکلی بود بتوانم آن را حل کنم و همیشه منتظر دیگران بودم که راه حلی پیدا کنند و مشکل من را حل کنند. این وادی به من یاد داد که مسئولیت کارو زندگی و مشکلات خودم را خودم بپذیرم، اشتباهات خودم را بپذیرم، با سختی‌ها مبارزه کنم، سعی کنم با تمام توانم مسائل را با تفکر و تدبیر حل نمایم. بعد از این همه آموزش فهمیدم که در گذشته در زندگی و مشکلات درست عمل نکرده‌ام، چه دانسته و چه ندانسته مرتکب اشتباه شدم. ولی الان وقتی که مشکلی برایم پیش می‌آید ابتدا تفکر، تلاش خودم را می‌کنم و از دیگران مشورت می‌گیرم در آخر تصمیم نهایی را خودم می‌گیرم، چون در حل مشکلات اولین و آخرین کسی که تصمیم نهایی را می‌گیرد خود من هستم و نباید منتظر دیگران بنشینم و یا دیگران را مقصر بدانم و هرگز نباید‌امیدم را از دست بدهم چون پایان شب سیاه و سفید است. برای اینکه به طرف ارزش‌ها، آسایش و آرامش و سلامتی حرکت کنم باید نیرو‌های تخریبی و بازدارنده را خوب بشناسم چون آن‌ها به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و‌اندیشه‌ی من می‌شوند و مرا به سمت تاریکی‌ها و ضدارزش‌ها می‌کشانند و این آموزش‌ها را مدیون آقای مهندس دژاکام، خانواده محترمشان و استاد‌امین و هچنین راهنمای عزیزم خانم مریم هستم. برای همه عزیزان آرزوی سلامتی را از خداوند منان خواستارم.

نویسندگان: همسفر صفا و همسفر رقیه رهجویان راهنما همسفر مریم (لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر صفا رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون یازدهم)
ویراستاری ‌و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز