وادی سوم آغاز یک حرکت است

چهارمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی الیگودرز به استادی راهنمای تازه واردین همسفر مریم، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فریبا با دستور جلسه «وادی سوم؛ باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند و تاثیر آن روی من» روز یکشنبه ۴ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه: «وادی سوم و تاثیر آن روی من» است. همان‌طور که می‌دانیم وادی‌ها هر کدام یک کلید و یک کدواژه هستند، وادی‌ها را در اختیار ما قرار می‌دهند که راه و رسم زندگی را یاد بگیریم.
ما سالانه ۵۲ دستور جلسه داریم که هر سال تکرار می‌شوند، وادی‌ها جزء دستور جلسات خیلی مهم هستند؛ زیرا هر کدام از آن‌ها به صورت زنجیروار به هم متصل هستند و هر کدام را که می‌خوانم آموزش می‌گیرم و به آن‌ها دقت می‌‌کنم که اگر نتوانیم درک درستی از یک وادی داشته باشم و خوب فرا نگرفته باشم وادی‌های بعدی را هم نمی‌توانم به خوبی درک کنم.

وادی اول در مورد تفکر بود ما تفاوت بین تفکر کردن و فکر کردن را یاد گرفتیم چیزی بود که ما قبل از کنگره فکر می‌کردیم که همان فکر کردن تفکر است و هیچ تفاوتی بین این دو وجود ندارد؛ اما در کنگره یاد گرفتیم که تفکر یک حرکت درونی است و اساس کار ما بر اساس تفکر است. قبلاً هر کاری را انجام می‌دادیم و به هر مشکل و بن‌بستی برمی‌خوردیم به خاطر تفکر نادرستی بود که داشتیم. وادی دوم به ما گفت که هیچ انسانی جهت بیهودگی به وجود نیامده است و یک رسالتی بر عهده هر یک از ماست سعی کنیم آن رسالتی که داریم به بهترین نحو انجام دهیم. خوب رسیدیم به وادی سوم این وادی، وادی است که با باید شروع شده است این‌جا نگفته که بهتر است انجام بدهید و یا شایسته است، یعنی هیچ قانون و تبصره‌ای برای این وادی وجود ندارد فرمان داده شده است که حتماً باید اجرایی شود.

وادی سوم می‌خواهد به من بگوید که باید آگاهی و دانایی خود را بالا ببرم، وادی خودآموزی است یعنی اینکه خودم باید بیاموزم و باید باور داشته باشم که خودم بهترین  کسی هستم که گره کار خود را باز کنم، یعنی خودم باید مشکلم را حل کنم قبلاً ما مشکلی که در زندگی‌مان به وجود می‌آمد اولین کاری که می‌کردیم دست به دامن خیلی‌ها می‌شدیم و دوست داشتیم که مشکل ما را به بهترین نحو حل کنند و به حل کردن مشکلات از طرف دیگران یک نوع عادت شده بود که خودمان را وابسته دیگران کنیم. زندگی‌ ما تحت تاثیر قرار می‌گرفت و توقعات بی‌جا داشتیم وقتی توقعات بی‌‌‌جا را در زندگی کم کنیم و مسئولیت کار خود را بپذیریم، خود را بهتر از همه می‌توانیم درک کنیم؛ زیرا بیشتر از همه با خودت زندگی کرده‌ای و دردهایت را بهتر می‌دانی پس مشکلاتت خیلی بهتر حل می‌شود.

بنابراين به اندازه‌ای می‌توانم از دیگران انتظار داشته باشم و به اندازه‌ای دیگران می‌توانند به من کمک کنند که من بتوانم به همان اندازه خودم را تغییر بدهم.  وادی سوم، وادی است که به من مسئولیت پذیری را یاد می‌دهد، خودباوری را یاد می‌دهد یعنی آغاز یک حرکت است آغازی برای یک تغییر برای اینکه من بتوانم تغییر کنم و ذره ذره به تغییرات بزرگ برسانم باید حرکت کنم. سه وادی اول و به دنبال آن وادی چهارم همان وادی تفکر هستند و از وادی پنجم به بعد حرکت کردن شروع می‌شود پس تا من نخواهم حرکتی را انجام بدهم هیچ اتفاقی برای من نمی‌افتد.
به لطف خداوند و به لطف جناب مهندس و کنگره‌۶۰ راه باز شده است راهنمایان و آموزش‌ها هستند و یک قانون الهی وجود دارد که می‌گوید که اگر تا خود نخواهی تغییر بکنی و خود را نجات بدهی کسی نمی‌تواند تو را نجات بدهد. بعضی‌ها از راهنما توقع بی‌اندازه دارند و انتظار دارند که راهنما همه کاری برایشان بکند درست است راهنما راه بلد است و راه را نشان می‌دهد؛ اما خودت هم باید حرکت بکنی تا تو خودت تلاش نکنی و مسئولیت کارت را قبول نکنی از هیچ‌کس هیچ کاری برای تو ساخته نیست.

در زندگی‌ها ما باید بجنگیم یا باید بسوزیم و بسازیم کاری که قبلاً انجام می‌دادیم فقط سوختن و ساختن بود احساس می‌کردیم بهترین کار را داریم انجام می‌دهیم؛ اما هیچ حرکتی انجام نمی‌دادیم. من به عنوان یک همسفر باید سعی کنم نقاط قوت و ضعف خودم را بشناسم  نقاط قوت و ضعفم را تقویت بکنم و در این‌جا القاهات و الهاماتی به انسان داده می‌شود و شیطان همیشه به بهترین نحو ممکن می‌آید گوهر وجودی انسان، که همان عشق و محبت و ایمان و صبر است تحت شعاع خودش قرار می‌دهد و اانسان را به سمت نابودی سوق می‌دهد؛ بنابراین من همسفر بدانم که به عنوان یک اشرف مخلوقات دارای قدرت‌های بسیار زیادی هستم  و سعی کنم قدرت‌ها و نیروهای درونی خود را بشناسم.
هر انسانی همان چیزهایی که در جهان بیرونش ست در درونش هم وجود دارد فقط باید آن‌ها را بشناسد و ندای درون را گوش بدهد و  ناامید نشود؛ زیرا ناامیدی صدای دشمن است و ابزاری که انسان را از حرکت باز می‌دارد ناامیدی است سعی کنیم آن را از خود دور کنیم و امیدوار به ادامه راه باشیم. بعضی اوقات شاید ما در جریان‌ها و مشکلاتی که در زندگی‌مان به وجود می‌آید مقصر صددرصد نباشیم؛ اما دنبال مقصر هم نگردیم و بپذیریم که برای ما این مشکل پیش آمده است، از این به بعد باید چه کار کنیم و به دنبال راه حل باشیم.

می‌توانیم از افرادی که راه بلد هستند و با افرادی که صالح هستند مشورت کنیم؛ اما تصمیم نهایی با خود ماست. سعی کنیم تصمیم نهایی را خودمان بگیریم سعی کنیم وادی‌ها یا هر چیزی که آموزش می‌گیریم در زندگی عملیاتی کنیم؛ زیرا اگر عملیاتی نکنیم هیچ اتفاقی در زندگی ما نمی‌افتد و توقع‌مان را از افراد کم کنیم و اینکه به خداوند ایمان داشته باشیم و اگر بدانیم که خداوند همیشه پشتیبان و حامی ماست هیچ وقت مشکلات را لعنت خداوند نمی‌دانیم و آن‌ها را رشد و ارتقا می‌دانیم.

                                 نفرات برتر آزمون شماره ۲

عکاس: همسفر شقایق رهجوی راهنما همسفر هما (لژیون دوم)
تایپ: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول)
ویراستاری: همسفر فاطمه راهنمای تازه‌واردین نگهبان سایت
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی الیگودرز