«باید دانست، هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». در این وادی از کلمه باید استفاده شده مثلا: نگفته است که خوب است، شایسته است یا بهتر است، می‌گوید: باید دانست؛ پس این تأکید قطعی نشان از قانونی محکم و خلل‌ناپذیر است. این قانون در تمام سطوح زندگی ما حکم‌فرماست و یکی از قوانینی است که دنیای ما بر پایه آن اداره می‌شود.
ما نیک می‌دانیم که انسان اگر خود جستجو نکند، اگر با همه کاوشگران ماهر همنشین باشد، به موضوع واقعی نمی‌رسد. هر کسی برای سلامتی فکر و جسم خودش باید حرکت کند، تلاش کند و جست‌وجو نماید تا راه سلامتی خودش را بیابد. من از این وادی آموختم که اگر به فکر سلامتی خودم نباشم هیچ شخص دیگری مسئول سلامتی من نیست؛ اگر مواظب سلامتی خودم نباشم، راه درست خوردن و تغذیه سالم را نیاموزم و عملی نکنم، مطمئن باشم که دچار مشکلات و بیماری‌های مختلفی می‌شوم.
این بیماری‌ها و مشکلات از جهل من است که نخواستم برای سلامتی خودم کوشش و تلاش کنم؛ بنابراین تمام تلاشم را می‌کنم و راه روش تغذیه‌ام را بر مبنای درست غذا خوردن پایه‌ریزی می‌کنم و بر این باور هستم که اگر من در مسیر درست باشم. حتما به نتیجه مطلوبی خواهم رسید. این نتیجه مطلوب همان سلامتی و تندرستی من است.
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
101