وادی سوم به چند نکته مهم و اساسی اشاره می‌کند

یازدهمین جلسه از دوره پنجاه و هفتم کارگاه آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی پروین اعتصامی اراک با استادی مسافر علی نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر امیر با دستورجلسه «وادی سوم و تأثیر آن روی من»یکشنبه چهارم خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد؛

سلام دوستان علی هستم، یک مسافر: خداوند را شکر می‌کنم که امروز در کنگره حضور دارم و این جایگاه را تجربه می‌کنم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که همچنین بستری را برایمان فراهم کردند که بیاییم و به درمان برسیم. از راهنمای خوبم آقای صابر تشکر می‌کنم که اجازه دادند امروز در این جایگاه خدمت کنم، از ایشان صمیمانه تشکر می‌کنم که حالِ خوبِ امروزم را مدیون زحمات ایشان هستم.

دستور جلسه امروز «وادی سوم و تأثیر آن روی من» است. تیتر وادی گویای این است که باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. ما در وادی اول تفکر کردن را آموختیم که با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر هر آنچه هست رو به زوال می‌رود. وادی دوم به من آموخت که هیچ موجودی جهت بیهودگی خلق نشده است. در وادی سوم این تلنگر به من می‌خورد که هیچ کس به اندازه‌ی خودم به فکر من نیست و تمامی گریزگاهایی که من بخواهم از دیگران توقع داشته باشم را برایم سد می‌کند.

این تنها وادی است که در آن از باید استفاده می شود. وقتی وارد وادی سوم می‌شوم باید وادی دوم را درک کرده باشم و فردی که در این راستا قرار گرفته است باید از نا‌امیدی گذشته باشد، باید در این نقطه بداند که مسئولیت کارش، با خودش است. اگر درگیر ناامیدی باشد نمی‌تواند این عمل را انجام دهد. وادی‌ها به ترتیب هستند و برای رسیدن به وادی سوم باید حتماً از وادی دوم عبور کرده باشیم. ناامیدی در وجودم نباشد و توکل کرده باشم و با قدرت بخواهم وارد وادی سوم شوم و یک شروع تازه داشته باشم.

 مثلا من زمانی فکر می کردم پنجاه درصد از اعتیادم را مقصر هستم و به طور کامل خودم را مسئول کارهای خودم نمی دانستم. اگر من این گونه باشم که خودم را مقصر اصلی ندانم و بخواهم اجتماع، خانواده و دیگران را مسئول کارهای خودم بدانم باید منتظر بمانم تا فردی دیگری بیاید و آن مشکل را حل کند. من اگر خود را مقصر ندانم نمی‌توانم مسئولیت کارهایم را بپذیرم. باید این افکار را از ذهنم پاک کنم که دیگران در زندگی من مقصر بوده اند و وضعیت هم اکنون من برگردن آنها بوده است یا اینکه آنها به زور من را وارد دنیای اعتیاد کرده اند.

هر کسی به وجدان خود رجوع کند به این نتیجه می‌رسد که خودش مسئول تمام مشکلات خود بوده و هست. وقتی این تفکر را داشته باشم برای حل کردنِ مشکلات تلاش می‌کنم، کارهایم را به درستی انجام می‌دهم و مانند تمام کسانی که در کنگره به سفر دوم رسیده‌اند تلاش می‌کنم تا به رهایی برسم و این حسِ خوب را تجربه کنم. 

باید به این باور برسم که تمام مشکلاتی که در زندگی، به وجود آورده‌ام و به وجود آمده است مصوبِ تمامی این مشکلات فقط خودم هستم.جسم من در مدت زمانِ ده الی یازده ماه با استفاده کردن داروی OT به تعادل رسید، ولی تاریکی‌های درونِ من با آموزش گرفتن و خدمت کردن و حرکت در مسیر صراط مستقیم در طول زمان به آرامی به روشنایی تبدیل می‌شود. و در آخر هم امیدوارم که این آموزش‌هایی را در کنگره می‌بینیم را در بیرون از اینجا اجرایی کنیم و باز هم از آقای مهندس تشکر می‌کنم که این بستر را برای ما فراهم کردند و جشن روز پنج‌شنبه هم به همه‌ی شما پیشاپیش تبریک می‌گویم. ممنونم که به صحبت‌های من توجه کردید.

تایپ: مسافر محمد( لژیون پانزدهم )

تنظیم:مسافر امیر 

«گروه مسافران شعبه پروین اعتصامی اراک»