هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند

زندگی زمانی زیباست که نوع نگاه و تفکر ما سالم و زیبا باشد

بایستی دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند.اگر بخواهیم ساختمانی را بنا کنیم، برای اینکه ساختمانی محکم و استوار داشته باشیم که علاوه بر زیبایی ظاهری در برابر حوادث طبیعی و ناگهانی مثل زلزله، آتش سوزی و یا سیل ، مقاومت داشته باشد و تخریبی نداشته باشد، باید پایه و اساس محکمی را برای آن ساختمان در نظر بگیریم و پی ریزی کنیم. هر چه پایه ساختمان محکم تر باشد اعتبار و مقاومت آن بیشتر خواهد بود. در کنگره ۶۰، آموزشهایی با وادی ها نیز آمیخته است. ۱۴ وادی که به ما راه و روش و فنون زندگی را آموزش می دهد.

اگر بخواهیم از این ۱۴ وادی بگذریم و با قوانین زندگی آشنا شویم، پایه و اساس می خواهد، که با پیشرفت و ساختن بنای زندگی با هیچ حادثه و اتفاقی ویران و خراب نشود. به نظر من ۳ وادی اول، پایه و اساس ۱۴ وادی عشق هستند. که اگر هر رهجویی این ۳ وادی را به طور کامل درک کند به راحتی می تواند تا وادی محبت پیش برود. وادی اول به ما می گوید تفکر کنید، البته نه به هر چیزی. آموزش می دهد که هر چیزی ارزش تفکر را ندارد.

به آموزش می دهد تابلوی زندگی ما زمانی زیبا رسم می گردد که تفکرمان زیبا باشد. و وادی دوم می گوید که بیهوده نیستیم. برای مأموریتی پا به هستی گذاشته ایم. به ما یادآوری می نماید برای انجام کاری به این دنیا آمده ایم که اگر آنرا انجام ندهیم، هیچ کاری نکرده ایم. کار و مأموریتی که فقط مخصوص خود ماست و بس. شاید در زندگی کارهای سودمند بسیاری انجام بدهیم ولی اگر انجام این کار ها باعث حال خوبی ما نگردید بدانیم که آن عمل و فعل، کار ما نبوده است و بیهوده تلاش کرده ایم.

وادی سوم نیز به ما می گویدکه باید بدانیم و یقین داشته باشیم ، این فقط خود ما هستیم که می توانیم به خودمان کمک کنیم و انتظاری از دیگران نداشته باشیم. در زندگی با مشکلات و سختی های فراروانی روبرو شده ایم. سختی هایی که در بوجود آمدن بعضی از آنها خودمان مقصر بوده ایم و در بعضی دیگر هیچ نقشی نداشته ایم. به هر حال فرقی نمی کند این زندگی، زندگی ماست.

و به جای اینکه دائم دیگران را مقصر بدانیم و کاسه چکنم چکنم بدست بگیریم، به فکر پیدا کردن راه حلی برای رفع مشکلاتمان باشیم و اگر تصور می کنیم که بنشینیم و منتظر بمانیم که خداوند و یا شخص دیگری از راه برسد و مشکل ما را حل کند فکر بیهوده ای است، زیرا این مشکلات متعلق به ماست و حل آنها نیز به عهده ماست. به گفته آقای مهندس که فرمودند: " ما به این دنیا آمده ایم که روش حل مشکلات را بیاموزیم پس باید با تفکر و سعی و تلاش و صبوری و امیدواری برای پیدا کردن کلید مسائل کوشش کنیم. "

اولین قدم برای حل مشکلات باید شناختی از خودمان داشته باشیم. در کنار آن نیز به شناخت نیروهای تخریبی و نیروهای منفی نیز بپردازیم. زیرا تا زمانی که شب و ظلمت را درک نکنیم و شناختی نداشته باشیم نمی توانیم از آن گذر کنیم و به نور و روشنایی برسیم. وادی سوم به ما می گوید که نیروهای تخریبی همیشه به زیباترین شکل، ظاهر می گردند و دائم در حال القاء و الهام پیامهای خویش هستند، ولی اگر ما در ابتدا اقدام به شناخت این نیروها کنیم و در کنار آن خودمان را بشناسیم، می توانیم از این گذر گاه بگذریم و در کنار آن مسئولیت تمام کارهایی را که انجام داده ایم را نیز بر عهده بگیریم و دیگران را مقصر ندانیم و در آخر با آموزشهایی که در کنگره می گیریم قدرت تشخیص خودمان را بالا ببریم و به دانایی مؤثر دست پیدا کنیم و با یاری خداوند و نیروهای الهی برای حل مشکلات و سختی های زندگی خودمان اقدام کنیم.

زیرا سختی هایی را که در زندگی داشته و داریم را کسی برایمان کادو پیچ نکرده و برایمان هدیه نیاورده است که در حل آن درمانده باشیم و منتظر باشیم که دیگران در حل آن کاری انجام بدهند، بلکه این خود ما بوده ایم که با تفکرات غلط و بیراهه رفتن و عدم اجرای فرامین باعث بروز تاریکی ها در زندگیمان شده ایم . پس در نتیجه این خود ما هستیم که می توانیم آنرا حل کنیم زیرا وقتی وادی سوم می گوید بایستی بدانیم، یعنی اینکه تأکید دارد بر قاطعیت این قانون. قانونی که دنیا بر آن استوار است و انسان نیز باید بداند که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند.

منبع: کتاب ۱۴ وادی
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویراستار: همسفر هما رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر هما رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
عکس و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی گرگان