وادی سوم و تاثیر آن روی من

به نام قدرت مطلق الله

مشارکت مکتوب مسافر قدیر علی از دستور جلسه "وادی سوم و تاثیر آن روی من"

وادی سوم باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند امروزه تفکر بعضی از انسان‌ها بیماراست، ما در این وادی پله پله جلو می‌رویم وقتی این ۱۴ وادی را کار کردیم اگر درست مطالعه کرده باشیم تمام خصوصیات افکار و اندیشه ما تغییر می‌کند، اول پندار یعنی تفکرمان، بعد گفتار یعنی صحبت کردن، بعد کردار یعنی عمل ما تغییر می‌کند.
شروع این وادی با کلمه باید است، وقتی کلمه باید می‌آید یعنی بر ما واجب این حرف را بدانیم که هیچ موجودی به اندازه خود انسان راجع به خودش فکر نمی‌کند.
تفکر بعضی از انسان‌ها این است که باید کارهایشان را دیگران انجام دهند و نیازمند به دیگران هستند و اصلاً اعتقادی به خودشان ندارند، ما باید بدانیم که همه چیز به دست خودمان است هر کسی که بخواهد مسئولیت‌هایش را به عهده دیگران بگذارد و یا دیگران برای او مشکل حل نمایند، همیشه درگیر و بدبخت است، ما باید توانایی و مسئولیت خودمان را بپذیریم. حالا که به این وادی وارد شدیم می‌خواهیم آغاز تازه‌ای داشته باشیم که ما را به سلامتی، صلح آرامش و آسایش برساند، در کنگره ۶۰ چیزی را یاد نمی‌گیریم که به درد ما نخورد، ما باید با نگاه کردن به طبیعت از آن درس بگیریم چون تمام بزرگان از طبیعت درس می‌گیرند و در تمام مسائل از طبیعت الگوبرداری می‌شود مثلاً هواپیما با دیدن پرواز پرندگان اختراع شد، باید کلید مسیر اصلی را پیدا کنیم، کلید به عنوان باز کردن و گشودن هر مشکلی استفاده می‌شود وقتی می‌خواهیم از یک درب وارد شویم باید کلید آن را داشته باشیم تا به راحتی درب باز شود .اگر انسان خود جستجو نکند حتی اگر با تمام کاوشگران ماهر همنشین باشد به موضوع واقعی نمی‌رسد، انسان تا خودش شروع به مطالعه کردن و کاوش کردن نکند به چیزی نمی‌رسد، مثلاً اگر با تمام شاعران دنیا بگردیم اما خودمان شعر نگوییم شاعر نمی‌شویم، از مطالب گفته شده چنین ستنباط می‌شود در حل مشکلات خودمان بالاترین نقش بر عهده خود ما است، ممکن است ما انواع و اقسام مشکلات را داشته باشیم اما برای حل آن ها بالاترین نقش بر عهده خود ما است اگر تصور کنیم که بایستی دیگران بیایند و مشکلات ما را حل کنند بسیار در اشتباه هستیم ما باید بدانیم که برای حل هر مشکل بیشترین بار بر دوش ما می‌باشد و ما باید بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن بنماییم مسئولیت حل مشکلات بحران‌های ما برعهده هیچ کسی نخواهد بود مگر خودمان با وجود اینکه همه چیز بر عهده ما است اما ا نمی‌توانیم منکر کمک و همدردی و یاری سایر نسان‌ها و یا اعضای خانواده بشویم اما باز هم نقش اول بر عهده خود ما است زیرا ما به این حیات آمده‌ایم تا روش حل مشکلات را یاد بگیریم.

ویراستار: مسافر بهروز لژیون هشتم