گروه‌خانواده-با نگرش در جهان‌بینی،زندگی‌مان بهتر می‌شود.

همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون یکم) در برداشت از سی دی «غیب» بیان کردند:

طبق فرمایشات استاد امین و تجربیاتی که در زندگی داشتند، دو دیدگاه در زندگی وجود دارد:

اول اینکه انسان فکر می‌کند باید همه چیز را خودش برنامه‌ریزی کند، گویا هیچ چیز در هستی وجود ندارد و تنها خودت هستی که باید برنامه‌ریزی کنی تابه همه خواسته و دیدگاهایت برسی، (برآورده شدن رویاها و تبدیل کردن به حقیقت)

انسان اگر با این دیدگاه به زندگی عمیق نگاه کند متوجه خواهد شد که راه گنگ است و با آن طرز فکر احساس تنهایی شدید خواهد کرد، همچنین انسانی که فقط خودش را عامل رسیدن به موفقیت می‌داند، همیشه در حال تلاش است و ترس و واهمه دارد، مبادا وقتم تمام شود، مبادا شکست بخورم، مبادا عمرم تباه شود، نکند یکی دیگر جانشین من شود و همیشه در حال اضطراب و تشویش است، اصلا احساس نمی‌کند قدرت مطلق و نیروهای مافوق هستند، صور پنهانی وجود دارد و تصویر بزرگ‌تر هم هست،آنها کسانی هستند که به صورت پنهان اعتقادی ندارند.

دوم(یومنون بالغیب)چه کسانی پرهیزگار هستند که به رستگاری می‌رسند؟(کسانی که خوبی می‌کنند و نماز را بر پا دارند)خیلی تفاوت است بین این دو، اینکه بدانی خالق و قدرت مطلق است، خوب، قطعا شناخت و دانش هم وجود دارد، پس کسی که انسان را آفریده مطمئناً شناخت بالایی نسبت به انسان دارد، وقتی به این درجه یومنون بالغیب برسی، متوجه می‌شوی یک چیزی از شما بزرگ‌تر و نیرومندتر وجود دارد و اینجا زمان معنی می‌دهد، پس دیدگاه و نگاهش به زندگی متفاوت می‌شود.

کسی که وقتی موفقیتی را بدست می‌آورد ذوق‌مرگ می‌شود و یا در زندگی شکستی می‌خورد دق‌مرگ می‌شود، یعنی همه چیز را به صورت غیر متعادل زیاد می‌کند پس به درجه ایمان نرسیده چرا که در کلام الله آمده است: اگر شما به چیزی رسیدید و موفقیتی کسب کردید زیاد خوشحال نباشید و اگر چیزی از دست دادیدغمگین نشوید.

کسانی که به مقام یومنون بالغیب می‌رسند دیدگاه‌شان تغيير می‌کند و تمام اجزای هستی برایشان مهم می‌شوند و انسان‌های دیگرهم دارای اهمیت می‌شوند.هزاران دانشمند نتوانستند راه درمان اعتیاد را پیدا کنند، آیا آنها بی‌سواد بودند و نادان و یا تلاش نکرده‌اند؟

چون باید نیروی آسمانی یا نیروهای مافوق و تصویر بزرگ‌تر این را رقم می‌زد که این می‌شود ایمان.(لیس للانسان الا ماسعی) ای انسان تو تلاشت را بکن و نتیجه تلاش تو به زودی دیده خواهد شد.

پس انسان باید تلاش کند و مأمور به تلاش است نه نتیجه.خداوند به تلاش شما نمره می‌دهد.

حس یعنی چه؟ اینکه فقط خودت مهمی یا دیگران، شادی تو مهم‌تر است یا دیگران، مثل (معادله عملکرد) نیرو ×در جابه‌جایی=نیرو است. با چه احساسی تلاش کنیم؟ و جابه‌جایی یعنی تلاش برای مسیر حرکت، اگر در زندگی بخواهیم فقط تلاش کنیم مطمئناً بدبخت می‌شویم چرا که مالک کسی دیگری است.

باید به این باور رسید که یک طرف انسان و یک طرف آفریدگار و نیروی مطلق است، انسان‌های موفق نگرش و جهان‌بینی را در نظر دارند، بر اساس خواسته، تقدیر و فرمان الهی پیش می‌روند و با نگرش جهان‌بینی، زندگی‌اشان بهتر می‌شود و از تلاش و فشارهای اضافی عبور می‌کنند و تمرکزشان بیشتر می‌شود، می‌دانند جهانی است، آفریدگار و نیروهای مافوق، حساب و کتابی وجود دارد، این تفاوت داشتن ایمان و نداشتن ایمان است، کسی که به قدرت مطلق ایمان دارد می‌داند اگر اتفاقی در زندگی‌اش رخ داده، حتمأ صلاحی در کار است.

خوشحال بودن یعنی بنده بودن، اینکه خیلی نعمت‌ها را خدا به او داده‌است و برایش ارزش قائل است.بنده کیست؟ یعنی (شکر الله)کسی که نعمت‌ها و چیزهای کوچک و بزرگی در ذهنش است به چشم بیاید، همین که می‌تواند ورزش کند، راه برود، بخوابد همه چیز برایش ارزشمند است پس آن انسان خوشحال است و خداوند را شکر می‌کند. کسی که در زندگی خود چیزی بخواهد و اتفاق نیوفتد و غمگین باشد به درجه یومنون بالغیب نرسیده است.

منبع: سی دی غیب

تایپیست : همسفر زهرا، رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون سوم) دبیر سایت

 ارسال :همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر انسیه (لژیون دوم) نگهبان سایت

گروه سایت همسفران گلمکان