قانون زندگی کردن

«باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». ما باید و بایستی بدانیم که برای حل مشکل، بیشترین بار بر دوش خود ما می‌باشد و خودمان بایستی برای حل مشکل تفکر و کوشش بکنیم و مسئولیت کارهایمان را بر عهده هیچ‌کس نیندازیم.

در وادی سوم، ما یاد گرفتیم که برای حل مشکلات خودمان، بالاترین نقش بر عهده خود ما می‌باشد. این‌که بخواهیم بگوییم این سرنوشت ماست، خداوند این‌گونه رقم زده، یا این‌که بگوییم از شانس ماست، باید بدانیم و آگاه باشیم که باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.

ما با تفکر کردن، صبر و استقامت، اقدام به حل مشکلات خود می‌نماییم. برای خروج از مشکلات، باید حرکت کرد و به طرف آسایش، آرامش و سلامتی رفت. باید نیروهای منفی و بازدارنده را کاملاً بشناسیم، زیرا شیطان به بهترین و زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه ما می‌شود.

من تا قبل از این‌که وارد کنگره۶۰ بشوم، فکر می‌کردم خیلی صبور هستم. ولی با آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ گرفتم، از وادی اول که می‌گوید: «با تفكر؛ ساختارها آغاز می‌گردد. بدون تفكر، آنچه هست رو به زوال می‌رود‏». و وادی دوم که می‌گوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی­نهد. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم». من با آموزش‌هایی که گرفتم، از تاریکی به روشنایی حرکت کردم؛ دوری از ضد ارزش‌ها و پرداختن به ارزش‌ها و راه رفتن در مسیر صراط مستقیم را انتخاب کردم.

من از وادی سوم، قانون زندگی کردن را یاد گرفتم و در زندگی خودم کاربردی کردم. ان‌شاءالله که بتوانم با آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ می‌گیرم، در مسیر صراط مستقیم قدم بردارم. در آخر، از آقای مهندس حسین دژاکام و خانم آنی بزرگ کمال تشکر را دارم، از راهنمای خوب خودم هم تشکر می‌کنم که علم زندگی کردن را به من آموخت.

نویسنده: همسفر همدم رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار