تو برای انجام رسالتی پا به هستی نهاده‌ای

همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)

ما با شروع زندگی در این وادی برای خود آغاز تازه‌‌ای داریم. آغازی که ما را به سلامتی، صلح، آرامش و آسایش می‌رساند. وادی سوم با کلمه باید شروع می‌شود و ما باید این را بدانیم که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. این وادی به من یاد داد که مسئولیت زندگی، کارها و مشکلاتم را خودم قبول کنم. اشتباهات خودم را با جان و دل بپذیرم و با سختی‌ها و مشکلات مبارزه کنم. در این چند سالی که در کنار یک مصرف‌کننده زندگی می‌کنم، تخریب‌های زیادی از لحاظ روحی و روانی به من وارد شده است و من نیز مثل مسافرم به آموزش احتیاج دارم و برای حال دل خودم باید قدم بردارم تا بتوانم مادر خوبی برای خانواده‌ام باشم. این نکته بیشترین تاثیر را روی من گذاشت و من سعی کردم تا تمام مسائل و مشکلات زندگی خودم را با تفکر درست و به آرامی حل کنم و خودم راه را پیدا کنم تا به آسایش و آرامش برسم.

همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)

هیچ شخصی از زندگی ما و اتفاقاتی که در آن رخ داده خبر ندارد و فقط خودمان هستیم که از  لحظه‌ به‌ لحظه زندگیمان اطلاع داریم و تنها فردی که می‌تواند به ما کمک کند، خود ما هستیم. در کنگره یاد گرفته‌‌ایم که تمام مسئولیت زندگی را خودمان برعهده بگیریم و اشتباهات و کارهایمان را بر‌عهده شخص دیگری واگذار نکنیم. اگر ما در مسیر رهایی بهترین راهنما را داشته باشیم، تا زمانیکه خودمان نخواهیم، به تعادل و درمان نمی‌رسیم. اوایل که وارد کنگره شدم، در تفکرات خودم به خاطر مسافرم می‌آمدم و می‌رفتم ولی بعد از گذشت چند ماه متوجه شدم که تا چه اندازه آموزش‌های کنگره باعث می‌شود تا دانایی‌ام رشد کند. وادی اول درست تفکر کردن را به من آموزش می‌دهد و وادی دوم به من امید می‌دهد و می‌گوید که تو به هیچ نیستی و برای انجام رسالتی پا به این هستی نهاده‌ای؛ وادی سوم می‌گوید که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. همیشه به این موضوع  فکر می‌کردم که من به غیر از خودم به همه فکر می‌کنم و خودم را نمی‌بینم و وقتی این موضوع را با راهنمایم در میان گذاشتم، ایشان در پاسخ گفتند: همین حالا که وقت گذاشتی و به کنگره آمدی و کنگره را در اولویت کارهایت قرار دادی، به‌معنای این است که به خودت فکر می‌کنی. فهمیدم زمانیکه خانواده و فرزندانم را در اولویت قرار می‌دهم، یعنی به فکر خودم هستم زیرا رضایت و خشنودی خانواده‌ام به من آرامش و آسایش می‌دهد و این موهبت الهی را مدیون خداوند مهربان هستم. من قبل از اینکه به کنگره بیایم و حتی بعد از ورود به کنگره، مشکلات و کارهایم را به نزدیک‌ترین افراد نیز نمی‌گفتم؛ به‌دلیل اینکه فکر می‌کردم با بیان کردن مشکلاتم، هیچ فردی قادر به حل کردن آن‌ها نیست و فقط باعث ناراحت کردن اطرافیانم می‌شوم. قبل از ورود به کنگره، به علت نبود آگاهی، قادر نبودم درست تفکر کنم. از زمانیکه با چهارده وادی ناب کنگره آشنا شدم، در حال آموزش گرفتن برای درست زندگی کردن، درست فکر کردن، درست حرکت کردن و درست عمل کردن هستم. در وادی سوم یاد گرفتم که خودم حرکت کنم و به قول معروف دستم را روی پای خود بگذارم و بلند شوم. در آخر از آقای مهندس و راهنمایم همسفر فتانه بسیار سپاسگزارم.

همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)

"باید دانست، هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند." آموختیم که با تفکر، ساختارها آغاز می‌شود. خداوند ما را به گونه‌ای آفریده است که برای زندگی خود برنامه‌ریزی و تفکر داشته باشیم. آموختیم که هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است و هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم. در وادی سوم می‌آموزیم که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. قبل از ورود به کنگره برای حل مشکلاتم یا مسائلی که در روز برای من اتفاق می‌افتاد، همیشه منتظر بودم که شخصی بیاید و آن‌ها را حل کند، همیشه به دیگران نیاز داشتم و اعتقاد و باوری به خود نداشتم؛ اشتباهات خودم را به عهده دیگران می‌انداختم و همیشه بیشتر از قبل مشکل درست می‌کردم. اکنون که چند سالی است به کنگره آمده‌ام، وادی سوم اینگونه به من آموخت که هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. انسان باید توانایی و مسئولیت اشتباه خود را بپذیرد. من باید خودم کلید مسیر اصلی راه خودم را بیابم؛ یعنی مشکل خودم را خود حل کنم. انسان اگر خود جستجو نکند، حتی اگر با همه کاوشگران ماهر همنشین باشد نیز به موضوع واقعی نمی‌رسد؛ به‌عنوان مثال: اگر با شاعران نشست داشته باشیم، شاعر نمی‌شویم مگر آنکه خود تلاش، کوشش و اقدام به شعر سرودن کنیم؛ در نتیجه بالاترین نقش در حل مشکلات بر عهده خودمان است. اگر دچار مشکلات جسمی، روحی، روانی، عاطفی و اقتصادی هستیم، به این  معنی است که در گذشته درست عمل نکرده‌ایم و دانسته یا ندانسته مرتکب اشتباه شده‌ایم. بعضی از مشکلاتی که امروز با آن‌ها دست به گریبان هستیم، هیچ نقشی در به وجود آوردن آن‌ها نداشتیم؛ مثل بیماری‌های ژنتیکی که گاهی اوقات می‌گوییم این شانس ما است یا مقصر پدر و مادرمان هستند که ما را معلول به دنیا آورده‌اند. در اینجا است که یا باید در جای خود بمانیم، بسوزیم و بسازیم تا خداوند یا شخص دیگری پیدا شود و مشکل ما را حل کند و یا خود اقدام به حل آن نماییم. برای خروج از مشکلات و حرکت به سوی آسایش و آرامش باید نیروهای خود و همچنین نیروهای تخریبی و بازدارنده را به طور کامل بشناسیم و بدانیم که شیطان به زیباترین شکل ممکن و گاهی به‌صورت کاملا دلسوزانه وارد افکار ما می‌شود تا گوهر جان انسان را شکار کند و از ما ویرانه‌ای بسازد؛ پس باید با تدبیر، دانایی و البته با کمک خانواده به حل مشکلات خود بپردازیم و آن‌ها را از سر راه خود برداریم.

رابط خبری: همسفر گلی رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر دیبا رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم)
ویراستاری و ثبت: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد