سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر؛
تیتر وادی سوم بیان میکند: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.» این وادی، نقطه عطفی در تفکر و نگرش انسان به زندگی است. در وادیهای گذشته، ما با مفاهیم پایهای مانند: تفکر، خودداری و امید آشنا شدیم؛ اما در وادی سوم به یک درک عمیقتر از مسئولیت فردی و نقش خود در زندگی میرسیم؛ زیرا هیچکس به اندازه خود ما به فکر ما نیست، این جمله به ظاهر ساده حاوی یک حقیقت بزرگ است؛ چراکه ما اغلب انتظار داریم دیگران به ما کمک کنند، مشکلات ما را حل کنند و زندگی ما را بهبود ببخشند؛ اما واقعیت این است که هیچکس به اندازه خود ما انگیزه و توانایی تغییر زندگیمان را ندارد. دیگران ممکن است دلسوز باشند، کمک کنند یا راهنمایی ارائه دهند، اما در نهایت این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم و عمل کنیم.
آموزههای این وادی، ما را به سمت مسئولیتپذیری سوق میدهد؛ یعنی ما بایستی بپذیریم که سرنوشت ما تا حد بالایی در دستان خودمان است و اگر در زندگی با مشکلاتی مواجه هستیم، نمیتوانیم تنها دیگران را مقصر بدانیم؛ زیرا باید بهدنبال راهحل باشیم و برای بهبود وضعیت خود تلاش کنیم. وادی سوم به ما یادآوری میکند که تغییر واقعی باید از درون آغاز شود و ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که شرایط بیرونی تغییر کند، مگر اینکه خودمان تغییر کنیم؛ بنابراین تغییرات میتوانند شامل: تغییر در نگرش، رفتار، عادات و افکار ما باشند؛ زیرا هرگاه باور داشته باشیم که میتوانیم زندگی خود را تغییر دهیم، انگیزه بیشتری برای تلاش و کوشش خواهیم داشت؛ بهعنوان مثال: شخص مصرفکننده باید بپذیرد که خودش مسئول این وضعیت است و بایستی برای رهایی از بند اعتیاد تلاش کند. اکنون ما در مواجهه با مشکلات بهجای سرزنش دیگران باید بهدنبال راهحل باشیم و مسئولیت حل مسئله را برعهده بگیریم.
اینک از آموزشهای این وادی نتیجه میگیریم که وادی سوم یک درس ارزشمند درباره مسئولیتپذیری، خودباوری و تغییر از درون به ما میدهد؛ بنابراین با درک این وادی و عمل به آن میتوانیم زندگی خود را بهبود بخشیده، به اهداف خود برسیم و همواره به یاد داشته باشیم که هیچکس به اندازه خودمان به فکر ما نیست و این ما هستیم که باید زندگی خود را بسازیم.
سلام دوستان فاطمه (ج) هستم یک همسفر؛
وادی اول تفکر کردن را به ما میآموزد. ما با اندیشه و تفکر درست می توانیم ساختارهای زیبایی بهوجود بیاوریم. تیتر وادی دوم میگوید: «هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیج فکر کنیم.» مفهوم این جمله بیان میکند که هدف ما از خلقت بیهوده نبوده و هرکدام از ما یا موجودات دیگر برای هدف و رسالتی پا به هستی گذاشتهایم؛ اما تیتر وادی سوم بیان میکند: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.» این جمله با کلمه باید شروع میشود یعنی باید بدانیم و این یک قانون است.
ما ممکن است در زندگی روزمره دچار مشکلات و مسائلی شویم، خود را ناامید از همهجا بدانیم و بگوییم من نمیتوانم مشکلم را برطرف کنم، بهدنبال راهحل هستیم یا اینکه توقع داریم دیگران مشکلات ما را حل کنند؛ اما باید درنظر داشته باشیم که هیچکس به میزان خود ما نمیتواند به ما کمک کند. ما میتوانیم برای حل یکسری مسائل از مشورت و راهنمایی دیگران استفاده کنیم؛ اما تصمیم نهایی بهعهده خودمان است؛ بنابراین ما با تفکر و تعقل میتوانیم مسائل و مشکلاتمان را به بهترین شکل ممکن حل کنیم.
ما باید بدانیم برای حل هر مشکل بیشترین بار بر دوش خودمان است؛ زیرا به این حیات آمدهایم تا روش حل مشکلات را بیاموزیم؛ بنابراین باید با تفکر، تلاش و امیدواری برای پیدا کردن کلید مسائل غیرقابل حل کوشش کنیم. اینکه ما در گذشته بهخاطر افکار منفی و نداشتن تفکر سالم، دانسته یا ندانسته مرتکب اشتباهاتی شدهایم و با خود بگوییم خود کرده را تدبیر نیست و همه چیز را رها کنیم، درست نیست؛ بلکه باید بگوییم خود کرده را تدبیر است؛ زیرا هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند، یعنی با تفکر و تدبیر در مورد از میان برداشتن مشکلات خودمان بهآرامی اقدام کنیم تا درنهایت به آرامش و آسایش برسیم.
سلام دوستان فاطمه (ا) هستم یک همسفر؛
«باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.» در ابتدا تیتر این وادی از کلمه باید استفاده شده است، یعنی مطمئن باش هیچکس به میزان خودت برای تو دلسوز نیست. خداوند انسان را آفرید تا آموزش بگیرد و روش حل مشکلات را بیاموزد. ممکن است بیشتر ما انسانها تصور کنیم که خداوند مشکلات را فقط برای شخص خود من بهوجود آورده درصورتی که چنین تفکری اشتباه است و هر شخصی خودش برای خودش مسائلی را بهوجود آورده و بیشتر نتیجه اعمال قبل خود شخص است. اکنون برای اینکه در کارها موفق شویم، نیاز به تفکر، تلاش و امیدواری داریم تا بتوانیم راه درست را برای حل مشکل خود پیدا کنیم.
ما درست است که بعضی مواقع از نظر مشورتی دیگران استفاده میکنیم؛ اما تصمیمگیری نهایی بهعهده خود ما است. نیروهای تخریبی اطراف ما را احاطه کرده و به زیباترین شکل وارد افکار ما میشوند و بههمین علت در اثر تفکر غلط، بسیاری از مسیرها را اشتباه رفتهایم. این نیروها به وسیله دو نیرو القا و الهام انسان را فریب میدهند؛ بهعنوان مثال: مسافرانی که از مصرف مواد خود لذت برده و مواد مخدر را به گونهای دیگر میدیدند؛ اما درباره ما همسفران افکار منفی و غلط، مانند موریانهای درون ما را تهی کرده بود که نشانههای آن ناامیدی، غم و گوشهگیری بود. آقای مهندس حسین دژاکام میفرمایند: مشکلات لعنت خداوند نیستند؛ بلکه رحمت خداوند هستند. اگر مشکلی برای ما بهوجود آمده، باید بدانیم که مسبب این مشکل خود ما هستیم؛ بنابراین ممکن است این پیامی باشد تا متوجه شویم چه راههایی رفتهایم که به این نتیجه رسیدهایم و یا با کلام ناپسند خود چه زخم هایی به دیگران وارد کردهایم که زمانه هم بر ما این زخم را وارد کرد؛ بنابراین باید بیشتر به عملکرد خودمان فکر کنیم.
ما برای اینکه بتوانیم روی پای خود ایستاده و به دیگران متکی نباشیم، باید از هیچ تلاشی کوتاهی نکنیم و بهدنبال دریافت آموزش باشیم؛ زیرا ناامیدی مانند موریانه تمام وجودمان را خورده و ما را به اعماق تاریکی میکشاند. اکنون اگر بخواهیم موانع را از سر راه برداشته و مشکلات را حل کنیم، باید مانند درختانی که در برابر سرما، گرما و طوفانهای شدید ایستادگی میکنند، استوار باشیم و کلیه مسئولیتهای خود را پذیرفته و به گردن دیگران نیندازیم؛ همچنین از خداوند، زمین و زمان طلبکار نباشیم. ما باید کار یا رفتار اشتباه خود را بپذیریم؛ زیرا لازم بهذکر است که مشکلات بهآسانی حل نمیشود؛ بلکه ذرهذره همراه با تفکر، صبر و حوصله مانند گیاهی که میکاریم و نیاز به زمان دارد تا تولید داشته باشد، انسان نیز در طول زمان بهمقصد خواهد رسید. آموزشهای کنگره به ما آموخت هر مشکل راهحلی دارد و پارامتر زمان نقش بزرگی در حل مسائل خواهد داشت. در پایان از خدواند سپاسگزار هستم که در این مسیر قرار گرفته تا آنچه نمیدانستم را بیاموزم و آنچه را که آموختهام را کاربردی کنم.
ویرایش و ویراستار: خدمتگزاران سایت
ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیکآباد)
- تعداد بازدید از این مطلب :
153