برای حرکت باید نیروی درون را بشناسیم

همسفر راهنما سمیه✍️

اساس کار کنگره، یعنی درمان برمبنای تعادل در جسم، روان و جهان‌بینی است. تعادل در جهان‌بینی، یعنی علم ما به عمل تبدیل شود و به آنچه آموخته‌ایم عمل کنیم؛ زیرا در غیر این‌ صورت برای علم ما یا باورهای ما ارزشی وجود ندارد. قدرت و توانایی تنها در دانستن نیست، عمل می‌تواند دانسته‌ها را زیبنده سازد. وادی‌ها در کنگره قسمتی از علم جهان‌بینی، ستون و پایه‌های آموزش جهان‌بینی هستند و عمل به آن‌ها یعنی تغییر در جایگاه انسان و حرکت در مسیر درمان و تعادل است. وادی اول تفکر صحیح یعنی اولویت‌بندی مشکلات و چهارچوب گذاشتن برای هر اولویت و تمرکز روی پیدا کردن راه‌حل را برای ما باز می‌کند.

در وادی دوم از پوچی و ناامیدی فاصله گرفتیم و دانستیم که هر کدام از ما ارزش و جایگاه خاص خود را داریم. حالا در این وادی می‌خواهیم حرکت کنیم و برای حرکت باید دو نیروی اصلی را که یکی نیروهای درونی خودمان و دیگری نیروهای بازدارنده که با ظاهری زیبا و آراسته وارد می‌شوند را بشناسیم؛ پس شروع به حرکت می‌کنیم. وادی سوم که وادی باور و خودشناسی است می‌گوید، «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». در عبارت فوق از کلمه‌ی باید استفاده می‌کنند و این تأکید نشان‌دهنده قانونی محکم است.

خودشناسی به‌ معنای فرایندی است که فرد در آن به تحلیل و درک عمیق‌تر از خود می‌پردازد، این فرایند شامل بررسی احساسات، ارزش‌ها، باورها، قدرت‌ها و ضعف‌های فردی است. هدف اصلی خودشناسی فهمیدن درباره‌ی شناخت محدودیت‌ها و پتانسیل‌های خود و بهبود روحی و روانی فرد است؛ همچنین خودشناسی می‌تواند شامل نقاط قوت و ضعف فرد، توانایی‌ها و مهارت‌های او و ارزش‌هایی که به آن‌ها عمل می‌کند باشد در نهایت خودشناسی می‌تواند به فرد کمک کند تا بهترین نسخه از خود را در جامعه به نمایش بگذارد.

خودشناسی به فرد کمک می‌کند تا با خود در ارتباط بهتری باشد و شناخت بهتر و عمیق‌تری نسبت‌ به خویش خویشتن داشته باشد این امر باعث می‌شود فرد به توانایی‌ها و مهارت‌های خود پی ببرد و اعتماد بیشتری به خود داشته باشد یعنی به آن باور قلبی از خود برسد. هم‌چنین فرد بتواند تصمیم‌گیری‌های بهتر و موفق‌تری را در زندگی اتخاذ کند با شناخت خود، فرد می‌تواند عواملی که موجب استرس و اضطراب او می‌شود را شناسایی کند و راهکار مناسبی برای کاهش آن‌ها پیدا کند.

او تمام تمرکز خود را روی پذیرش مسئولیت‌هایی که به‌عهده دارد می‌گذارد و تمام سختی‌ها را با روی باز به‌عنوان بازپرداخت بدهی می‌پذیرد و سعی می‌کند با شناخت و تفکری که پیدا کرده تمام کمبودها را جبران کند؛ چون هر انسانی برای رسیدن به تکامل باید از گذرگاه‌های سخت عبور کند و می‌داند که انسان چیزی نیست مگر آنچه تلاش می‌کند و مالک تنها چیزی می‌شود که به آن عمل نموده باشد؛ هم‌چنین به این نکته آگاه می‌شود که خود کرده را تدبیر است؛ چون باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.

تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوازدهم)

عکاس: همسفر مریم ف رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)

تنظیم و ارسال: همسفر معصومه دبیر سایت

همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک