وادی سوم وادی خودشناسی

همان‌طور که می‌دانیم وادی‌ها جزء مهمی از آموزش‌های کنگره۶۰ است که مسیر زندگی را به ما نشان می‌دهد. در وادی اول به ما می‌آموزد که تفکر درست انجام بدهیم که برای خلق هر چیزی؛ باید تفکر کرد، اگر تفکر ما درست باشد به اتفاقات مثبت منجر می‌شود و اگر تفکر ما منفی باشد به مسائل منفی می‌رسیم. در وادی‌دوم به ما می‌فهماند که هیچ موجودی بیهوده پا به این حیات نگذاشته و می‌گوید ای انسان امیدوار در مسیر ارزش‌ها و هدفت قدم بگذار که هر کدام از ما استعدادها و جایگاه ارزش خودمان را داریم و اگر در صراط مستقیم باشیم به خوبی شکوفا می‌شوند و در این دستور جلسه می‌رسیم به وادی سوم که بیان می‌کند هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش، فکر نمی‌کند.

اگر دقت کنیم در ابتدای این وادی کلمه؛ باید آمده؛ یعنی؛ باید باور و ایمان داشته باشیم، نمی‌گوید بهتر است یا خوب است و در این یک حکم است و تأکید بر این دارد که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. در زندگی برای حل مشکلات، نباید از دیگران انتظار داشته باشیم؛ حتی افراد خانواده و مهم‌تر از آن این‌که بدون حرکت‌کردن از خداوند و غیب هم، یاری بخواهیم و اگر فکرکردی، تصمیم گرفتی وحرکت کردی خداوند تو را یاری کرده و به مقصد می‌رسی، در غیر این صورت به مقصد نخواهی رسید.

در این وادی خودشناسی را به ما آموزش می‌دهند ما؛ باید ابتدا نیروهای درونی و بیرونی خود و نیروهای بازدارنده و تخریبی را بشناسیم و بدانیم نیروهای شیطانی خیلی ماهرانه و زیبا، وارد افکار و اندیشه ما می‌شوند و به وسیله القا منفی افکار ما را خراب می‌کنند و این‌جا است که ما وارد تاریکی و مشکلات می‌شویم و در این زمان است که؛ باید با تفکر، صبر، استقامت و امیدواری اقدام به حل این مشکلات کنیم و از تاریکی‌ها به سمت روشنایی‌ها برویم؛ باید این باور را داشته باشیم که دلسوزتر از خودمان برای رهایی و نجات از مشکلات کسی نیست و مسئولیت و حل مشکلات بر عهده خود ما است و همان‌طوری که افکار و اعمال منفی به صورت تدریجی و آرام‌آرام ما را احاطه کردند، ما هم به صورت تدریجی به حل مشکلات خود بپردازیم.

بعضی از افراد که به کنگره۶۰ می‌آیند در ابتدا فکر می‌کنند که راهنماها؛ باید راه حل مشکلات و زمان و انرژی را به‌صورت کامل در اختیار آن‌ها بگذارند تا به درمان و رهایی و حال خوش برسند؛ ولی در گذر زمان و با گرفتن آموزش‌ها متوجه می‌شوند در کنگره۶۰ درمان‌گر خود فرد است و راهنما فقط راهنمایی می‌کند و بقیه مسئولیت‌ها بر عهده مسافر و همسفر است و نباید انتظار داشته باشیم که دیگران بیایند و مشکل ما را حل کنند. در این مسیر؛ باید با انسان‌های صالح و ماهر مشورت کنیم و تا زمانی‌که این تفکر مخرب بازدارنده در ذهن انسان باشد که برای حل مشکلات؛ باید دیگران و خداوند به کمک من بیایند و خودش حرکتی نکند به‌طور قطع به هیچ موفقیت و پیشرفتی نمی‌رسند. ما نباید بخواهیم که دیگران به ما ماهی بدهند ما؛ باید ماهیگیری را یاد بگیریم.

منابع: برداشت از کتاب عشق و صحبت‌های دیده‌بان محترم مسافر علی و سایت‌های کنگره۶۰

نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون یازدهم)
رابط‌خبری: همسفر قدسی رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون چهاردهم)‌
عکاس‌خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) نگهبان‌ سایت
همسفران نمایندگی هاتف