در وادی سوم گفته میشود باید بدانیم که هیچکس به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند:
هیچ کسی به اندازه خود من به من فکر نمیکند؛ منظور این است که بار مسئولیت به عهده خود من است، طبیعت کائنات؛ زندگی و حیات قانونمند میباشد و این قوانین بسیار حساب شده و دقیق است، عدول(دور شدن) از این قوانین درد و رنج برای انسان به ارمغان میآورد.
من در کنگره60 به مرتبهایی رسیدهام که میدانم با انجام کارهای ضدارزشی پر از ضرر و لطمه خواهم شد و آسیب به خودم میرسد، گاهی توقع دارم دیگران زندگی من را بسازند و برای من تصمیم بگیرند، دیگران وظایف من را انجام دهند، خود را مبرا میدانم در صورتی که روی هر فردی دست بگذاریم خود هزاران گرفتاری و مشکلات فکری دارد و باید آنها را حل نماید در نتیجه همه چیز تقدیر نیست، اما میتوانیم با تفکر و اندیشه درست از پس مشکلات خود برآییم.
یکی از دلایلی که کنگره60 در مقوله اعتیاد به موفقیت رسیده است این میباشد؛ که بار مسئولیت را به خود افراد واگذار میکند، در نتیجه من تعیین میکنم که روزم چگونه سپری شود، هیچکس به اندازه من در زندگی من نقش ندارد و من هستم که زندگی خود را میسازم، الله و سریعالحساب این گونه نیست که با انجام دادن کار ضدارزشی در روز قیامت گرفتار شویم، حساب روز جزا جداست و من معتقدم در دنیا نیز دچار مشکل خواهم شد و عذاب آن را خواهم کشید.
من در این وادی پلهپله جلو میروم؛ اول پندار، بعد گفتار، بعد کردار تغییر میکند، شروع این وادی با کلمه باید است وقتی کلمه باید میآید؛ یعنی من قطعا باید این حرف را بدانم که هیچ موجودی به اندازه خود انسان راجع به خودش فکر نمیکند حالا که به این وادی وارد شدم میخواهم یک آغاز تازهای را شروع کنم، آغازی که من را به صلح، آرامش، آسایش و سلامتی برساند.
من در کنگره60 چیزی را یاد نمیگیرم که به درد من نخورد، هر چیزی که من یاد میگیرم باید به دردم بخورد، من باید با نگاه کردن به طبیعت از آن درس بگیرم باید کلید مسیر اصلی راه خودم را پیدا کنم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم)
تنظیم و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان
- تعداد بازدید از این مطلب :
54